401 (k) Plany: kompletny przewodnik
Co to jest plan 401 (k)?
Plan 401 (k) to uprzywilejowane podatkowo konto emerytalne o zdefiniowanej składce, które wielu pracodawców oferuje swoim pracownikom. Jego nazwa pochodzi od sekcji amerykańskiego Kodeksu Podatkowego. Pracownicy mogą wpłacać składki na swoje konta 401 (k) poprzez automatyczne potrącanie płac, a ich pracodawcy mogą Roth 401 (k) wypłaty mogą być wolne od podatku.
Kluczowe wnioski
- Plan 401 (k) to sponsorowane przez firmę konto emerytalne, na które pracownicy mogą wpłacać składki. Pracodawcy mogą również wnosić odpowiednie składki.
- Istnieją dwa podstawowe typy 401 (k) – tradycyjne i Roth – które różnią się przede wszystkim sposobem opodatkowania.
- W tradycyjnym 401 (k) składki pracowników zmniejszają ich podatki dochodowe za rok, w którym zostały wniesione, ale ich wypłaty są opodatkowane. Z Roth, pracownicy wpłacają składki z dochodem po opodatkowaniu, ale mogą dokonywać wypłat bez podatku.
- Na 2020 r., Zgodnie z ustawą CARES, zasady i kwoty wypłat zostały złagodzone dla osób dotkniętych COVID-19, a RMD zostały zawieszone.
Jak działają plany 401 (k)
Istnieją dwa podstawowe typy kont 401 (k): tradycyjne 401 (k) i Roth 401 (k), czasami nazywane „wyznaczonym kontem Rotha”. Oba są podobne pod wieloma względami, ale są opodatkowane na różne sposoby. Pracownik może mieć dowolny typ konta lub oba typy.
Przyczynianie się do planu 401 (k)
401 (k) to tak zwany program określonych składek. Pracownik i pracodawca mogą wpłacać składki na konto do wysokości limitów dolarowych ustalonych przez Internal Revenue Service (IRS). Z kolei tradycyjne emerytury [nie mylić z tradycyjnymi 401 (k)] są nazywane programami określonych świadczeń – pracodawca jest odpowiedzialny za zapewnienie pracownikowi określonej kwoty pieniędzy po przejściu na emeryturę.
W ostatnich dziesięcioleciach planów 401 (k) jest coraz więcej, a tradycyjne emerytury są coraz rzadsze, ponieważ pracodawcy przenoszą odpowiedzialność i ryzyko oszczędzania na emeryturę na swoich pracowników.
Pracownicy są również odpowiedzialni za wybór konkretnych inwestycji w ramach ich kont 401 (k), na podstawie wyboru, który oferuje ich pracodawca. Oferty te zazwyczaj obejmują asortyment funduszy inwestycyjnych w formie akcji i obligacji, a także fundusze z datą docelową, które posiadają mieszankę akcji i obligacji odpowiednich pod względem ryzyka, kiedy dana osoba spodziewa się przejścia na emeryturę. Mogą również obejmować gwarantowane kontrakty inwestycyjne (GIC) wydane przez firmy ubezpieczeniowe, a czasami akcje własne pracodawcy.
Limity wkładu
Maksymalna kwota, jaką pracownik lub pracodawca może wnieść do planu 401 (k), jest okresowo dostosowywana w celu uwzględnienia inflacji. Od 2020 i 2021 roku podstawowe limity składek pracowników wynoszą 19 500 USD rocznie dla pracowników w wieku poniżej 50 lat i 26 000 USD dla osób powyżej 50 roku życia (w tym składka wyrównawcza w wysokości 6500 USD).
Jeśli pracodawca również wpłaca – lub jeśli pracownik zdecyduje się wpłacać dodatkowe, niepodlegające odliczeniu składki po opodatkowaniu na swoje tradycyjne konto 401 (k) (jeśli zezwala na to ich plan) – całkowita składka pracownika / pracodawcy dla pracowników poniżej 50 roku życia na 2021 r. jest ograniczonaT $ 58.000, lub 100% wynagrodzenia pracownika, jeżeli jest ona niższa. Dla osób powyżej 50. roku życia, ponownie w 2021 r., Limit wynosi 64 500 USD.
