5 maja 2021 6:21

Co oznacza wysoki współczynnik wypłacalności?

Współczynnik wypłacalności (CAR), znany również jako stosunek kapitału do aktywów ważonych ryzykiem, mierzy siłę finansową banku przy użyciu jego kapitału i aktywów. Służy do ochrony deponentów oraz wspierania stabilności i wydajności systemów finansowych na całym świecie.

Kluczowe wnioski

  • Współczynnik wypłacalności (CAR) to miara dostępnego kapitału, wyrażona jako procent ekspozycji kredytowych ważonych ryzykiem.
  • Celem jest ustalenie, czy banki mają wystarczający kapitał rezerwowy, aby poradzić sobie z pewną ilością strat, zanim zostaną narażone na ryzyko niewypłacalności.
  • Kapitał dzieli się na Tier-1, kapitał podstawowy, taki jak kapitał własny i ujawnione rezerwy, oraz Tier-2, kapitał zapasowy utrzymywany jako część rezerw obowiązkowych banku.
  • Uznaje się, że bank o wysokim współczynniku wypłacalności przekracza minimalne wymogi niezbędne do zasugerowania wypłacalności.
  • Dlatego im wyższy współczynnik CAR banku, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie on w stanie przetrwać spowolnienie finansowe lub inne nieprzewidziane straty.

Jak obliczany jest współczynnik wypłacalności

Współczynnik wypłacalności oblicza się poprzez podzielenie kapitału banku przez jego aktywa ważone ryzykiem. Kapitał użyty do obliczenia współczynnika wypłacalności jest podzielony na dwie kategorie.

Kapitał Tier-1

Kapitał Tier-1, czyli kapitał podstawowy, składa się z kapitału własnego, zwykłego kapitału zakładowego, wartości niematerialnych i zbadanych rezerw przychodów lub tego, co bank zgromadził, aby pomóc mu w typowych ryzykownych transakcjach, takich jak handel, inwestowanie i pożyczki. Kapitał podstawowy służy do pokrywania strat i nie wymaga od banku zaprzestania działalności.

Kapitał warstwy 2

Kapitał Tier-2 obejmuje niezbadane zyski zatrzymane, niebadane rezerwy i ogólne rezerwy na straty. Kapitał ten pokrywa straty w przypadku likwidacji lub likwidacji spółki. Kapitał warstwy 2 jest postrzegany jako mniej bezpieczny niż kapitał warstwy 1.

Dwie warstwy kapitałowe są sumowane i dzielone przez aktywa ważone ryzykiem w celu obliczenia współczynnika wypłacalności banku. Aktywa ważone ryzykiem oblicza się, analizując kredyty bankowe, oceniając ryzyko, a następnie przypisując wagę.



Generalnie bank o wysokim współczynniku wypłacalności uznawany jest za bezpieczny i mający szansę wywiązać się ze swoich zobowiązań finansowych.

Minimalny stosunek kapitału do aktywów ważonych ryzykiem

Obecnie minimalny stosunek kapitału do aktywów ważonych ryzykiem wynosi 8 procent w ramach Bazylei II i 10,5 procent w ramach Bazylei III. Wysokie współczynniki adekwatności kapitałowej przewyższają minimalne wymogi wynikające z Bazylei II i Bazylei III.

Minimalne współczynniki adekwatności kapitałowej  mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bankom wystarczającej amortyzacji, aby pokryć rozsądną kwotę strat, zanim staną się niewypłacalne, a co za tym idzie, stracą środki deponentów.

Przykład wysokiego współczynnika wypłacalności

Na przykład załóżmy, że bank ABC ma 10 milionów dolarów kapitału pierwszej kategorii i 5 milionów dolarów kapitału poziomu drugiego. Posiada kredyty, które zostały ważone i obliczone na 50 milionów dolarów. Współczynnik wypłacalności banku ABC wynosi 30 procent ((10 milionów USD + 5 milionów USD) / 50 milionów USD). W związku z tym bank ten ma wysoki współczynnik wypłacalności i jest uważany za bezpieczniejszy. W rezultacie prawdopodobieństwo niewypłacalności Banku ABC w przypadku wystąpienia nieoczekiwanych strat jest mniejsze.