Czarna środa
Czym była czarna środa?
Czarna środa odnosi się do 16 września 1992 r., Kiedy załamanie funta szterlinga zmusiło Wielką Brytanię do wycofania się z Europejskiego Mechanizmu Kursowego ( ERM ). Wielka Brytania została wyparta z ERM, ponieważ nie mogła zapobiec spadkowi wartości funta poniżej dolnej granicy określonej przez ERM. Europejski ERM został wprowadzony pod koniec lat 70. XX wieku w celu ustabilizowania walut europejskich w ramach przygotowań do unii gospodarczej i walutowej ( UGW ) i wprowadzenia euro. Kraje, które chciały zastąpić swoją walutę euro, były zobowiązane do utrzymywania wartości swojej waluty w określonym przedziale przez kilka lat.
Kluczowe wnioski
- Czarna środa odnosi się do 16 września 1992 r., Kiedy załamanie funta szterlinga zmusiło Wielką Brytanię do wycofania się z Europejskiego Mechanizmu Kursowego (ERM).
- Ze względu na swoją rolę w Czarnej Środy, George Soros jest znany z „rozbijania Banku Anglii”.
- Czarna środa została wówczas powszechnie potępiona jako ogromna strata pieniędzy.
- Z drugiej strony Czarna Środa powstrzymała Wielką Brytanię od strefy euro i uchroniła ją przed późniejszymi poważniejszymi problemami gospodarczymi.
Zrozumieć Czarną Środę
Przed Czarną Środą Wielka Brytania znajdowała się w europejskim ERM przez dwa lata. Jednak funt tracił na wartości i spadał w pobliże dolnych limitów wyznaczonych przez ERM. Rząd brytyjski podjął kroki w celu wzmocnienia funta, w tym podniesienia stóp procentowych i zezwolenia na wykorzystanie rezerw walutowych do zakupu funtów.
Jednak George Soros uważał, że Wielka Brytania ostatecznie zawiedzie w swoich próbach wzmocnienia funta. Soros po cichu zgromadził dużą krótką pozycję w stosunku do brytyjskiej waluty. Następnie zaczął publicznie mówić o swoim przekonaniu, że funta nie da się obronić. Inni spekulanci również zaczęli obstawiać przeciwko funtowi, podczas gdy inwestorzy szukali zabezpieczenia przed załamaniem kursu walutowego.
Zainspirowany Sorosem stos przeciwko funtowi miał wiele cech samospełniającej się przepowiedni. W miarę jak coraz więcej ludzi zaczęło wierzyć, że funt brytyjski wypadnie z europejskiego ERM, bardziej prawdopodobne stało się wystąpienie kryzysu. W miarę jak rosło prawdopodobieństwo, biznes i inwestorzy musieli się na to przygotować. Ich przygotowania wywarły następnie dalszą presję na funt.
Oczekiwania odgrywają istotną rolę w ustalaniu kursów wymiany.
Na dzień przed Czarną Środą Quantum Fund Sorosa zaczął sprzedawać duże ilości funtów na rynku, co spowodowało dalszy spadek ceny. Chociaż Bank Anglii podjął kroki w celu powstrzymania wyprzedaży, nie udało się to. W Czarną Środę Bank Anglii ogłosił, że Wielka Brytania opuści europejski ERM. Z powodu Czarnej środy George Soros jest znany z „łamania Banku Anglii ”. Doniesiono, że tego dnia zarobił 1 miliard dolarów, co ugruntowało jego reputację jako wielkiego inwestora na rynku Forex.
Krytyka Czarnej środy
Czarna środa została wówczas powszechnie potępiona jako ogromna strata pieniędzy. Zepsuło to również reputację brytyjskiego premiera Johna Majora i Partii Konserwatywnej w zakresie skutecznego zarządzania gospodarczego. Rząd Wielkiej Brytanii wydał miliardy funtów rezerw walutowych w ostatecznej daremnej próbie zapobieżenia Czarnej środy. Wydawało się, że opinia publiczna nie odniosła żadnych korzyści, podczas gdy Soros i inni bogaci spekulanci zarobili miliardy.
Straty polityczne spowodowane Czarną Środą były znacznie większe, ponieważ Partia Konserwatywna wygrała niedawno reelekcję na platformie proeuro. W centrum polityki gospodarczej Johna Majora był udział Wielkiej Brytanii w europejskim ERM i ewentualne przyjęcie euro. Ta polityka zakończyła się całkowitą porażką. Postrzegano, że późniejszy dobrobyt Wielkiej Brytanii w połowie lat 90. miał miejsce pomimo polityki rządu. Partia Konserwatywna przegrała wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 1997 r., Miażdżąc, w dużej mierze z powodu Czarnej środy.
Korzyści z Czarnej środy
Chociaż wielu opisuje Czarną Środę jako katastrofę, inni uważają, że pomogła przygotować drogę do ożywienia gospodarczego. Uważają, że polityka gospodarcza uchwalona w Wielkiej Brytanii w następstwie tego dnia przyczyniła się do poprawy wzrostu gospodarczego, niższego bezrobocia i niższej inflacji.
Czarna środa powstrzymała Wielką Brytanię od strefy euro i uchroniła ją przed późniejszymi poważniejszymi problemami gospodarczymi. W szczególności brytyjska gospodarka radziła sobie znacznie lepiej podczas europejskiego kryzysu zadłużenia państwowego. Wielka Brytania była w stanie skuteczniej wykorzystywać politykę pieniężną, ponieważ zachowała funta. Czarna środa była ostatecznie znacznie tańsza niż ratowanie wymagane do utrzymania kilku krajów strefy euro.