Co teoria segmentacji rynku zakłada na temat stóp procentowych?

Teoria segmentacji rynku  (MST) stwierdza, że ​​nie ma związku między rynkami obligacji o różnych długościach zapadalności oraz że stopy procentowe wpływają na podaż i popyt na obligacje. Według MST inwestorzy i pożyczkobiorcy mają preferencje co do pewnych zysków, gdy inwestują w papiery wartościowe o stałym dochodzie. Preferencje te prowadzą do tego, że poszczególne mniejsze rynki podlegają siłom podaży i popytu specyficznym dla każdego rynku. MST stara się wyjaśnić kształt krzywej dochodowości dla papierów wartościowych o stałym dochodzie o równej wartości kredytowej i stwierdza, że ​​obligacje o różnych terminach zapadalności nie są wzajemnie zamienne. Krzywa dochodowości jest zatem kształtowana przez czynniki podaży i popytu dla każdego okresu zapadalności.

Krzywa dochodowości obligacji

Krzywa dochodowości to stosunek terminu zapadalności do rentowności obligacji odwzorowany na różnych długościach zapadalności. Rynek obligacji zwraca szczególną uwagę na kształt krzywej dochodowości. Istnieją trzy główne kształty krzywej dochodowości: normalny, odwrócony i garbaty. Normalna rentowność nieznacznie spada w górę, a stawki krótkoterminowe są niższe niż stopy długoterminowe. Normalna krzywa dochodowości pokazuje, że inwestorzy oczekują dalszego wzrostu gospodarczego. Odwrócona krzywa dochodowości pojawia się, gdy krótkoterminowe stopy procentowe są wyższe niż stopy długoterminowe i pokazuje, że inwestorzy oczekują spowolnienia gospodarczego, gdy banki centralne ograniczają podaż pieniądza. Wygięta krzywa dochodowości przedstawia mieszane oczekiwania co do przyszłości i może oznaczać przejście z normalnej do odwróconej krzywej dochodowości.

Segmentacja rynku obligacji

Według MST popyt i podaż na obligacje na każdym poziomie zapadalności są oparte na bieżącej stopie procentowej i przyszłych oczekiwaniach dotyczących stóp procentowych. Rynek obligacji jest zwykle podzielony na trzy główne segmenty na podstawie długości zapadalności: krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe. Segmentacja rynku obligacji wynika z faktu, że inwestorzy i pożyczkobiorcy  zabezpieczają terminy zapadalności swoich aktywów i zobowiązań obligacjami o podobnych ramach czasowych.

Na przykład podaż i popyt na krótkoterminowe obligacje rządowe i korporacyjne zależą od popytu biznesowego na aktywa krótkoterminowe, takie jak należności i zapasy. Podaż i popyt na obligacje o średnim i długim terminie zapadalności zależą od przedsiębiorstw finansujących większe ulepszenia kapitałowe. Inwestorzy i pożyczkobiorcy starają się zabezpieczyć swoje ekspozycje w każdym okresie zapadalności, tak aby segmenty rynku obligacji działały niezależnie od siebie.

Preferowana teoria siedliska

Korzystnym środowiskiem teoria jest powiązany teorii poszukiwania wyjaśnić kształt krzywej. Teoria ta stwierdza, że ​​inwestorzy obligacji preferują długości zapadalności. Inwestorzy będą szukać poza preferowanym rynkiem tylko wtedy, gdy dochód będzie wystarczający, aby zrekompensować dostrzegane dodatkowe ryzyko lub niedogodności związane z zakupem obligacji o różnej długości zapadalności. Jeśli oczekiwane zwroty z obligacji długoterminowych przewyższą oczekiwania dla obligacji krótkoterminowych, inwestorzy, którzy zwykle kupują tylko obligacje krótkoterminowe, przejdą na dłuższe terminy zapadalności, aby osiągnąć większe zyski.