Wypadkowe doświadczenie roku
Doświadczenie z lat wypadków pokazuje zarobione składki i straty poniesione w określonym czasie. Doświadczenie roku wypadku jest zwykle badane przez dwanaście miesięcy, zwanych rokiem wypadku. Okres ekspozycji jest zwykle ustawiony na rok kalendarzowy i rozpoczyna się 1 stycznia.
Doświadczenie lat wypadkowych służy do wskazania, czy składki skutecznie pokrywają straty ubezpieczyciela. Ujemna statystyka wskazuje, że składki nie wystarczały na pokrycie strat. Doświadczenie z lat wypadków obejmuje zazwyczaj straty w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie ich zgłoszenia. Obejmuje również składki zarobione w tym samym okresie, niezależnie od tego, kiedy składki zostały ubezpieczone.
Przełamanie rocznych doświadczeń związanych z wypadkami
Istnieją dwa rodzaje obliczania doświadczenia związanego z wypadkami za lata: doświadczenie w roku kalendarzowym i doświadczenie w roku polisowym.
Doświadczenie roku kalendarzowego obejmuje straty poniesione w ciągu roku kalendarzowego (zwykle rozpoczynającego się 1 stycznia) oraz składki zarobione w tym samym okresie. Straty obejmują straty poniesione, ale niezgłoszone (IBNR) oraz zmiany w rezerwach na straty.
Doświadczenie z lat polis obejmuje składki i straty z tytułu polis, które są odnawiane lub są gwarantowane w ciągu danego roku. Straty (w tym rezerwy na straty) z tytułu polis są uwzględniane tylko wtedy, gdy polisy są odnawiane lub gwarantowane w ciągu roku, a składki są uwzględniane tylko wtedy, gdy są naliczane w tym samym czasie. W ciągu roku uważa się, że obliczenia „rozwijają się”, co oznacza, że obliczenia nie mogą zostać zakończone do czasu uregulowania strat.
Różnica między tymi dwiema metodami polega na tym, że: Doświadczenie roku kalendarzowego uwzględnia straty z tytułu szkód zgłoszonych w określonym roku (nacisk na „stratę”); Doświadczenia z roku polisowego pokazują, w jaki sposób określony zestaw polis – tych, które wchodzą w życie w ciągu roku – jest narażony na straty (nacisk na „ekspozycję”).
Aktuariusze używają danych dotyczących lat obowiązywania polisy, ponieważ są one zgodne z roszczeniami zgłoszonymi wobec określonych polis. Wadą jest to, że ubezpieczyciele stale ubezpieczają nowe polisy, co sprawia, że analiza polis zawartych pod koniec roku kalendarzowego jest inna. Te zasady będą obowiązywać przez dwa lata kalendarzowe. Najdokładniejszym sposobem obliczenia doświadczenia lat wypadku jest podzielenie całkowitych strat (strat poniesionych plus rezerwy na straty) przez zarobioną ekspozycję, czyli kwotę składek narażonych na stratę w danym okresie. Ponieważ obliczenie tej metody może zająć więcej czasu, składki zarobione można obliczyć przy użyciu metody zarobionej na koncie.