4 Nieuczciwe taktyki pośredników i jak ich unikać

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd  oraz Urząd Regulacji Sektora Finansowego wykonują całkiem dobrą robotę w zakresie regulacji i nadzorowania brokerów. Mimo to najlepszym sposobem uniknięcia nieuczciwych pośredników jest odrabianie lekcji. Niemniej jednak najdokładniejsze sprawdzenie firmy, brokera  lub planisty nie zawsze zapobiega padaniu ofiarą oszustwa inwestorów.

Tutaj przyjrzymy się najbardziej pozbawionym skrupułów praktykom, które brokerzy stosowali, aby podnosić swoje prowizje i wpychać inwestycje niskiej jakości na niczego niepodejrzewających inwestorów.

Ubijanie

Churning to czynność polegająca na nadmiernym handlu na koncie klienta. Niektórzy brokerzy posiadający uznaniowe uprawnienia do konta stosują tę nieetyczną praktykę do zwiększania swoich prowizji. Ubijanie ma na celu korzyść brokera, a nie inwestora, ponieważ jedynym celem transakcji jest zwiększenie prowizji, a nie bogactwa klienta.

W rzeczywistości nawet jeden handel można uznać za rotujący, jeśli nie ma on uzasadnionego celu. Znakiem ostrzegawczym utraty koniunktury może być nietypowy wzrost transakcji bez wzrostu wartości portfela.

Jeśli naprawdę martwisz się, że Twoje konto może zostać odrzucone, rozważ konto opakowanie. Jest to rachunek, za pośrednictwem którego broker zarządza portfelem w zamian za zryczałtowaną opłatę. Zaletą chusty jest to, że chroni Cię przed overtradingiem. Ponieważ broker otrzymuje stałą roczną opłatę, handluje tylko wtedy, gdy jest to korzystne dla twojego portfela.

Nawet jeśli pozwoliłeś swojemu brokerowi handlować za Ciebie, zawsze rozsądnie jest być na bieżąco z tym, co dzieje się w portfelu.

Sprzedaż dywidend

Kiedy brokerzy próbują przekonać klienta, że ​​zakup określonej inwestycji, takiej jak akcje lub fundusze inwestycyjne, będzie opłacalny ze względu na nadchodzącą dywidendę, nazywa się to sprzedażą dywidendy. W rzeczywistości broker stara się generować prowizje poprzez sprzedaż klienta z szybkim i łatwym zyskiem.

Załóżmy na przykład, że firma handlująca po 50 USD za akcję ma zamiar zaoferować dywidendę w wysokości 1 USD. Broker sprzedawałby dywidendy, gdyby powiedział klientowi, aby szybko kupił akcje, aby uzyskać zwrot w wysokości 5%. W rzeczywistości klient w ogóle nie wróci.

Cena akcji spadnie zamiast tego o 1 dolara (dywidenda), gdy będzie handlowana bez dywidendy. Zasadniczo inwestor zyskuje niewiele w krótkim okresie, a posunięcie może pogorszyć sytuację, jeśli dywidenda utworzy dla inwestora zobowiązanie podatkowe.

Ta praktyka jest również stosowana w funduszach inwestycyjnych: doradca powie klientowi, aby kupił fundusz, ponieważ spółki w funduszu wypłacają dywidendy. Podobnie jak cena akcji powyżej, wartość aktywów netto funduszu inwestycyjnego jest dyskontowana o wartość dywidendy, co skutkuje zyskiem tylko dla brokera – w postaci prowizji. W rzeczywistości inwestorowi lepiej będzie poczekać do oferty dywidendy: akcje będą miały niższą cenę, a inwestor będzie mógł uniknąć stosunkowo wyższych podatków od dochodu z dywidendy.

Wstrzymanie rekomendacji do inwestowania w Breakpoint

Wiele domów maklerskich i towarzystw funduszy inwestycyjnych pobiera opłaty za sprzedaż niektórych inwestycji. Nie chodzi o to, że te opłaty za sprzedaż są nielegalne, ale czasami opłaty za sprzedaż powodują, że inwestorzy płacą więcej niż powinni.

Na przykład załóżmy, że towarzystwo funduszy inwestycyjnych pobiera 5% za inwestycje poniżej 25 000 USD, ale tylko 4% za inwestycje powyżej 25 000 USD. Sprzedaż przerwania będzie wystąpić, jeśli inwestować w $ +25.000 bo przy tej ilości inwestycja jest w niższym przedziale sprzedaży ładowania.

Jednak, aby zachować sprzedaż, pozbawieni skrupułów doradcy mogą zalecić zainwestowanie 24 750 USD w fundusz, nawet jeśli zaoszczędzisz 250 USD lub 1% kosztów sprzedaży, inwestując 25 000 USD. Doradcy mogą również uniemożliwić czerpanie korzyści z punktów przerwania, dzieląc swoje pieniądze między różne firmy inwestycyjne, nawet jeśli każda firma oferuje podobne usługi.

Prowadzi to do większych prowizji dla doradcy i mniejszych oszczędności kosztów, ponieważ nie możesz skorzystać z niższych stawek prowizji po osiągnięciu wyższych punktów przerwania.

Nieodpowiednie transakcje

Podsumowując charakter wszystkich tych praktyk, chcielibyśmy podkreślić znaczenie „nieodpowiednich transakcji”, ogólnego terminu na inwestycje dokonane w sposób niezgodny z okolicznościami lub celami inwestycyjnymi klienta. Powinieneś wiedzieć, że twój broker ma obowiązek znać twoje potrzeby finansowe (i ograniczenia) i odpowiednio przedstawiać zalecenia inwestycyjne.

Przykładem nieodpowiedniej transakcji są doradca inwestycyjny lokuje pieniądze, których zyski są już chronione przed podatkiem dochodowym, takie jak pieniądze w IRA, w obligacje wolne od podatku lub inne papiery wartościowe. Zwykle jest to niewłaściwe, ponieważ inwestor nie potrzebuje inwestycji wolnej od podatku, a takie inwestycje zwykle nie przynoszą tak dużo, jak inne inwestycje. Transakcja jest nieodpowiednia, ponieważ nie odpowiada potrzebom klienta.

Inne transakcje, które można określić jako nieodpowiednie, obejmują:

• Inwestycje wysokiego ryzyka, jeśli masz niską tolerancję ryzyka.
• Umieszczenie dużej koncentracji pieniędzy w jednej akcji lub papierze wartościowym.
• Niepłynne inwestycje dla osób wymagających łatwego dostępu do funduszy.

Podsumowanie

Dla wszystkich inwestorów, niezależnie od ich doświadczenia finansowego, ważne jest, aby nadal koncentrować się na swoich rachunkach. Nie oznacza to, że musisz codziennie sprawdzać swoje konto, ale powinieneś regularnie sprawdzać, co się dzieje. Jeśli zostanie to zrobione wraz z dokładną analizą propozycji inwestycyjnych brokera, powinieneś unikać większości rodzajów oszustw brokerskich.