Dopasowanie pracodawcy
Pracodawcy, którzy dopasowują składki swoich pracowników, używają różnych formuł do obliczania tego dopasowania. Typowym przykładem może być 50 centów lub 1 dolar za każdego dolara, którego pracownik wnosi do określonego procentu wynagrodzenia. Doradcy finansowi często zalecają, aby pracownicy starali się przeznaczyć co najmniej wystarczającą ilość pieniędzy na każdy z planów 401 (k), aby uzyskać pełne dopasowanie do pracodawcy.
Przyczynianie się do tradycyjnych i Roth 401 (k)
Jeśli chcą – i jeśli ich pracodawca oferuje obie możliwości – pracownicy mogą podzielić swoje składki, wpłacając część pieniędzy na tradycyjne 401 (k), a część na Roth 401 (k). Jednak ich łączny wkład w oba typy kont nie może przekroczyć limitu dla jednego konta (takiego jak 19 500 USD (jeśli masz mniej niż 50 lat) w 2020 i 2021 r.).
Składki pracodawcy mogą trafiać tylko na tradycyjne konto 401 (k) – a nie na konto Roth – gdzie będą podlegać opodatkowaniu przy wypłacie.
Wypłaty z 401 (k)
Uczestnicy powinni pamiętać, że gdy ich pieniądze są w 401 (k), może być trudno wycofać się bez kary.
„Upewnij się, że nadal możesz zaoszczędzić wystarczająco dużo na zewnątrz na wypadek nagłych wypadków i wydatków, które możesz ponieść przed przejściem na emeryturę” – mówi Dan Stewart, CFA®, prezes Revere Asset Management Inc. w Dallas w Teksasie. „Nie umieszczaj wszystkich swoich oszczędności w 401 (k), jeśli nie masz do nich łatwego dostępu, jeśli to konieczne”.
Zyski na koncie 401 (k) są odroczone podatkowo w przypadku tradycyjnych 401 (k) i wolne od podatku w przypadku Roths. Kiedy właściciel tradycyjnego 401 (k) dokonuje wypłat, te pieniądze (które nigdy nie były opodatkowane) będą opodatkowane jako zwykły dochód. Właściciele kont Roth (którzy już zapłacili podatek dochodowy od pieniędzy, które wnieśli do planu) nie będą płacić podatku od swoich wypłat, o ile spełnią określone wymagania.
Zarówno właściciele tradycyjni, jak i Roth 401 (k) muszą mieć co najmniej 59 lat -lub spełniać inne kryteria określone przez IRS, takie jak całkowite i trwałe inwalidztwo – kiedy zaczną dokonywać wypłat. W przeciwnym razie będą oni zwykle narażeni na dodatkowy podatek karny za wczesną dystrybucję w wysokości 10% oprócz wszelkich innych podatków, które są winni.
Wymagane minimalne wypłaty
Oba typy rachunków podlegają również wymaganym minimalnym wypłatom lub RMD. (Wypłaty są często określane jako „wypłaty” w żargonie IRS). Po ukończeniu 72 roku życia właściciele kont muszą wycofać co najmniej określony procent ze swoich planów 401 (k), korzystając z tabel IRS opartych na oczekiwanej długości życia w tym czasie (przed 2020, wiek RMD wynosił 70,5 roku).
Jeśli jednak nadal pracują, a konto jest prowadzone u ich obecnego pracodawcy, mogą nie musieć pobierać RMD z tego planu.
Należy pamiętać, że wypłaty z tradycyjnego 401 (k) podlegają opodatkowaniu. Kwalifikowane wypłaty z Roth 401 (k) nie są, ale tracą wolny od podatku wzrost bycia na koncie 401 (k).
