Trzy strategie ograniczania ryzyka walutowego
Inwestowanie w aktywa zagraniczne udowodniło zalety dywersyfikacji, a większość inwestorów indywidualnych korzysta z zalet aktywów międzynarodowych. Jednak o ile zagraniczne papiery wartościowe nie zostały wyemitowane w dolarach amerykańskich, portfel będzie narażony na ryzyko walutowe. Ryzyko walutowe to ryzyko, że jedna waluta poruszy się w stosunku do innej, co negatywnie wpłynie na ogólny zwrot z inwestycji. Innymi słowy, kurs wymiany między dwiema walutami może się niekorzystnie zmieniać i powodować erozję zwrotów z inwestycji zagranicznej. Inwestorzy mogą zaakceptować ryzyko walutowe i mieć nadzieję na najlepsze lub zastosować strategie zabezpieczające w celu jego ograniczenia lub wyeliminowania.
Kluczowe wnioski
- Strategie zabezpieczające mogą chronić inwestycję zagraniczną przed ryzykiem walutowym, gdy fundusze zostaną z powrotem zamienione na krajową walutę inwestora.
- Walutowe fundusze ETF mogą służyć do ograniczania ekspozycji portfela na zmiany kursu walutowego.
- Kontrakty typu forward zapewniają blokadę kursu, dzięki czemu międzynarodowe fundusze mogą zostać z powrotem zamienione na walutę krajową w późniejszym terminie.
- Kontrakty na opcje oferują większą elastyczność niż kontrakty forward, ale wiążą się z opłatą z góry lub premią.
Ryzyko walutowe związane z inwestycjami międzynarodowymi
Gdyby inwestor z USA kupił w Europie inwestycję denominowaną w euro, wahania ceny w dolarach w stosunku do kursu euro ( EUR / USD ) wpłynęłyby na ogólny zwrot z inwestycji. Ponieważ inwestycja została zakupiona w euro, inwestor zostałby uznany za „długiego” euro (lub właściciela euro), ponieważ inwestor zamieniłby dolary na euro w celu zainicjowania zakupu inwestycji. Początkowa inwestycja została przeliczona po kursie wymiany EUR / USD dominującym w momencie zakupu.
Gdyby inwestor chciał sprzedać inwestycję i przywieźć pieniądze z powrotem do Stanów Zjednoczonych, wartość inwestycji wyrażona w euro musiałby zostać z powrotem przeliczona na dolary. W momencie sprzedaży inwestycji euro byłoby przeliczone na dolary po obowiązującym kursie wymiany EUR / USD.
Różnica między kursem wymiany EUR / USD w momencie zakupu inwestycji początkowej a kursem w momencie sprzedaży inwestycji spowodowałaby zysk lub stratę. Niezależnie od zwrotu z inwestycji, różnica między dwoma kursami wymiany została zrealizowana. Ryzyko, że kurs wymiany może zmienić się na niekorzyść inwestora, gdy inwestycja jest związana w euro, nazywane jest ryzykiem walutowym.
Zabezpieczanie ryzyka walutowego za pomocą funduszy giełdowych
Istnieje wiele funduszy podlegających obrotowi giełdowemu (ETF), które koncentrują się na zapewnianiu długich (kupuj) i krótkich (sprzedawaj) ekspozycji na wiele walut. Fundusze ETF to fundusze, które przechowują koszyk papierów wartościowych lub inwestycji, które mogą obejmować pozycje walutowe, które odnotowują zyski lub straty w wyniku zmian kursu waluty bazowej.
Na przykład fundusz ProShares Short Euro Fund (NYSEArca: EUFX) stara się zapewnić zwroty, które są odwrotnością dziennych wyników euro. Innymi słowy, gdy zmienia się kurs wymiany EUR / USD, fundusz porusza się w przeciwnym kierunku. Taki fundusz może służyć do ograniczania ekspozycji portfela na kurs euro.
