Opłata 12B-1

Co to jest opłata za 12B-1?

Opłata 12b-1 to roczna opłata marketingowa lub dystrybucyjna funduszu wspólnego inwestowania. Opłata 12b-1 jest uważana za koszt operacyjny i jako taka jest uwzględniona we wskaźniku kosztów funduszu. Zwykle wynosi od 0,25% do 0,75% (maksymalna dozwolona wartość) aktywów netto funduszu. Nazwa opłaty pochodzi od sekcji Ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r.

Zrozumienie opłat 12B-1

W początkach działalności funduszy inwestycyjnych uważano, że opłata 12b-1 ma pomóc inwestorom. Uważano, że dzięki wprowadzeniu do obrotu funduszu wspólnego inwestowania jego aktywa wzrosną, a zarząd może obniżyć wydatki ze względu na korzyści skali. Nie zostało to jeszcze udowodnione. Ponieważ aktywa funduszy inwestycyjnych przekraczają granicę 10 bilionów dolarów i stale rosną, krytycy tej opłaty poważnie kwestionują uzasadnienie jej wykorzystania. Obecnie opłata 12b-1 służy głównie do nagradzania pośredników za sprzedaż udziałów funduszu. Obecnie uważa się, że prowizja wypłacana handlowcom nie wpływa na poprawę wyników funduszu.

W 2015 roku Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) rozpoczęła badanie stosowania opłat 12b-1 w celu ustalenia, czy zasady ich pobierania są przestrzegane, a obecność takich opłat jest odpowiednio ujawniana.

Opłata 12b-1 podzielona

Opłatę 12b-1 można podzielić na dwie odrębne opłaty: opłatę dystrybucyjną i marketingową oraz opłatę za usługę. Łączne opłaty w wysokości 12b-1 pobierane przez fundusz są ograniczone do 1% rocznie. Część opłaty dystrybucyjnej i marketingowej jest ograniczona do 0,75% rocznie, a część opłaty za usługę może wynosić do 0,25%.

Stosowanie 12b-1 w akcjach sprzedawanych przez brokera

Tytuły uczestnictwa klasy B i C funduszy sprzedawanych przez brokera zazwyczaj podlegają opłatom w wysokości 12b-1, ale mogą one być również pobierane od tytułów uczestnictwa funduszy wspólnego inwestowania bez obciążenia oraz tytułów klasy A sprzedawanych przez brokera.

Tytuły klasy A, które zwykle pobierają opłatę od strony czołowej, ale bez obciążenia od strony zaplecza, mogą wiązać się z obniżonym wydatkiem 12b-1, ale zwykle nie są objęte opłatą w wysokości maksymalnie 1%. Tytuły klasy B, które zazwyczaj nie są obciążone front-endem, ale obciążają zaplecze, które zmniejsza się w miarę upływu czasu, często wiąże się z opłatą 12b-1. Akcje klasy C mają zwykle największe prawdopodobieństwo obciążenia maksymalnie 1% opłatą 12b-1. Obecność opłaty 12b-1 często powoduje, że ogólny wskaźnik wydatków funduszu przekracza 2%.

Fundusz Calamos Growth Fund jest przykładem funduszu, który pobiera mniejszą opłatę w wysokości 0,25% 12b-1 od swoich akcji klasy A i pobiera maksymalnie 1% opłaty 12b-1 od swoich akcji klasy C.

Do czego służą opłaty 12b-1

Opłata dystrybucyjna obejmuje marketing i płacenie brokerów sprzedających akcje. Zajmują się również reklamowaniem funduszu oraz wysyłaniem do klientów literatury i prospektów dotyczących funduszu. Opłaty za usługi dla akcjonariuszy, inna forma, w szczególności płacenie funduszowi za zatrudnianie osób do odpowiadania na zapytania inwestorów i rozpowszechniania informacji w razie potrzeby, chociaż opłaty te mogą być wymagane bez przyjęcia planu 12b-1. Inna kategoria opłat, które można pobierać, to „inne wydatki”. Inne wydatki mogą obejmować koszty związane z usługami prawnymi, księgowymi i administracyjnymi. Mogą również zapłacić za agenta transferowego i opłaty depozytowe.