Roth IRA, w przeciwieństwie do Roth 401 (k), nie podlegają RMD za życia właściciela.
Tradycyjny 401 (k) vs. Roth 401 (k)
Kiedy plany 401 (k) stały się dostępne po raz pierwszy w 1978 r., Firmy i ich pracownicy mieli tylko jeden wybór: tradycyjny 401 (k). Następnie, w 2006 roku, przybył Roth 401 (k) s. Roths są nazwani na cześć byłego senatora USA Williama Rotha z Delaware, głównego sponsora ustawy z 1997 roku, która umożliwiła powstanie Roth IRA.
Chociaż Roth 401 (k) były nieco powolne, wielu pracodawców je teraz oferuje. Tak więc pierwsza decyzja, którą pracownicy często muszą podjąć, to decyzja między Roth a tradycją.
Z reguły pracownicy, którzy po przejściu na emeryturę spodziewają się, że znajdą się w niższym krańcowym przedziale podatkowym, mogą chcieć wybrać tradycyjny 401 (k) i skorzystać z natychmiastowej ulgi podatkowej. Z drugiej strony pracownicy, którzy spodziewają się, że znajdą się w wyższym przedziale, mogą zdecydować się na Roth, aby później uniknąć podatków. Na przykład Roth może być właściwym wyborem dla młodszego pracownika, którego pensja jest obecnie stosunkowo niska, ale z czasem może znacznie wzrosnąć.
Ważne jest również – zwłaszcza jeśli Roth ma lata na rozwój – że nie ma podatku od wypłat, co oznacza, że wszystkie pieniądze, które składki zarabiają przez dziesięciolecia na koncie, również nie są opodatkowane.
Ponieważ nikt nie jest w stanie przewidzieć, jakie stawki podatkowe będą za dziesięciolecia, żaden rodzaj 401 (k) nie jest pewny. Z tego powodu wielu doradców finansowych sugeruje, aby ludzie zabezpieczali swoje zakłady, wkładając w każdy część swoich pieniędzy.
1:57
Uwagi specjalne: kiedy odchodzisz z pracy
Kiedy pracownik odchodzi z firmy, w której ma plan 401 (k), zazwyczaj ma cztery możliwości:
1. Wypłać pieniądze
Zwykle jest to zły pomysł, chyba że pracownik absolutnie potrzebuje gotówki w pilnym celu, takim jak rachunek za leczenie. Pieniądze nie tylko będą podlegały opodatkowaniu w roku, w którym zostały wycofane, ale pracownik może również zostać obciążony dodatkowym 10% podatkiem od wcześniejszej wypłaty, chyba że przekroczył 59½, całkowicie i trwale niepełnosprawny lub spełnia inne kryteria IRS dotyczące wyjątku od reguła. Zasada ta została zawieszona na 2020 r. Dla osób dotkniętych pandemią COVID-19, jak wspomniano powyżej.
W przypadku Roth IRA składki pracownika mogą zostać pobrane bez podatku i bez kary w dowolnym momencie, ale zarobki będą podlegały opodatkowaniu, jeśli pracownik ma mniej niż 59 lat i ma konto krócej niż pięć lat. A nawet jeśli pracownik będzie mógł wypłacić pieniądze wolne od podatku, to będzie pomniejszał swoje oszczędności emerytalne, których może później żałować.
2. Przekręć go do IRA
Przenosząc pieniądze do IRA w, powiedzmy, firmie maklerskiej lub towarzystwie funduszy inwestycyjnych, pracownik może uniknąć natychmiastowych podatków i zachować status konta uprzywilejowanego podatkowo. Co więcej, pracownik prawdopodobnie będzie miał szerszy wybór inwestycji w IRA niż w przypadku planu pracodawcy.
IRS ma stosunkowo surowe zasady dotyczące kumulacji i tego, jak należy je osiągnąć, a ich popełnienie może być kosztowne. Zazwyczaj instytucja finansowa, która ma otrzymać pieniądze, z przyjemnością pomoże w tym procesie i uniknie wszelkich pomyłek.
