Crawling Peg

Co to jest kołek do indeksowania?

Kołek do indeksowania to system dostosowań kursu walutowego, w którym waluta o stałym kursie może zmieniać się w zakresie kursów. Wartość nominalna określonej waluty i przedział kursów również mogą być często korygowane, szczególnie w okresach dużej zmienności kursu walutowego. Kołki do indeksowania są często używane do kontrolowania ruchów walutowych, gdy istnieje zagrożenie dewaluacją z powodu takich czynników, jak inflacja lub niestabilność gospodarcza. Skoordynowany kupno lub sprzedaż waluty pozwala na utrzymanie wartości nominalnej w przedziale w nawiasach.

Zrozumienie kołków do indeksowania

Kołki do indeksowania służą do zapewnienia stabilności kursu wymiany między partnerami handlowymi, szczególnie w przypadku słabości waluty. Zazwyczaj kołki do indeksowania są tworzone przez rozwijające się gospodarki, których waluty są powiązane z dolarem amerykańskim lub euro.

Kołki do indeksowania są skonfigurowane z dwoma parametrami. Pierwsza to wartość nominalna waluty związanej. Wartość nominalna jest następnie umieszczana w nawiasach w zakresie kursów wymiany. Oba te komponenty można dostosować, określane jako pełzanie, ze względu na zmieniające się warunki rynkowe lub ekonomiczne.

Uwagi specjalne

Poziomy kursów wymiany są wynikiem podaży i popytu na określone waluty, którymi w znacznym stopniu zarządza się, aby indeks walutowy działał. Aby utrzymać równowagę, bank centralny kraju z ustaloną walutą kupuje lub sprzedaje własną walutę na rynkach walutowych, kupując w celu wchłonięcia nadwyżki podaży i sprzedając, gdy rośnie popyt.

Kraj powiązany może również kupować lub sprzedawać walutę, do której jest powiązany. W pewnych okolicznościach bank centralny kraju powiązanego może koordynować te działania z innymi bankami centralnymi, aby interweniować w okresach wysokiego wolumenu i zmienności.

Zalety i wady kołka do indeksowania

Podstawowym celem przy zakładaniu kołka indeksującego jest zapewnienie pewnego stopnia stabilności między partnerami handlowymi, co może obejmować kontrolowaną dewaluację ustalonej waluty w celu uniknięcia wstrząsów gospodarczych. Ze względu na wysokie stopy inflacji i niestabilne warunki gospodarcze waluty krajów Ameryki Łacińskiej są zwykle powiązane z dolarem amerykańskim. W miarę osłabiania się waluty sztywnej, zarówno wartość nominalna, jak i zakres w nawiasach mogą być stopniowo korygowane, aby wygładzić spadek i utrzymać poziom przewidywalności kursu wymiany między partnerami handlowymi.

Ponieważ proces ustalania kursów walut może skutkować sztucznymi poziomami wymiany, istnieje zagrożenie, że spekulanci, handlowcy walutami lub rynki mogą przytłoczyć ustalone mechanizmy mające na celu stabilizację walut. Niezdolność kraju do obrony swojej waluty, określana jako zepsuty kołek, może spowodować gwałtowną dewaluację w wyniku sztucznie zawyżonych poziomów i dyslokację w lokalnej gospodarce.

Przykład złamanego kołka miał miejsce w 1997 r., Kiedy Tajlandii zabrakło rezerw na obronę swojej waluty. Oddzielenie bahta tajskiego od dolara zapoczątkowało azjatycką zarażenie, które doprowadziło do szeregu dewaluacji w Azji Południowo-Wschodniej i wyprzedaży rynkowych na całym świecie.