5 Charakterystyka akcji silnych tytułów uczestnictwa w funduszach powierniczych
Zdywersyfikowany portfel funduszy inwestycyjnych o wysokiej wydajności może zapewnić inwestorowi doskonałe narzędzie do gromadzenia majątku. Jednak przy tysiącach możliwości wyboru, wybór odpowiednich funduszy do zainwestowania może być przytłaczającym zadaniem. Na szczęście istnieją pewne cechy, które dzielą najlepsze fundusze.
Korzystanie z listy podstawowych cech jako sposobu filtrowania lub wycinania, ogromna lista wszystkich możliwych funduszy dostępnych do rozważenia może znacznie uprościć zadanie wyboru funduszu, a także zwiększyć prawdopodobieństwo, że wybory inwestora staną się opłacalne.
1. Niskie opłaty lub wydatki
Fundusze inwestycyjne o stosunkowo niskich wskaźnikach kosztów są generalnie zawsze pożądane, a niskie wydatki nie oznaczają słabych wyników. W rzeczywistości bardzo często zdarza się, że fundusze osiągające najlepsze wyniki w danej kategorii należą do tych, które oferują wskaźniki kosztów poniżej średniej kategorii.
Istnieją fundusze, które pobierają opłaty znacznie wyższe od średniej i uzasadniają wyższe opłaty, wskazując na wyniki funduszu. Ale prawda jest taka, że nie ma prawdziwego uzasadnienia dla jakiegokolwiek funduszu wspólnego inwestowania, którego wskaźnik wydatków znacznie przekracza 1%.
Inwestorzy funduszy inwestycyjnych czasami nie rozumieją, jak dużą różnicę w rentowności inwestora może mieć nawet stosunkowo niewielki procentowy wzrost wydatków funduszu. Fundusz ze wskaźnikiem wydatków 1% obciąża inwestora kwotą 10 000 USD zainwestowaną w fundusz 100 USD rocznie. Jeśli fundusz generuje zysk w wysokości 4% w ciągu roku, to opłata w wysokości 100 USD zabiera pełne 25% zysków inwestora. Jeśli wskaźnik kosztów wynosi 2%, pochłania połowę zysków. Ale wskaźnik kosztów wynoszący 0,25% zabiera tylko 6% całkowitego zysku inwestora. Krótko mówiąc, wydatki mają kluczowe znaczenie dla inwestorów funduszy inwestycyjnych, którzy powinni starannie poszukiwać funduszy o niskich wskaźnikach wydatków.
Oprócz podstawowych kosztów operacyjnych pobieranych przez wszystkie fundusze, niektóre fundusze pobierają „obciążenie” lub opłatę za sprzedaż, która może sięgać nawet 6% do 8%, a niektóre pobierają opłaty w wysokości 12b-1 wykorzystywane na pokrycie kosztów reklamy i promocji dla funduszu. Nie ma potrzeby, aby inwestorzy funduszy inwestycyjnych kiedykolwiek musieli płacić te dodatkowe opłaty, ponieważ istnieje wiele doskonale dobrych funduszy do wyboru, które są funduszami „bez obciążenia” i nie pobierają żadnych opłat 12b-1.
2. Konsekwentnie dobra wydajność
Większość inwestorów wykorzystuje inwestycje w fundusze inwestycyjne jako część planowania emerytalnego. Dlatego inwestorzy powinni wybierać fundusz na podstawie jego długoterminowych wyników, a nie tego, że miał naprawdę wspaniały rok. Stałe wyniki zarządzającego lub zarządzających funduszem w długim okresie wskazują, że w dłuższej perspektywie fundusz prawdopodobnie dobrze się opłaci inwestorowi.
Średni zwrot z inwestycji (ROI) funduszu w okresie 20 lat jest ważniejszy niż jego roczne lub trzyletnie wyniki. Najlepsze fundusze mogą nie przynosić najwyższych zwrotów w ciągu jednego roku, ale konsekwentnie przynoszą dobre, solidne zwroty w czasie. Pomaga, jeśli fundusz istnieje wystarczająco długo, aby inwestorzy mogli zobaczyć, jak dobrze radzi sobie w cyklach bessy. Najlepsze fundusze są w stanie zminimalizować straty w trudnych okresach gospodarczych lub cyklicznych załamaniach branży.
Duża część niezmiennie dobrych wyników polega na posiadaniu dobrego zarządzającego funduszem. Inwestorzy powinni zapoznać się z przeszłością zarządzającego funduszem, jego wcześniejszym doświadczeniem i wynikami w ramach ogólnej oceny funduszu. Dobrzy menedżerowie inwestycyjni zwykle nie psują się nagle, a słabi menedżerowie inwestycyjni nie osiągają nagle lepszych wyników.
