Co powoduje wahania cen ropy?
Ropa jest towarem i jako taka wykazuje większe wahania cen niż bardziej stabilne inwestycje, takie jak akcje i obligacje. Istnieje kilka czynników wpływających na ceny ropy, z których kilka omówimy poniżej.
Kluczowe wnioski
- Na ceny ropy wpływa wiele czynników, w szczególności decyzje dotyczące produkcji podejmowane przez producentów, takich jak Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC), niezależne państwa petrochemiczne, takie jak Rosja, oraz prywatne firmy produkujące ropę, takie jak ExxonMobil.
- Jak w przypadku każdego produktu, prawa podaży i popytu wpływają na ceny.
- Klęski żywiołowe, które mogą potencjalnie zakłócić produkcję, oraz niepokoje polityczne w krajach produkujących ropę mają wpływ na ceny.
- Koszty produkcji wpływają na ceny, wraz z pojemnością magazynową.
- Chociaż ma to mniejszy wpływ, kierunek stóp procentowych może również wpływać na ceny towarów.
OPEC wpływa na ceny
OPEC, czyli Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową, jest głównym czynnikiem wpływającym na wahania cen ropy. OPEC to konsorcjum, które od 2021 roku składa się z 13 krajów: Algierii, Angoli, Konga, Gwinei Równikowej, Gabonu, Iranu, Iraku, Kuwejtu, Libii, Nigerii, Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Wenezueli.
Według statystyk z 2018 roku OPEC kontroluje prawie 80% światowych zasobów ropy naftowej. Konsorcjum ustala poziomy produkcji w celu zaspokojenia światowego popytu i może wpływać na ceny ropy i gazu poprzez zwiększanie lub zmniejszanie produkcji.
Przed 2014 rokiem OPEC obiecał utrzymać cenę ropy powyżej 100 dolarów za baryłkę w dającej się przewidzieć przyszłości, ale w połowie tego rokucena ropy zaczęła spadać. Spadł ze szczytu powyżej 100 USD za baryłkę do poniżej 50 USD za baryłkę. OPEC był w tym przypadku główną przyczyną taniej ropy, ponieważ odmówił ograniczenia produkcji ropy, co doprowadziło do spadku cen.
Wpływ na podaż i popyt
Podobnie jak w przypadku każdego towaru, akcji lub obligacji, prawa podaży i popytu powodują zmianę cen ropy. Kiedy podaż przewyższa popyt, ceny spadają; odwrotność jest również prawdą, gdy popyt przewyższa podaż.
Dramatyczny spadek cen ropy w 2014 roku został przypisany niższemu popytowi na ropę w Europie i Chinach, przy stałej dostawie ropy z OPEC. Nadmierna podaż ropy spowodowała gwałtowny spadek cen ropy.
Chociaż podaż i popyt wpływają na ceny ropy, to w rzeczywistości to kontrakty terminowe na ropę wyznaczają cenę ropy. Kontrakt futures na ropę naftową jest wiążąca umowa, która daje nabywcy prawo do kupna baryłki ropy po ustalonej cenie w przyszłości. Jak określono w umowie, kupujący i sprzedawca ropy naftowej są zobowiązani do sfinalizowania transakcji w określonym terminie.
Szok popytu na COVID-19 w 2020 roku
Rynki kontraktów terminowych na ropę zostały dotknięte historyczną anomalią w kwietniu 2020 r., Kiedy majowy kontrakt terminowy WTI Crude spadł do minus 40,32 USD. Jednym ze sposobów zrozumienia, w jaki sposób kontrakt futures może być negatywny, jest zrozumienie, że koszt przechowywania ropy był w tamtym czasie bardzo wysoki ze względu na miesiące nadpodaży i całkowity brak popytu wywołany pandemią COVID-19.
Jednocześnie spór między Arabią Saudyjską, członkiem OPEC, a Rosją (niebędącą członkiem OPEC) doprowadził do zalania rynku. Prezydent Trump próbował pośredniczyć w umowie dotyczącej ograniczenia produkcji, ale nie została ona wdrożona na czas, aby podnieść ceny ropy.
Inwestorzy futures byli gotowi zapłacić za odciążenie swoich kontraktów futures, aby nie musieli przyjmować fizycznej dostawy ropy. (W firmach zajmujących się handlem finansowym nie ma dużo miejsca do przechowywania ropy).