Przykład zabezpieczenia ETF
Na przykład, jeśli inwestor kupił aktywa w Europie za 100 000 euro i po kursie wymiany EUR / USD 1,10 USD, koszt dolara wyniósłby 110 000 USD. Gdyby kurs EUR / USD spadł do 1,05 USD, to gdy inwestor zamieni euro z powrotem na dolary, równowartość w dolarach wyniesie tylko 105 000 USD (nie uwzględniając żadnych zysków ani strat z inwestycji). Fundusz EUFX ETF zyskałby wraz ze spadkiem kursu wymiany EUR / USD, kompensując stratę z przeliczenia waluty związaną z zakupem i sprzedażą aktywów.
Korzyści i koszty zabezpieczenia ETF
Fundusz ProShares Short Euro skutecznie zlikwidowałby ryzyko walutowe związane z początkowym aktywem. Oczywiście inwestor musi upewnić się, że wykupi odpowiednią kwotę ETF, aby mieć pewność, że długie i krótkie ekspozycje w euro odpowiadają 1 do 1.
Fundusze ETF, które specjalizują się w długich lub krótkich ekspozycjach walutowych, dążą do dopasowania rzeczywistych wyników walut, na których się koncentrują. Jednak rzeczywiste wyniki często różnią się ze względu na mechanikę funduszy. W rezultacie nie całe ryzyko walutowe zostałoby wyeliminowane. Ponadto fundusze ETF oparte na walutach mogą być drogie i zazwyczaj pobierają opłatę w wysokości 1%.
Kontrakty terminowe
Terminowe kontrakty walutowe to kolejna opcja ograniczania ryzyka walutowego. Kontrakt terminowy to umowa między dwiema stronami dotycząca kupna lub sprzedaży waluty po ustalonym kursie wymiany i z góry określonej przyszłej dacie. Forward można dostosować pod względem kwoty i daty, o ile data rozliczenia jest roboczym dniem roboczym w obu krajach.
Kontrakty terminowe mogą być wykorzystywane do celów zabezpieczających i umożliwiają inwestorowi zablokowanie kursu określonej waluty. Zazwyczaj te kontrakty wymagają wpłaty kwoty u brokera walutowego.
Przykład kontraktu terminowego
Na przykład załóżmy, że jeden dolar amerykański to 112,00 jenów japońskich (USD / JPY). Osoba jest inwestowana w aktywa japońskie, co oznacza, że ma ekspozycję na jena i planuje zamienić go z powrotem na dolary amerykańskie w ciągu sześciu miesięcy. Inwestor może zawrzeć sześciomiesięczny kontrakt forward, w którym jen zostałby zamieniony z powrotem na dolary za sześć miesięcy od teraz po ustalonym z góry kursie wymiany.
Broker walutowy podaje inwestorowi kurs wymiany 112,00, aby kupować dolary amerykańskie i sprzedawać jena japońskiego w ciągu sześciu miesięcy. Niezależnie od tego, jak kurs USD / JPY poruszy się w ciągu sześciu miesięcy, inwestor może zamienić aktywa denominowane w jenach z powrotem na dolary po ustalonym kursie 112,00.
Za sześć miesięcy możliwe są dwa scenariusze: Kurs może być korzystniejszy dla inwestora lub gorszy. Załóżmy, że kurs wymiany jest gorszy i wynosi 125,00. Teraz potrzeba więcej jenów, by kupić 1 dolara. Powiedzmy, że inwestycja była warta 10 milionów jenów. Inwestor zamieniłby 10 milionów jenów po kursie kontraktu terminowego 112,00 i otrzymałby 89 286 USD (10 000 000 / 112,00).
Gdyby jednak inwestor nie zainicjował kontraktu terminowego, 10 milionów jenów zostałoby zamienione po obowiązującym kursie 125,00. W rezultacie inwestor otrzymałby tylko 80 000 USD (10 000 000 / 125,00).
Korzyści i koszty kontraktów terminowych
Blokując kontrakt terminowy, inwestor zaoszczędził ponad 9 000 USD. Jednak gdyby kurs stał się korzystniejszy, np. 105,00, inwestor nie skorzystałby na korzystnym ruchu kursowym. Innymi słowy, inwestor musiałby przeliczyć 10 milionów jenów po kursie kontraktowym 112,00, mimo że przeważający kurs wynosił 105,00.
Chociaż kontrakty forward zapewniają blokadę kursu, chroniąc inwestorów przed niekorzystnymi ruchami kursu walutowego, ochrona ta wiąże się z pewnym kosztem, ponieważ kontrakty forward nie pozwalają inwestorom na skorzystanie z korzystnego ruchu walutowego.
