Koc zastawu

Co to jest zastaw zbiorczy?

Ogólny zastaw to zastaw dający prawo do zajęcia, w przypadku braku spłaty, wszelkiego rodzaju aktywów stanowiących zabezpieczenie należące do dłużnika. Ogólny zastaw teoretycznie daje wierzycielowi interes prawny na całym majątku dłużnika służącym jako zabezpieczenie.

Ogólne zastawy zapewniają maksymalną ochronę pożyczkodawcom, ale minimalną ochronę pożyczkobiorcom. Pożyczkobiorcy mogą potencjalnie stracić wszystkie zastawione aktywa, jeśli nie wywiążą się z zadłużenia objętego ogólnym zastawem.

Zrozumienie zastawu ogólnego

Pożyczanie pieniędzy, a tym samym zaciąganie długów, może być dobrą strategią dla firmy lub osoby fizycznej, jeśli jest odpowiednio zarządzana i jeśli jest to właściwy rodzaj długu. Finansowanie może pozwolić firmie na rozwój i ekspansję tam, gdzie w przeciwnym razie może to być trudne. Może również poprawić przepływy pieniężne przedsiębiorstwa, zapewniając możliwość spłaty wysokooprocentowanego długu.

Udzielając pożyczki, bank lub instytucja pożyczkowa może wymagać zabezpieczenia. Zabezpieczenie zmniejsza ryzyko pożyczkodawcy w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie będzie już w stanie wywiązywać się ze swoich zobowiązań dłużnych. W takim przypadku pożyczkodawca może zgodnie z prawem przejąć aktywa stanowiące zabezpieczenie, sprzedać je i wykorzystać uzyskane wpływy na spłatę zadłużenia.

Zabezpieczenie jest często wymagane w przypadku ryzykownych pożyczkobiorców o słabej zdolności kredytowej, ale może być również wykorzystywane w przypadku pożyczek związanych z ryzykownymi projektami. Często wniesienie zabezpieczenia zmniejsza oprocentowanie pożyczki, a zatem może leżeć w interesie pożyczkobiorcy, aby ustanowić zabezpieczenie.

Gdy pożyczkobiorca jest szczególnie ryzykowny, pożyczkodawca może wymagać ogólnego zastawu, w którym więcej niż jeden składnik aktywów jest zastawiony jako zabezpieczenie, co zwiększa komfort pożyczkodawcy i możliwość spłaty zadłużenia w przypadku braku spłaty.

Rozporządzenie w sprawie zastawów ogólnych

Jednolity kodeks handlowy (UCC) reguluje pojęcie zastawów dla przedsiębiorstw. W szczególności art. 9 UKC zawiera definicje i kluczowe sformułowania dotyczące stosowania i traktowania zastawów.

Chociaż artykuł 9 UKC wykonuje opisową pracę nad określeniem, co stanowi zabezpieczenie w przypadku zastawów, nadal istnieje wiele sporów dotyczących praw własności, jeśli chodzi o dług i związane z nim aktywa jako zabezpieczenie.

Zarówno wierzyciel, jak i pożyczkobiorca nie są zainteresowani spędzaniem czasu i pieniędzy w sądzie w sporze o to, co jest, a co nie stanowi zabezpieczenia w przypadku niewykonania zobowiązania. Z tego powodu prawnicy zalecają, aby umowy zastawu zawierały jak najwięcej szczegółowych informacji na temat aktywów, które mają być zabezpieczone.

Artykuł 9 UKC służy jako przewodnik przy sporządzaniu zastawu, ale aby uniknąć nieporozumień między stronami i podać jasne szczegóły, wierzyciele składają również oświadczenie w ramach UKC-1. Oświadczenie UCC-1 publicznie deklaruje prawo wierzyciela do zajęcia aktywów pożyczkobiorcy, jeżeli pożyczkobiorca nie wywiąże się ze spłaty. W przypadku wszystkich pożyczek biznesowych wymagany jest kod UCC-1.

Oświadczenie UCC-1 będzie szczegółowo określać, jakie aktywa mogą być zajęte iw jakiej kolejności. Może również określać priorytety pożyczkodawców, którzy mogą zająć aktywa w pierwszej kolejności, w przypadku gdy na pożyczkę jest wielu pożyczkodawców. Oświadczenie UCC-1 należy złożyć w lokalnych agencjach w stanie, w którym znajduje się firma pożyczkobiorcy.

Chociaż nie zawsze jest jasne, jak definiuje się ogólne zastawy w sektorze prywatnym, nie ma wątpliwości, że Internal Revenue Service (IRS) zastrzega sobie prawo do zastosowania zastawu „na wszystkie aktywa”, gdy osoby fizyczne nie płacą swoich podatki. Federalny zastaw podatkowy dotyczy wszystkich aktywów osoby fizycznej, takich jak majątek, papiery wartościowe i pojazdy, a także przyszłych aktywów uzyskanych w czasie obowiązywania zastawu.