Jaka jest różnica między pozycją długą a opcją kupna?

Długa pozycja w aktywach oznacza, że ​​inwestor jest właścicielem składnika aktywów. Z drugiej strony, gdy inwestor kupuje opcję kupna, nie jest właścicielem aktywów bazowych. Cena opcji kupna zależy od wielu czynników, takich jak cena aktywów bazowych, zmienność implikowana i rozkład w czasie.

Opcja call to kontrakt, który daje nabywcy lub posiadaczowi prawo do nabycia aktywa bazowego po ustalonej cenie lub w określonym terminie. Nie są jednak zobowiązani do zakupu instrumentu bazowego. Na przykład załóżmy, że inwestor kupuje jedną opcję kupna na akcje XYZ z ceną wykonania 50 USD, która wygasa w przyszłym miesiącu. Jeśli cena akcji wzrośnie powyżej 50 USD przed datą wygaśnięcia opcji kupna, inwestor ma prawo do zakupu 100 udziałów XYZ po 50 USD. Kupujący posiada umowę, która pozwala mu kupić akcje tylko wtedy, gdy zechce. W przeciwieństwie do inwestora, który ma długą pozycję w XYZ, nie jest on właścicielem żadnej części firmy.

Długa pozycja w magazynie tworzy się, gdy inwestor kupuje udziały w magazynie z przekonania, że cena akcji wzrośnie. Na przykład załóżmy, że inwestor kupuje 100 udziałów w XYZ po 40 USD. Posiadają kapitał w firmie, w przeciwieństwie do inwestora, który kupuje opcję kupna na XYZ. Kupujący opcję kupna nie otrzymuje takich samych korzyści jak akcjonariusz. Na przykład załóżmy, że XYZ wypłaca dywidendę. Inwestorowi, który ma długą pozycję w XYZ, zostanie wypłacona dywidenda, ale właściciel opcji kupna nie otrzyma dywidendy, ponieważ nie jest akcjonariuszem.