Opcje walutowe
Opcje walutowe dają inwestorowi prawo, ale nie obowiązek, kupna lub sprzedaży waluty po określonym kursie (zwanym kursem wykonania) w określonym terminie (zwanym datą wygaśnięcia) lub przed nim. W przeciwieństwie do kontraktów terminowych opcje nie zmuszają inwestora do zaangażowania się w transakcję, gdy nadejdzie data wygaśnięcia kontraktu. Jednak taka elastyczność wiąże się z kosztem w postaci opłaty z góry zwanej premią.
Przykład zabezpieczenia opcji walutowej
Korzystając z naszego przykładu inwestora kupującego jako aktywa japońskie, inwestor decyduje się kupić kontrakt opcyjny, aby w ciągu sześciu miesięcy zamienić 10 milionów jenów z powrotem na dolary amerykańskie. Cena wykonania lub kurs wymiany kontraktu opcyjnego wynosi 112,00.
Za sześć miesięcy mogą rozegrać się następujące scenariusze:
Scenariusz 1
Kurs wymiany USD / JPY wynosi 120,00, czyli powyżej 112,00. Wykonanie opcji jest korzystniejsze niż obecny kurs rynkowy. Inwestor skorzystałby z opcji, a jen byłby przeliczany na dolary po kursie wykonania 112,00. Na konto inwestora wpłynęłaby równowartość w dolarach amerykańskich w wysokości 89 286,00 USD (10 milionów jenów / 112,00).
Scenariusz 2
Kurs wymiany USD / JPY wynosi 108,00, czyli poniżej 112,00. Przeważający kurs jest korzystniejszy niż wykonanie opcji. Inwestor mógłby zezwolić na wygaśnięcie opcji bezwartościowej i zamienić jena na dolary po obowiązującym kursie 108,00 i skorzystać z zysków kursowych. Na konto inwestora wpłynęłaby równowartość w dolarach amerykańskich w wysokości 92 593,00 USD (10 milionów jenów / 108,00).
Kupując opcję, inwestor zarobił dodatkowe 3 307 USD w scenariuszu 2, ponieważ kurs USD / JPY zmienił się korzystnie. Gdyby inwestor kupił kontrakt terminowy po kursie 112,00, co zostało podkreślone wcześniej, inwestor straciłby zysk w wysokości 3 307 USD.
Premie opcjonalne
Niestety elastyczność zapewniana przez opcje może być dość kosztowna. Jeśli inwestor zdecyduje się zapłacić premię za opcję, kurs wymiany musi zmienić się na tyle korzystnie, aby pokryć koszt premii. W przeciwnym razie inwestor straciłby pieniądze na konwersji.
Na przykład załóżmy, że powyższa opcja 112,00 jenów kosztuje z góry 5000 USD. Korzystny ruch kursu jena do 108,00 (w scenariuszu drugim) nie wystarczyłby na pokrycie kosztów premii. Jeśli pamiętasz, pierwotny kurs USD / JPY dla inwestycji 10 000 000 jenów wynosił 112,00 przy koszcie dolara 89 286,00 USD.
W wyniku premii inwestor musiałby odzyskać 94 286 USD z przeliczenia waluty (89 286 USD + 5000 USD opłaty). W rezultacie kurs jena musiałby wzrosnąć do 106,06, aby inwestor wybił rentowność i pokrył koszt premii (10 000 000 / 106,06 = 94 286,00 USD).
Chociaż opcje zapewniają elastyczność, należy wziąć pod uwagę koszt premii za opcję. Inwestorzy muszą mieć dwie rzeczy dobrze, kupując opcję zabezpieczenia zagranicznej inwestycji. Inwestor musi dokonać dobrej inwestycji początkowej, na której osiągnie zysk. Jednak inwestor musi również być w stanie przewidzieć kurs wymiany, aby poruszał się on na tyle korzystnie, aby pokryć premię opcyjną. Chociaż forwardy nie zapewniają elastyczności odchodzenia, podobnie jak opcje, zmniejszają ryzyko utraty kursu walutowego, a inwestorzy nie muszą grać w grę polegającą na prognozowaniu walut.