Klauzula zagregowanego rozszerzenia (AEC) - KamilTaylan.blog
4 maja 2021 13:55

Klauzula zagregowanego rozszerzenia (AEC)

Aggregate Extension Clause (AEC): przegląd

Klauzula zagregowanego przedłużenia (AEC) w umowie reasekuracji zezwala na pojedyncze roszczenie z tytułu wielu małych strat o podobnym charakterze. Klauzula generalnie obejmuje zwrot określonej kategorii strat, które przekraczają określoną kwotę.

Na przykład, powiedzmy, że producent szkła szacuje swoje roczne straty z powodu stłuczenia na 1% całkowitej produkcji fabrycznej lub 1000 USD rocznie. Klauzula dotycząca łącznego przedłużenia pokryłaby straty spowodowane awarią, które przekraczają 1000 USD. Firma nie jest zobowiązana do dokumentowania każdego przypadku awarii.

Kluczowe wnioski

  • Klauzula o łącznym przedłużeniu pozwala na zwrot pojedynczego roszczenia za straty spowodowane szeregiem podobnych incydentów.
  • Zwykle jest używany do reasekuracji działalności, która zidentyfikowała określone znane ryzyko uszkodzenia lub straty.
  • Klauzula o łącznym przedłużeniu zasadniczo pozwala na zwrot strat, które przekraczają określoną kwotę.

Zrozumienie klauzuli Aggregate Extension (AEC)

Klauzula zagregowanego rozszerzenia może zostać wykorzystana do pokrycia wszelkich znanych zagrożeń, których można się spodziewać często. Każdy pojedynczy incydent jest finansowo trywialny, ale razem się sumują. Zastosowanie takich klauzul pojawiło się po raz pierwszy na londyńskim rynku reasekuracji już w latach czterdziestych XX wieku.

Dokumentowanie każdego drobnego incydentu byłoby uciążliwe, jeśli nie niemożliwe. Zamiast tego firma będzie dysponować budżetem na przewidywane straty, a ubezpieczenie może pokrywać ryzyko na nieoczekiwanym poziomie. Klauzula zagregowanego przedłużenia szacuje częstotliwość występowania zdarzeń o niewielkim wpływie w określonych ramach czasowych i agreguje je w celu ustalenia kwoty reasekuracji w dolarach.

Ubezpieczenia i reasekuracja

Firmy ubezpieczeniowe ubezpieczają własne ryzyko, kupując polisy reasekuracyjne. Takie umowy nazywane są również umowami reasekuracji. Specyficzny rodzaj umowy reasekuracji zwany umową reasekuracji nadwyżki strat  chroni przed ryzykiem, że ubezpieczyciel będzie musiał ponieść koszty strat, które są znacznie poważniejsze niż przewidywano.

Jeżeli w polisie reasekuracyjnej zawarta jest klauzula łącznego przedłużenia, podstawowa polisa ubezpieczeniowa będzie obowiązywać na tych samych warunkach, w tym samym standardowym języku.

Korzystanie z AEC z reasekuracją nadwyżki strat

Reasekuracja nadwyżki strat zapewnia pokrycie indywidualnych strat przekraczających określoną kwotę zatrzymania strat. Za straty poniżej kwoty zatrzymanej straty odpowiada spółka cedująca lub firma, która wykupiła reasekurację nadwyżki strat. Jednak za straty powyżej kwoty zatrzymanej odpowiada reasekurator. Reasekurator ogranicza swoje ryzyko, wpisując w umowie limity o określonym limicie.



Firmy reasekuracyjne zapewniają ubezpieczycielom ochronę przed nadmiernymi stratami.

Umowy reasekuracji nadwyżki strat sprawdzają się dobrze, gdy podstawowa umowa ubezpieczeniowa dotyczy strat na zasadzie pojedynczego zdarzenia. Gdy podstawowa umowa ubezpieczeniowa dotyczy zagregowanych strat, umowy reasekuracji nadwyżki strat mogą napotkać problemy.

Reasekuracja ma na celu zapewnienie pokrycia strat przekraczających okres zatrzymania przez cedenta na podstawie jednego zdarzenia. Reasekuracja od zagregowanych strat jest skomplikowana, ponieważ strata przypadająca na jedno zdarzenie jest zazwyczaj niższa niż poziom retencji spółki cedującej. Umowa reasekuracji może zawierać klauzulę zagregowanych rozszerzeń (AEC), aby zaradzić zagregowanym stratom.

Przykład klauzuli zagregowanego rozszerzenia

Producent każdego roku produkuje setki tysięcy pudełek mrożonek. Każdy wyprodukowany posiłek niesie ze sobą niewielkie ryzyko odpowiedzialności, ponieważ opakowanie może ulec uszkodzeniu, co uniemożliwi sprzedaż produktu.

Producent wykupuje polisę odpowiedzialności za produkt,  aby zabezpieczyć się przed potencjalnymi stratami. Polityka odpowiedzialności chroni producenta przed stratami powyżej określonego limitu na zasadzie zagregowanej, a nie na zasadzie pojedynczego zdarzenia.

Z kolei gwarant ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej wykupuje polisę reasekuracji nadwyżki strat z klauzulą ​​przedłużenia zagregowanego, aby zabezpieczyć się przed wypłatą producentowi, jeżeli kwota roszczeń przekracza limit retencji polisy bazowej.