Reguła pożyczonego sługi
Co to jest reguła pożyczonego sługi?
Reguła pożyczonego pracownika to doktryna prawna wskazująca, że pracodawca może zostać pociągnięty do odpowiedzialności za działania pracownika tymczasowego.
Kluczowe wnioski
- Reguła pożyczonego pracownika to doktryna prawna, w której pracodawca ponosi odpowiedzialność za działania pracownika tymczasowego. Jest stosowany głównie w roszczeniach o odszkodowanie dla pracowników.
- Branża ubezpieczeniowa wykorzystuje odpowiedzi na trzy pytania wyszczególnione w ustawie o odszkodowaniach Larsona w celu ustalenia odpowiedzialności odszkodowawczej.
Zrozumienie reguły pożyczonego sługi
Reguła wypożyczonego pracownika przenosi odpowiedzialność ze stałego pracodawcy pracownika na pracodawcę, który tymczasowo pożycza pracownika. Pracodawca tymczasowy, zwany pracodawcą specjalnym, jest odpowiedzialny za kierowanie pracą wypożyczonego pracownika, a wypożyczony pracownik świadczy usługi na rzecz specjalnego pracodawcy, a nie swojego stałego pracodawcy. Pracodawca tymczasowy jest zatem odpowiedzialny za działania pracownika.
Odpowiedzialność sługi pożyczonego
Na przykład kierownik kwiaciarni zdaje sobie sprawę, że firma nie będzie w stanie dostarczyć wszystkich zamówień na czas, ponieważ nie może załadować ciężarówki liczbą pracowników, którą dysponuje. Kierownik prosi kierownika sklepu ze słodyczami obok, czy mogliby oszczędzić kilku pracowników na jeden dzień. Podczas załadunku samochodu dostawczego jeden z wypożyczonych pracowników poślizgnął się i doznał kontuzji. Mimo że poszkodowany pracownik nie jest pracownikiem zatrudnionym na stałe, kwiaciarnia może być odpowiedzialna za obrażenia, ponieważ istniała domniemana – choć tymczasowa – umowa między kwiaciarnią a wypożyczonym pracownikiem. Sklep ze słodyczami, w którym pracownik normalnie pracuje, nie ponosi odpowiedzialności.
Pokrewna doktryna nazywa się doktryną kapitana statku. Doktryna ta głosi, że kierownik w szczególnym stosunku pracowniczym zapożyczonym od pracodawcy jest odpowiedzialny za działania wypożyczonego pracownika, nawet jeśli nie monitoruje go bezpośrednio. Na przykład kierownik może przebywać w innym pomieszczeniu lub poza siedzibą, gdy wypożyczany pracownik odniesie obrażenia.
Reguła pożyczonego sługi w akcji
Reguła pożyczonego pracownika jest najczęściej widoczna w roszczeniach z tytułu ubezpieczenia od odszkodowań dla pracowników.
Jest to kwestia prawna, która często zaskakuje właścicieli firm. Jak, ich zdaniem, mogliby zostać pociągnięci do odpowiedzialności za zaniedbanie pracownika, któremu nie płacą pensji, nie pobierają podatków, nie zapewniają świadczeń – kogoś, kto jest faktycznie zatrudniony przez inną osobę, z którą nie mają powiązań?
Sądy orzekły, że ma to miejsce w przypadku pożyczonego pracownika, pod warunkiem że właściciel firmy ma umowne prawo do kontrolowania zarówno pracy, jak i sposobu jej wykonywania przez pożyczonego pracownika, a kontrola ta jest faktycznie sprawowana. W powyższym przykładzie reguła jest spełniona, gdy właściciel kwiaciarni wskazuje kwiaty i ciężarówkę i nakazuje pożyczonej służbie do pracy przy dostawach walentynkowych.
Ustalenie reguły pożyczonego sługi
Branża ubezpieczeniowa zazwyczaj wykorzystuje odpowiedzi na trzy pytania, aby określić odpowiedniość odpowiedzialności ubezpieczeniowej dla specjalnego pracodawcy. Te trzy pytania są szczegółowo opisane w ustawie o odszkodowaniach Larsona, autorytatywnym tekście wykorzystywanym w większości przypadków do odszkodowań dla pracowników. Pytania są następujące:
- Czy pracownik zawarł umowę o pracę, wyraźną lub dorozumianą, ze specjalnym pracodawcą? Zasadniczo, czy bezpośredni pracodawca zgłosił się na ochotnika lub skierował pracownika do pracy dla specjalnego pracodawcy i czy pracownik wyraził zgodę na takie zadanie;
- Czy praca jest wykonywana zasadniczo jako praca specjalnego pracodawcy (jak omówiono w ramach prawa do kontroli); i
- Czy specjalny pracodawca ma prawo kontrolować szczegóły pracy?