Koncepcja dochodu all inclusive
Jaka jest koncepcja dochodu all inclusive?
Koncepcja całkowitego dochodu lub całościowego dochodu jest metodą księgową, zgodnie z którą wszystkie zyski i straty, w tym te spowodowane pozycjami nadzwyczajnymi i jednorazowymi, są wykazywane w rachunku zysków i strat spółki.
Kluczowe wnioski
- Koncepcja dochodu obejmującego wszystkie elementy ujmuje w rachunku zysków i strat wszystkie zyski i straty, w tym te, które nie są uważane za wynikające z codziennej działalności gospodarczej.
- Organy księgowe stwierdziły, że uwzględnienie wszystkich pozycji wpływających na zyski sprawia, że rachunek zysków i strat zawiera więcej informacji i mniej podlega osądowi.
- Inwestorzy jednak na ogół wolą obliczać zyski i wyceniać spółki, koncentrując się wyłącznie na trwałych dochodach generowanych z normalnych, powtarzających się operacji.
Zrozumienie koncepcji dochodu all inclusive
Rachunek zysków i strat, jedno z trzech sprawozdań finansowych wykorzystywanych do raportowania wyników finansowych za określony okres obrachunkowy, jest dokładnie analizowany przez inwestorów. Mówi nam, ile pieniędzy przyniosła firma i, co ważniejsze, ile z tego dochodu zdołała utrzymać.
Czasami jednak zarobki mogą być znacznie zawyżone lub obniżone w wyniku nietypowych, jednorazowych wydarzeń. Dochód może być obciążony takimi czynnikami, jak odpisy aktualizujące wartość aktywów, opłaty ugodowe i sądowe, spowolnienie działalności spowodowane klęskami żywiołowymi, zwolnienia i restrukturyzacja. Można go również wzmocnić, powiedzmy, poprzez sprzedaż gruntów lub oddziałów biznesowych lub jednorazowy zwrot podatku.
Na przestrzeni lat wpływ tego rodzaju niezrównoważonych pozycji na raportowany zysk wywołał pytania dotyczące sposobu ujawniania dochodów. Koncepcja dochodu z działalności operacyjnej (IFO) jest zwolenniczką wykluczenia nadzwyczajnych i jednorazowych zysków i strat z dochodu, wyświetlając je zamiast tego w sprawozdaniu z kapitału własnego. Z drugiej strony, zgodnie z koncepcją całkowitego dochodu, wszystkie przychody, koszty, zyski i straty ujęte w okresie obrachunkowym są rejestrowane jako przychód, niezależnie od tego, czy są uważane za wynik codziennej działalności.
Obecnie jednorazowe zyski lub straty są często uwzględniane w dochodzie netto (NI), części rachunku zysków i strat, w której wszystkie przychody i wydatki są uwzględniane w celu obliczenia zysku na akcję (EPS). Niezrealizowane zyski i straty wynikające z wahań wartości niektórych aktywów, takich jak zabezpieczające / pochodne instrumenty finansowe i transakcje w walutach obcych, są w międzyczasie wykazywane osobno po wartości netto wyniku netto jako inne całkowite dochody i wykazywane jako korekta kapitału własnego w bilansie.
Krytyka koncepcji dochodu all inclusive
Pojęcie dochodu all-inclusive maluje najpełniejszy obraz przedsiębiorstwa. Jednak zwiększa również zmienność dochodów i może wprowadzać w błąd.
Jednorazowe koszty, takie jak zwolnienia i sprzedaż aktywów, mogą zniweczyć lub zwiększyć dochody. Jednak większość inwestorów naprawdę chce wiedzieć, ile pieniędzy firma jest w stanie konsekwentnie wydobywać z codziennych operacji biznesowych.
Firma musi regularnie generować dochody z działalności, aby odnieść sukces w dłuższej perspektywie. Jeśli większość swoich pieniędzy zarabia na działaniach niezwiązanych z podstawową działalnością, może to budzić niepokój i służyć jako potencjalna czerwona flaga. Na przykład firma samochodowa może wpaść w kłopoty, jeśli zarabia znacznie więcej na swoich operacjach finansowania i kredytach niż na sprzedaży samochodów.
Ważny
Firmy podają dane liczbowe dotyczące zysków, które są zgodne z koncepcją kompleksową, a także inne, które wykluczają pozycje jednorazowe, aby umożliwić inwestorom bardziej bezpośrednią ocenę ich działalności.
W rezultacie inwestorzy często koncentrują się na dochodzie z działalności kontynuowanej, alternatywnej koncepcji raportowania dochodów, w celu obliczenia rentowności i zysków. Stosując tę technikę, z dochodu wyklucza się nadzwyczajne i jednorazowe zyski i straty. Ponieważ te zyski i straty trafiają bezpośrednio do kapitału własnego i omijają rachunek zysków i strat, jest to czasami nazywane metodą „ brudnej nadwyżki ”.
Historia koncepcji dochodu all inclusive
Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) przez wiele lat wspierała podejście kompleksowe. Jednak American Institute of Accountants, obecnie znany jako American Institute of Certified Public Accountants (AICPA), na ogół preferował uwzględnianie jedynie dochodów generowanych z normalnych, powtarzających się operacji.
W 1966 roku AICPA zmieniła zdanie, stwierdzając, że uwzględnienie wszystkich pozycji wpływających na zyski sprawia, że rachunek zysków i strat (P&L) jest bardziej pouczający i mniej subiektywny.1
Accounting Standards Board Finansowej (FASB), organ odpowiedzialny za stworzenie i utrzymanie zasady ujawniania informacji dla przedsiębiorstw w Stanach Zjednoczonych, stopniowo zbliżył się do all-inclusive metody określania dochodów wydając oświadczenie nie.130, „Reporting Comprehensive Income”, w 1997 r. Dwadzieścia lat później, w 2017 r. FASB połączyła swoje wytyczne dotyczące rachunku zysków i strat i całkowitych dochodów w Temat 220.