Klasa pracująca - KamilTaylan.blog
5 maja 2021 7:13

Klasa pracująca

Co to jest klasa robotnicza?

„Klasa robotnicza” to termin społeczno-ekonomiczny używany do opisania osób w klasie społecznej charakteryzującej się zawodami zapewniającymi niskie wynagrodzenie, wymagającymi ograniczonych umiejętności lub pracą fizyczną. Zwykle zawody w klasie robotniczej mają mniejsze wymagania dotyczące wykształcenia. Do klasy robotniczej często zalicza się bezrobotnych lub osoby wspierane przez program opieki społecznej.

Kluczowe wnioski

  • Klasa robotnicza to termin społeczno-ekonomiczny opisujący osoby w klasie społecznej charakteryzującej się zawodami zapewniającymi niskie wynagrodzenie i wymagającymi ograniczonych umiejętności.
  • Zwykle zawody w klasie robotniczej mają mniejsze wymagania dotyczące wykształcenia.
  • Obecnie większość miejsc pracy dla klasy robotniczej znajduje się w sektorze usług i obejmuje zawody biurowe, sprzedaż detaliczna i praca fizyczna wymagająca niewielkich umiejętności.

Zrozumienie klasy robotniczej

Podczas gdy „klasa robotnicza” jest zwykle kojarzona z pracą fizyczną i ograniczonym wykształceniem, pracownicy fizyczni są niezbędni w każdej gospodarce. Ekonomiści w Stanach Zjednoczonych na ogół definiują „klasę robotniczą” jako osoby dorosłe bez dyplomu ukończenia studiów. Wielu członków klasy robotniczej jest również określanych jako klasa średnia.

Socjologowie takie jak Dennis Gilberta i Josepha Kahl, który byłprofesorem socjologii na Cornell University i autor podręcznika 1957amerykańskiej klasy Structure zidentyfikowany klasy robotniczej jako najbardziej zaludnione klasy w Ameryce.

Inni socjologowie, tacy jak William Thompson, Joseph Hickey i James Henslin, twierdzą, że niższa klasa średnia jest największa. W modelach klasowych opracowanych przez tych socjologów klasa robotnicza obejmuje od 30% do 35% populacji, mniej więcej tyle samo w niższej klasie średniej. Według Dennisa Gilberta klasa robotnicza składa się z osób między 25 a 55 percentylem społeczeństwa.

Karol Marks opisał klasę robotniczą jako „proletariat” i że to klasa robotnicza ostatecznie stworzyła dobra i zapewniła usługi, które stworzyły bogactwo społeczeństwa. Marksiści i socjaliści definiują klasę robotniczą jako tych, którzy nie mają nic do sprzedania oprócz siły roboczej i umiejętności. W tym sensie klasa robotnicza  obejmuje zarówno pracowników umysłowych, jak i robotniczych, pracowników fizycznych i robotników wszelkiego rodzaju, z wyłączeniem tylko tych osób, które czerpią dochód z własności przedsiębiorstwa i pracy innych.

Rodzaje pracy w klasie robotniczej

Dzisiejsze zawody w klasie robotniczej są zupełnie inne niż te w klasie robotniczej w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Liczba Amerykanów pracujących w fabrykach i miejscach pracy w przemyśle od wielu lat spada. Obecnie większość miejsc pracy dla klasy robotniczej znajduje się w sektorze usług i zazwyczaj obejmuje:

  • Praca biurowa
  • Stanowiska w przemyśle spożywczym
  • Sprzedaż detaliczna
  • Zawody związane z pracą fizyczną o niskich kwalifikacjach
  • Pracownicy umysłowi niskiego szczebla

Często praca w klasie robotniczej kosztuje mniej niż 15 dolarów za godzinę, a niektóre z nich nie obejmują świadczeń zdrowotnych. W Ameryce demografia otaczająca ludność robotniczą staje się coraz bardziej zróżnicowana. Około 59% populacji robotniczej składa się z białych Amerykanów, w porównaniu z 88% w latach czterdziestych XX wieku. Afroamerykanie stanowią 14%, podczas gdy Latynosi stanowią obecnie 21% klasy robotniczej w USA

Historia klasy robotniczej w Europie

W feudalnej Europie większość należała do klasy robotniczej; grupa złożona z różnych zawodów, zawodów i zawodów. Na przykład prawnik, rzemieślnik i chłop byli członkami – ani arystokracji, ani elity religijnej. Podobne hierarchie istniały poza Europą w innych społeczeństwach przedindustrialnych.

Pozycja społeczna tych klas robotniczych była postrzegana jako zarządzona przez prawo naturalne i powszechne przekonania religijne. Chłopi zakwestionowali ten pogląd podczas niemieckiej wojny chłopskiej. Pod koniec XVIII wieku, pod wpływem Oświecenia, zmieniającej się Europy nie można było pogodzić z ideą niezmiennego porządku społecznego stworzonego przez boga. Zamożni członkowie społeczeństw w tamtych czasach starali się utrzymać klasę robotniczą w ujarzmieniu, twierdząc, że jest to moralna i etyczna wyższość.