Limit zerowego piętra
Co to jest limit zerowego piętra?
Termin „limit zerowego poziomu” odnosi się do polityki, zgodnie z którą akceptanci są zobowiązani do uzyskania autoryzacji dla każdej transakcji przetwarzanej w ich sklepie, niezależnie od jej wielkości. Z drugiej strony niektóre sklepy wymagają autoryzacji tylko dla transakcji, które przekraczają pewien rozmiar, przy czym ten próg wielkości jest znany jako limit sklepu.
Kluczowe wnioski
- Limit zerowego progu to zasada, zgodnie z którą wszystkie transakcje muszą być autoryzowane, niezależnie od ich wielkości.
- Limit zero-floor staje się coraz bardziej powszechny ze względu na szybkość komputerowych systemów przetwarzania płatności.
- Zerowe limity mogą pomóc w ochronie przed oszukańczymi transakcjami, szczególnie w przypadku stosunkowo niewielkich zakupów, które w przeciwnym razie mogłyby pozostać niewykryte.
Jak działają limity zerowych pięter
Coraz popularniejsze stają się limity zerowych poziomów podłogowych. Korzystając z zaawansowanych systemów komputerowych, które są obecnie odpowiedzialne za przetwarzanie płatności, transakcje mogą być autoryzowane w ciągu kilku sekund. W rzeczywistości zasadniczo nie ma różnicy w szybkości wymaganej do autoryzacji dużej transakcji w porównaniu z małą. Z tego powodu w ostatnich latach powszechne stały się granice zerowego poziomu.
W przeszłości handlowcy, którzy chcieli autoryzować transakcję, musieli pobrać fizyczny odcisk karty kredytowej klienta. Proces ten nieuchronnie spowolniłby tempo transakcji, powodując, że wielu akceptantów nakładało dolne limity: progi minimalnej wielkości, poniżej których transakcje nie musiałyby być autoryzowane. Przechodząc na politykę zerowych limitów, zarówno sprzedawcy, jak i klienci mogą korzystać z lepszej ochrony przed oszustwami.
Ważny
Chociaż akceptanci mają pewną swobodę decydowania o własnym limicie progowym, firmy obsługujące karty kredytowe mogą również ustalać własne zasady, których akceptanci byliby wówczas zobowiązani do przestrzegania. Jeśli sprzedawca zezwoli na przetworzenie transakcji bez przestrzegania zasad limitu dolnego limitu wystawcy karty kredytowej, może on zostać ukarany przez wystawcę karty kredytowej.
Chociaż limity zerowe zyskują na popularności, początkowo były stosowane głównie w sytuacjach, w których akceptant nie mógł mieć dostępu do fizycznej karty kredytowej klienta, np. W sklepach internetowych lub firmach wysyłkowych. W takich przypadkach, zwanych „transakcjami zbliżeniowymi”, od dawna zwyczajem jest autoryzowanie wszystkich transakcji niezależnie od ich wielkości, aby zabezpieczyć się przed ryzykiem zakupów dokonywanych za pomocą skradzionych kart kredytowych.
Przykład rzeczywistego limitu zerowego poziomu
Przeglądając swój miesięczny rachunek z karty kredytowej, Emma była zszokowana, gdy znalazła kilka drobnych transakcji w sklepach, których nie rozpoznała. Obawiając się, że jej karta mogła zostać przejęta, skontaktowała się z jej wydawcą, aby powiadomić go o potencjalnej kradzieży.
Po zbadaniu sprawy wystawca karty kredytowej Emmy potwierdził, że dane jej karty kredytowej zostały skradzione i wykorzystane przez złodzieja do robienia zakupów online. Ponieważ przedmiotowe zakupy dotyczyły stosunkowo niewielkich kwot, złodziej był w stanie uniknąć wykrycia, celowo dokonując zakupów u sprzedawców internetowych bez polityki zerowego progu.
Na szczęście wystawca karty kredytowej zgodził się zwrócić Emmie pieniądze za nieuczciwe transakcje, jednocześnie wysyłając jej zastępczą kartę kredytową. Robiąc to, poinformowali Emmę, że w przyszłości firma obsługująca karty kredytowe będzie wymagała od wszystkich sprzedawców wprowadzenia polityki zerowego progu limitu, aby zmniejszyć ryzyko takiej kradzieży w przyszłości.