Riba

Co to jest Riba?

Riba to koncepcja w islamie, która odnosi się szeroko do pojęcia wzrostu, wzrostu lub przekroczenia, co z kolei zabrania odsetek kredytowanych z pożyczek lub depozytów. Termin „riba” został również z grubsza przetłumaczony jako pogoń za nielegalnymi, wyzyskowymi osiągnięciami w biznesie lub handlu zgodnie z prawem islamskim, podobną do lichwy.

Zrozumieć Riba

Riba to koncepcja bankowości islamskiej, która odnosi się do naliczonych odsetek. Nazywano to również lichwą, czyli naliczaniem nieracjonalnie wysokich stóp procentowych. Istnieje również inna forma riba, według większości islamskich prawników, która odnosi się do jednoczesnej wymiany towarów o nierównych ilościach lub jakościach. Tutaj jednak będziemy odnosić się do praktyki naliczania odsetek.

Riba jest zabroniona przez prawo szariatu z kilku powodów. Ma to na celu zapewnienie równości w wymianie. Ma to na celu zapewnienie, że ludzie będą mogli chronić swoje bogactwo, czyniąc niesprawiedliwą i nierówną wymianę nielegalną. Islam ma na celu promowanie dobroczynności i pomaganie innym poprzez życzliwość. Usunąć uczucia egoizmu i egocentryzmu, które mogą wywołać społeczną niechęć, nieufność i urazę. Czyniąc rybę nielegalną, prawo szariatu stwarza możliwości i konteksty, w których ludzie są zachęcani do działania charytatywnego – pożyczania pieniędzy bez odsetek.

Ponieważ odsetki nie są dozwolone, Murabaha, nazywane również   finansowaniem typu „ koszt plus”, jest islamską strukturą finansowania, w której sprzedawca i kupujący uzgadniają cenę i narzut aktywów. Znaczniki są interesujące. W związku z tym murabaha nie jest oprocentowaną pożyczką ( qardh ribawi ), ale jest dopuszczalną formą sprzedaży kredytu zgodnie z prawem islamskim. Podobnie jak w przypadku umowy  wynajmu na własność  , nabywca nie staje się prawdziwym właścicielem, dopóki pożyczka nie zostanie w pełni spłacona.

Uzasadnienie dla Riba

Jest to zabronione na mocy prawa szariatu (islamskie prawo religijne), ponieważ uważa się, że ma charakter wyzysku. Chociaż muzułmanie zgadzają się, że riba jest zabroniona, toczy się wiele dyskusji na temat tego, co stanowi riba, czy jest to sprzeczne z prawem szariatu, czy tylko zniechęcane, i czy powinno być karane przez ludzi lub przez Allaha. W zależności od interpretacji riba może odnosić się tylko do nadmiernego zainteresowania; jednak dla innych cała koncepcja interesu to riba, a zatem jest niezgodna z prawem.

Na przykład, chociaż istnieje szerokie spektrum interpretacji punktu, w którym oprocentowanie staje się wyzyskiem, wielu współczesnych uczonych uważa, że ​​odsetki należy dopuścić do wartości inflacji, aby zrekompensować pożyczkodawcom wartość ich pieniądza w czasie, bez tworzenia nadmierny zysk. Niemniej jednak riba została w dużej mierze uznana za prawo i stała się podstawą islamskiego sektora bankowego.

Świat muzułmański od dłuższego czasu boryka się z ribą pod względem religijnym, moralnym i prawnym, a ostatecznie presja ekonomiczna pozwoliła na rozluźnienie regulacji religijnych i prawnych, przynajmniej na jakiś czas. W swojej książce Jihad: The Trail of Political Islam, Giles Kepel napisał, że „ponieważ współczesne gospodarki funkcjonują w oparciu o stopy procentowe i ubezpieczenia jako warunki wstępne produktywnych inwestycji, wielu islamskich prawników zastanawiało się nad znalezieniem sposobów uciekania się do nich bez pojawienia się naginać zasady ustanowione przez Koran ”i„ problem stawał się coraz większy, gdy coraz więcej państw muzułmańskich wchodziło do światowej gospodarki w latach sześćdziesiątych ”. To rozluźnienie polityki gospodarczej trwało do lat 70. XX wieku, kiedy to reaktywowano „całkowity zakaz pożyczania oprocentowanego”.