Bank of England (BoE)
Co to jest Bank of England?
Bank of England (BoE) jest bankiem centralnym Wielkiej Brytanii. Ma szeroki zakres obowiązków, podobnie jak większość banków centralnych na całym świecie. Działa jako bank rządowy i pożyczkodawca ostatniej instancji. BOE emituje walutę i, co najważniejsze, nadzoruje politykę pieniężną.
Kluczowe wnioski:
- Bank of England (BoE) jest bankiem centralnym Wielkiej Brytanii.
- Bank Anglii emituje waluty i nadzoruje politykę pieniężną.
- BoE jest brytyjskim odpowiednikiem Systemu Rezerwy Federalnej w Stanach Zjednoczonych.
Zrozumieć Bank of England (BoE)
BoE jest czasami określany jako „ Stara Dama z Threadneedle Street” na cześć swojego położenia od 1734 roku. BoE jest brytyjskim odpowiednikiem Systemu Rezerwy Federalnej w Stanach Zjednoczonych. Jego funkcja ewoluowała od momentu powstania w 1694 r., A od 1997 r. Odpowiada za ustalanie oficjalnej stopy procentowej w Wielkiej Brytanii.
BoE została założona jako prywatna instytucja w 1694 r. Z uprawnieniem do zbierania pieniędzy dla rządu poprzez emisję obligacji. BOE działał również jako bank komercyjny przyjmujący depozyty. W 1844 roku Bank Charter Act po raz pierwszy przyznał mu monopol na emisję banknotów w Anglii i Walii, czyniąc tym samym ważny krok w kierunku bycia nowoczesnym bankiem centralnym.
Standard złota został tymczasowo porzucony podczas II wojny światowej i całkowicie porzucony w 1931 r. BoE został znacjonalizowany w 1946 r. Po zakończeniu II wojny światowej. W 1997 r. Władza pieniężna została przeniesiona z rządu do BoE i zabroniła innym bankom emitowania własnych banknotów, co po raz pierwszy uczyniło BoE polityczną niezależnością.
Komitet Polityki Pieniężnej
Polityka stóp procentowych jest ustalana przez Komitet Polityki Pieniężnej (RPP), który liczy dziewięciu członków. RPP jest kierowana przez prezesa Banku Anglii, urzędnika służby cywilnej, którego mianowanie zwykle przypada pracownikowi banku zawodowego. W komitecie zasiadają trzej wiceprezesi ds. Polityki pieniężnej, stabilności finansowej oraz rynków i polityki, a także główny ekonomista BoE. Ostatnich czterech członków mianuje Chancellor of the Exchequer, który jest odpowiednikiem Sekretarza Skarbu w Stanach Zjednoczonych.
RPP zbiera się osiem razy w roku, aby rozważyć potrzebę zmiany polityki stóp procentowych, aby osiągnąć rządowy cel inflacyjny. Każdy członek komitetu ma jeden głos, a konsensus opinii nie jest wymagany. Bank Anglii podnosi i obniża stopę procentową banku, czyli stawkę pobieraną od banków krajowych.
Kiedy w październiku 2008 r. Doszło do światowego kryzysu na rynku finansowym, stopa procentowa banków wynosiła 5%. Został on obniżony do 0,5% do marca 2009 r., Ale cięcia nie pobudziły gospodarki. RPP dodała dodatkowy bodziec poprzez instrument zakupu aktywów, proces znany jako luzowanie ilościowe (QE).
Ustawa o usługach finansowych z 2012 r
Po światowym kryzysie finansowym z 2008 roku rząd przyjął nowe reformy regulacyjne ustawą o usługach finansowych z 2012 roku. Dzięki tym środkom bank utworzył Komitet Polityki Finansowej (niezależny komitet wzorowany na RPP) oraz nową spółkę zależną banku. zwany Prudential Regulation Authority. Bank zaczął również nadzorować dostawców infrastruktury rynków finansowych, takich jak systemy płatności i centralni deponenci papierów wartościowych.
Brexit
Wraz z wyjściem Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (chociaż Wielka Brytania nie używa Brexit, co jest skrótem od „wyjścia Wielkiej Brytanii”, BoE został obciążony opracowaniem planów radzenia sobie z potencjalnymi skutkami gospodarczymi. Możliwe zmiany obejmują presję inflacyjną spowodowaną załamaniem się funta brytyjskiego lub osłabiającą się gospodarką, która może wymagać obniżek stóp procentowych.