3. Trzymanie się solidnej strategii
Fundusze osiągające najlepsze wyniki osiągają dobre wyniki, ponieważ kierują się dobrą strategią inwestycyjną. Inwestorzy powinni mieć pełną świadomość celu inwestycyjnego funduszu oraz strategii, którą zarządzający funduszem stosuje, aby ten cel osiągnąć.
Uważaj na to, co jest powszechnie nazywane „dryfowaniem portfela”. Dzieje się tak, gdy zarządzający funduszem zbacza z kursu od określonych celów i strategii inwestycyjnej funduszu w taki sposób, że skład portfela funduszu zmienia się znacząco w stosunku do pierwotnych celów. Na przykład może zmienić się z funduszu inwestującego w akcje o dużej kapitalizacji, które wypłacają ponadprzeciętne dywidendy, do funduszu inwestującego głównie w akcje o małej kapitalizacji, które oferują niewielkie dywidendy lub nie oferują ich wcale. Jeżeli strategia inwestycyjna funduszu ulegnie zmianie, zarządzający funduszem powinien jasno wyjaśnić udziałowcom funduszu taką zmianę i jej przyczynę.
4. Godny zaufania, o solidnej reputacji
Najlepsze fundusze są stale rozwijane przez ugruntowane, godne zaufania firmy w branży funduszy inwestycyjnych, takie jak Fidelity, T. Rowe Price i Vanguard Group. Wobec wszystkich niefortunnych skandali inwestycyjnych w ciągu ostatnich 20 lat, inwestorom zaleca się prowadzenie interesów wyłącznie z firmami, do których mają największe zaufanie, jeśli chodzi o uczciwość i odpowiedzialność podatkową. Najlepsze fundusze inwestycyjne są niezmiennie oferowane przez firmy, które przejrzyście i otwarcie mówią o swoich opłatach i operacjach i nie próbują ukrywać informacji przed potencjalnymi inwestorami ani w żaden sposób ich wprowadzać w błąd.
5. Mnóstwo aktywów, ale nie za dużo pieniędzy
Fundusze osiągające najlepsze wyniki to zazwyczaj te, w które inwestuje się powszechnie, ale nie są to fundusze z największą sumą aktywów ogółem. Kiedy fundusze osiągają dobre wyniki, przyciągają dodatkowych inwestorów i są w stanie poszerzyć swoją bazę aktywów inwestycyjnych. Nadchodzi jednak moment, w którym suma zarządzanych aktywów funduszu (AUM) staje się tak duża, że staje się nieporęczna i uciążliwa w zarządzaniu.
Inwestując miliardy, zarządzającemu funduszem coraz trudniej jest kupować i sprzedawać akcje bez zmiany ceny rynkowej przez wielkość transakcji, więc nabycie dużej ilości określonych akcji kosztuje więcej, niż w idealnym przypadku chciałby zapłacić. Może to być szczególnie prawdziwe w przypadku funduszy poszukujących niedoszacowanych, mniej popularnych akcji. Jeśli fundusz nagle chce kupić akcje o wartości 50 milionów dolarów, które zwykle nie są przedmiotem dużego obrotu, presja popytowa wprowadzona na rynek przez zakup funduszu może spowodować znaczny wzrost ceny akcji. To sprawiłoby, że akcje byłyby mniej atrakcyjne, niż się wydawało, gdy zarządzający funduszem ocenił je przed podjęciem decyzji o dodaniu ich do portfela.
Ten sam problem może wystąpić, gdy fundusz będzie dążył do zlikwidowania pozycji w akcjach. Fundusz może posiadać tak wiele akcji, że gdy próbuje je sprzedać, nadmierna podaż może wywrzeć znaczną presję na spadek ceny akcji, tak że chociaż zarządzający funduszem zamierzał sprzedać akcje po 50 USD za akcję, do czasu jest w stanie w pełni zlikwidować akcje funduszu, średnia zrealizowana cena sprzedaży wynosi tylko 47 USD za akcję.
Inwestorzy mogą chcieć szukać funduszy wspólnego inwestowania, które są dobrze skapitalizowane, co wskazuje, że fundusz z powodzeniem zwrócił uwagę innych inwestorów indywidualnych i instytucji, ale nie urósł do poziomu, w którym wielkość łącznych aktywów funduszu utrudnia funduszowi być zarządzanym sprawnie i skutecznie. Problemy z zarządzaniem aktywami funduszu mogą pojawić się, gdy łączne aktywa funduszu przekroczą poziom 1 miliarda USD.
Podsumowanie
Wybór funduszy inwestycyjnych jest zawsze osobistym przedsięwzięciem, które ostatecznie powinno być kierowane przez cele i plany inwestycyjne danej osoby, jej poziom tolerancji na ryzyko i ogólną sytuację finansową. Istnieją jednak pewne podstawowe wytyczne, których inwestorzy mogą przestrzegać, aby usprawnić i uprościć proces wyboru funduszu i, miejmy nadzieję, zaowocować pozyskaniem przez inwestora opłacalnego portfela funduszy.