Czy składki wyrównawcze są uwzględnione w testowaniu rzeczywistego odsetka odroczenia?
Internal Revenue Service (IRS) starannie analizuje wkład wysoko płatnych pracowników (HCEs), aby upewnić się, że nie korzystają z niesprawiedliwie emerytalnych planów oszczędnościowych podatku odroczonego, takich jak 401 (k) plany. Jednak wkłady wyrównawcze nie są uwzględniane w testowaniu rzeczywistego procentu odroczenia (ADP), ponieważ mogą wypaczyć wyniki testów.
Co to jest testowanie ADP?
Aby program emerytalny sponsorowany przez pracodawcę zachował swój status podatkowy, musi przejść pewne rygorystyczne testy niedyskryminacji, aby zapewnić, że bogatsi pracownicy nie odnoszą większych korzyści z planu niż przeciętny pracownik. IRS korzysta z testów ADP w celu sprawdzenia, czy uczestnictwo w planie pozostaje względnie równe dla pracowników na wszystkich poziomach dochodów.
Zgodnie z wymogami testów ADP, średnie odroczenie wynagrodzenia dokonane przez HCE może przekroczyć średni wkład zwykłych pracowników tylko o pewien procent. Jeśli okaże się, że HCE przekroczyły limit składek wymagany w testach ADP, plan musi zwrócić nadwyżki lub ryzyko utraty statusu kwalifikowanego do opodatkowania.
Składki wyrównawcze
IRS nakłada surowe ograniczenia co do kwoty, która może zostać wpłacona do programu kwalifikowanego w danym roku. W latach 2020 i 2021 maksymalna składka pracownika dla osób w wieku poniżej 50 lat wynosi 19 500 USD, a maksymalny łączny limit składki (w tym udział pracodawcy) wynosi 58 000 USD (57 000 USD w 2020 r.).
Aby jednak zachęcić osoby zbliżające się do emerytury do zwiększenia oszczędności, IRS umożliwia uczestnikom planu w wieku powyżej 50 lat wnoszenie rocznych składek wyrównawczych, które przekraczają te limity. W latach 2020 i 2021 uprawnieni pracownicy mogą wnieść dodatkowe 6500 USD, zwiększając łączny limit do 26 000 USD na składki pracowników i 64 500 USD ogółem w 2021 r. I 63 500 USD w 2020 r.
Dlaczego wyklucza się dotacje na zaległości?
Składki wyrównawcze są wyłączone, ponieważ nie wszyscy pracownicy są uprawnieni do ich wnoszenia w danym roku. Włączenie ich do testów ADP grozi wypaczeniem wyników.
Jeśli na przykład liczba pracowników bez wysokich wynagrodzeń (NHCE) w wieku powyżej 50 lat maksymalizuje swoje składki, ich agresywne uczestnictwo zwiększa średni wkład wszystkich NHCE, nawet jeśli ich rówieśnicy nie są jeszcze uprawnieni do nadrabiania składek.
Chociaż ten scenariusz może być dobrą wiadomością dla HCE, które cieszyłyby się zwiększonymi limitami składek, byłoby odwrotnie, gdyby byli to osoby w wieku powyżej 50 lat. Gdyby w testowaniu uwzględniono wkłady HCE do nadrabiania zaległości, średni wkład HCE mógłby przekroczyć limit ADP szybciej, co wymaga od planu zwrotu składek.