Środki pobrane z 401 (k) muszą zostać przelane na inne konto emerytalne w ciągu 60 dni, aby uniknąć podatków i kar.
3. Zostaw to staremu pracodawcy
W wielu przypadkach pracodawcy pozwolą odchodzącemu pracownikowi na prowadzenie konta 401 (k) w starym planie na czas nieokreślony, chociaż pracownik nie może wnosić do niego żadnych dalszych wpłat. Zwykle dotyczy to kont o wartości co najmniej 5000 USD – w przypadku mniejszych kont pracodawca może nie dać pracownikowi wyboru, jak tylko przenieść pieniądze w inne miejsce.
Pozostawienie pieniędzy 401 (k) tam, gdzie jest to uzasadnione, może mieć sens, jeśli plan starego pracodawcy jest dobrze zarządzany, a pracownik jest zadowolony z oferowanych przez niego wyborów inwestycyjnych. Niebezpieczeństwo polega na tym, że pracownicy, którzy zmieniają pracę w trakcie swojej kariery, mogą zostawić ślad po starych planach 401 (k) i zapomnieć o jednym lub kilku z nich. Ich spadkobiercy również mogli nie wiedzieć o istnieniu rachunków.
4. Przenieś go do nowego pracodawcy
Niektóre firmy zezwalają nowym pracownikom na przeniesienie starego 401 (k) do ich własnego planu. Podobnie jak w przypadku rolowania IRA, może to utrzymać stan konta odroczonego podatku i uniknąć natychmiastowych podatków. Może to być rozsądne posunięcie, jeśli pracownik nie czuje się komfortowo w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych związanych z zarządzaniem IRA z rolowaniem i wolałby pozostawić część tej pracy administratorowi nowego planu.
Ponadto, jeśli pracownik zbliża się do wieku 72 lat, należy pamiętać, że pieniądze, które są w 401 (k) u obecnego pracodawcy, mogą nie podlegać RMD. Przeniesienie pieniędzy ochroni więcej aktywów emerytalnych pod tym parasolem.
Często Zadawane Pytania
Co to jest plan 401 (k) i jak działa?
Plan 401 (k) to konto emerytalne ze zdefiniowaną składką, które umożliwia pracownikom zaoszczędzenie części wynagrodzenia w sposób korzystny z podatku. Pieniądze zarobione w ramach planu 401 (k) są opodatkowane dopiero po przejściu pracownika na emeryturę, kiedy to jego dochód będzie zazwyczaj niższy niż w latach pracy. 401 (k) Plany pozwalają również pracodawcom na wyrównanie części składek wpłacanych przez pracownika, pomagając jeszcze szybciej zwiększyć ich fundusze emerytalne.
Czy warto mieć plan 401 (k)?
Ogólnie rzecz biorąc, plany 401 (k) mogą być dla pracowników świetnym sposobem oszczędzania na emeryturę. Jednak to, czy plan 401 (k) jest najlepszą dostępną opcją, będzie zależeć od indywidualnych celów i okoliczności pracownika. Mając wszystko inne na równi, pracownicy będą mieli więcej do zyskania na uczestnictwie w planie 401 (k), jeśli ich pracodawca zaoferuje bardziej hojny program dopasowywania składek.
Jaką część mojego wynagrodzenia mogę wpłacić na plan 401 (k)?
Kwota, jaką pracownicy mogą wnieść do swojego planu 401 (k), jest corocznie dostosowywana, aby nadążać za inflacją. W 2020 i 2021 r. Limit wynosi 19 500 USD rocznie dla pracowników poniżej 50 roku życia i 26 000 USD dla osób w wieku 50 lat i starszych. Jeśli pracownik korzysta również z odpowiadających składek od swojego pracodawcy, wówczas łączna składka zarówno pracownika, jak i pracodawcy jest ograniczona do mniejszego z 58 000 USD lub 100% rocznego wynagrodzenia pracownika.