Etyka zarządzającego aktywami: proces i działania inwestycyjne
Globalne rynki finansowe są atrakcyjne zarówno dla profesjonalistów, jak i osób fizycznych; obaj są głodni, by dopasować się do rynku, próbując go pokonać. Jednak inwestorzy często są pokonani przez rynek, ponieważ nie współpracował i zachowywał się zgodnie z oczekiwaniami. Ze względu na trudności w dokładnym przewidywaniu rynku, profesjonalni zarządzający aktywami mają tendencję do opracowywania procesu inwestycyjnego – procedury, którą stosują, aby zarządzać aktywami klientów, tak aby klienci wiedzieli, czego mogą oczekiwać od zarządzającego i jego inwestycji.
Procesy inwestycyjne nie są wymyślane pod wpływem kaprysu ani nie są natychmiastowe. Często są doskonaleni przez wiele lat prób i błędów, badania i uczestnictwa w rynkach, w okresach częstych wygranych i nie do pokonania strat. A te procesy są zwykle testowane w różnych momentach cyklu gospodarczego i mają być powtarzalne. Wiara jest taka, że proces zapewni zespołowi (menedżerowi i klientowi) największą szansę na „pokonanie” rynku, aby osiągnąć swoje cele. (Aby uzyskać więcej, zobacz: Zrozumienie swojej roli w procesie inwestycyjnym ).
Proces inwestycyjny i działania
Menedżerowie, opracowując swój proces inwestycyjny, muszą określić pewne „ogólne zasady”, które nadadzą im znaczenie. Wiele z nich przestrzega wytycznych dostarczonych przezCFA Institute. Chociaż CFA Institute nie jest prawnym organem zarządzającym, jest to profesjonalna organizacja branżowa, która ma duży wpływ na społeczność zawodowych inwestorów. CFA Institute dostarcza kod zarządca Profesjonalnego Postępowania że Układa sześciu wytycznych związanych z procesem inwestycyjnym i menedżer czynności:
1. Zarządzając aktywami klientów, menedżerowie muszą zachować należytą ostrożność i ostrożny osąd. Innymi słowy, menedżerowie inwestycyjni muszą przeprowadzać badania i analizy oraz podejmować decyzje, które będą miały sens dla klienta, na podstawie tego, w jaki sposób menedżer zgodził się zarządzać portfelem klienta.
2. Menedżerom nie wolno angażować się w praktyki mające na celu zniekształcanie cen lub sztuczne zawyżanie wolumenu obrotu z zamiarem wprowadzenia w błąd uczestników rynku. Oznacza to, że menedżerowie nie mogą rozpowszechniać fałszywych plotek ani wprowadzających w błąd informacji o bezpieczeństwie. Menedżerowie nie mogą też kupować dużej pozycji w papierze wartościowym tylko po to, aby manipulować ceną lub handlować niepłynnymi akcjami pod koniec kwartału, aby podnieść cenę papieru wartościowego, tak aby gdy zgłaszali swoje udziały klientom, cena wyglądała na wyższą. Chociaż wiele z tych działań może być trudnych do udowodnienia, szczególnie w przypadku zwiększonego wolumenu obrotu i zmienności przypisywanej transakcjom o wysokiej częstotliwości, z etycznego punktu widzenia proces zarządzający aktywami powinien wykluczać tego typu działania.
3. Menedżerowie muszą postępować uczciwie i obiektywnie ze wszystkimi klientami podczas dostarczania informacji inwestycyjnych, wydawania rekomendacji inwestycyjnych lub podejmowania działań inwestycyjnych. Klienci muszą mieć pewność, że są traktowani jednakowo, że żaden inny klient nie jest traktowany preferencyjnie, co może negatywnie wpłynąć na ich portfolio. Istnieją jednak pewne przypadki, w których menedżer może oferować więcej usług lub produktów premium wybranej grupie klientów (na przykład w oparciu o poziom zarządzanych aktywów), ale menedżer musi ujawnić te ustalenia i udostępnić je wszystkim. odpowiednich klientów.
4. Menedżerowie muszą mieć rozsądną i odpowiednią podstawę do podejmowania decyzji inwestycyjnych. W szczególności ten przepis trafia w sedno procesu inwestycyjnego. Menedżerowie nie mogą losowo wybierać inwestycji do portfela klienta bez „rozsądnej i odpowiedniej podstawy”. Proces inwestycyjny musi być zaprojektowany w taki sposób, aby zarządzający mógł rozsądnie przeanalizować możliwość inwestycyjną, czy to z wykorzystaniem analizy fundamentalnej, czy technicznej, w celu sformułowania decyzji inwestycyjnej, która jest dobrze poinformowana, została dokładnie zbadana oraz uwzględniła założenia i ryzyka związane z terminowością informacje, rodzaj instrumentu oraz obiektywność i niezależność wszelkich badań prowadzonych przez strony trzecie (na przykład badania z Wall Street).
5. Zarządzający muszą podejmować jedynie takie działania inwestycyjne, które są zgodne z określonymi celami i ograniczeniami tego portfela, oraz zapewnić odpowiednie ujawnienia i informacje, aby inwestorzy mogli rozważyć, czy jakiekolwiek proponowane zmiany w stylu lub strategii inwestycyjnej odpowiadają ich potrzebom inwestycyjnym. Należy przestrzegać procesu inwestycyjnego kierownika, a klienci muszą ufać, że menedżerowie będą wierni swoim celom. Jednak menedżerom można również przyznać pewien poziom elastyczności, aby wykorzystać różne sytuacje rynkowe, ale muszą oni komunikować te decyzje z klientami. Komunikacja powinna odbywać się regularnie, zwłaszcza gdy menedżerowie odchodzą od określonej strategii. Bardzo ważne jest, aby klienci byli dobrze poinformowani i mogli określić, czy zmieniona strategia spełnia ich oczekiwania.
6. Menedżerowie muszą ocenić i zrozumieć cele inwestycyjne klienta. Menedżerowie, aby podjąć odpowiednie działania w imieniu klientów, muszą rozumieć cele klienta. Odbywa się to zwykle w oświadczeniu o polityce inwestycyjnej (IPS), w którym bierze się pod uwagę, jakie ryzyko klienci są skłonni lub mogą ponieść, oczekiwane cele zwrotu, czas, po jakim aktywa są potrzebne, krótko- i długoterminowe potrzeby finansowe, zobowiązania ( np. pożyczki samochodowe, hipoteki itp.), skutki podatkowe oraz wszelkie okoliczności prawne, regulacyjne lub inne wyjątkowe okoliczności. IPS, który jest poddawany przeglądowi corocznie lub w przypadku zmiany okoliczności (takich jak śmierć lub przejście na emeryturę), pomoże menedżerowi wybrać inwestycje odpowiednie dla klienta, a także określić, w jaki sposób wyniki menedżera będą mierzone. (Aby uzyskać więcej, zobacz: Przykład oświadczenia dotyczącego polityki inwestycyjnej ).
Podsumowanie
Wytyczne te mogą nie być prawnie wymagane, ale są zgodne z duchem prawa związanego z ustawą o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. I późniejszymi wymogami prawnymi i regulacyjnymi. Co ważniejsze, wytyczne te pomagają ustalić oczekiwania zarówno dla klienta, jak i przełożonego, w celu ustalenia jasnego zrozumienia celów i nakreślenia planu ich osiągnięcia w uczciwy, etyczny i rozważny sposób.