Sytuacja, w której krótkoterminowe ceny są niższe niż ceny kontraktów terminowych dalej, nazywa się contango, a serwisy informacyjne nazywają się contango ropy 20 kwietnia „super contango”. Zwykle contango odnosi się do sytuacji, w której arbitrzy kupują towar po jego cenie spot i przekształcają go w kontrakt futures po wyższej cenie. Ale ponieważ tak wielu traderów desperacko chciało porzucić swoje majowe kontrakty – sytuację prawdopodobnie pogorszyły fundusze giełdowe (ETF), które automatycznie odnawiają kontrakty forward – mechanizm rynkowy został przytłoczony.
Klęski żywiołowe
Klęski żywiołowe to kolejny czynnik, który może powodować wahania cen ropy. Na przykład, kiedy huragan Katrina uderzył w południowe Stany Zjednoczone w 2005 r., Wpływając na prawie 20% podaży ropy w USA, spowodował wzrost ceny za baryłkę ropy o 13 USD.5 W maju 2011 r. Wylew rzeki Missisipi również spowodowałwahaniacen ropy.
Pandemia COVID-19 to kolejny przykład klęski żywiołowej, ale w przeciwieństwie do prawie wszystkich innych klęsk żywiołowych, które podnoszą ceny ropy, powodując szok podażowy, katastrofa COVID-19 wywołała szok popytowy. Wiele lotów – zarówno międzynarodowych, jak i krajowych – zostało odwołanych na polecenie rządów, aby zamknąć granice. W rezultacie konsumpcja benzyny w USA spadła z klifu.
Stany Zjednoczone konsumują prawie jedną czwartą światowej ropy.
W rezultacie rafinerie benzyny nie chciały brać ropy, której nie mogły przetworzyć na sprzedaż, a rezerwy ropy naftowej zaczęły gromadzić się w magazynie WTI w Cushing w stanie Oklahoma (gdzie ropa jest przechowywana w celu dostawy w USA). W odpowiedzi na kryzys główni producenci ropy ograniczyli produkcję.
Niestabilność polityczna
Z perspektywy globalnej niestabilność polityczna na Bliskim Wschodzie powoduje wahania cen ropy, ponieważ region ten odpowiada za lwią część światowych dostaw ropy. Na przykład w lipcu 2008 r. Cena baryłki ropy osiągnęła 128 USD z powodu niepokojów i obaw konsumentów przed wojnami w Afganistanie i Iraku.
Koszty produkcji i magazynowanie
Koszty produkcji mogą również spowodować wzrost lub spadek cen ropy. Podczas gdy ropa na Bliskim Wschodzie jest stosunkowo tania w wydobyciu, ropa w Kanadzie w piaskach roponośnych Albertyjest droższa. Po wyczerpaniu się zapasów taniej ropy cena mogłaby prawdopodobnie wzrosnąć, jeśli jedyna pozostała ropa znajduje się w piaskach roponośnych.
Produkcja w USA ma również bezpośredni wpływ na cenę ropy. Przy tak dużej nadwyżce w przemyśle spadek produkcji zmniejsza ogólną podaż i podwyższa ceny.
W 2020 roku, przed pandemią koronawirusa, w USA średni dzienny poziom produkcji wynosił około 12,7 miliona baryłek ropy. Ta średnia produkcja, choć niestabilna, może wykazywać tendencję spadkową. W rezultacie konsekwentne tygodniowe spadki wywierają presję na wzrost cen ropy.
Ropa kierowana do magazynów wzrosła wykładniczo, a kluczowe centra odnotowały dość szybkie zapełnienie zbiorników magazynowych. Od połowy kwietnia 2020 r. Hub magazynowy w Cushing mieści około 60 milionów baryłek – o łącznej pojemności 76 milionów baryłek.
Co ważniejsze, biorąc pod uwagę kryzys popytowy wywołany pandemią COVID-19, tempo, w jakim ropa uzupełniła rezerwy, skłoniło główne koncerny naftowe i rządy produkujące ropę do ograniczenia produkcji. W tym bezprecedensowym środowisku jedynymi zwycięzcami są firmy przechowujące ropę, w tym firmy żeglugowe posiadające tankowce, którym udało się podnieść ceny za przechowywanie ropy.
Wpływ na stopy procentowe
Chociaż poglądy są zróżnicowane, rzeczywistość jest taka, że ceny ropy i stopy procentowe mają pewną korelację między ich ruchami. Jednak nie są one ściśle skorelowane. W rzeczywistości wiele czynników wpływa na kierunek zarówno stóp procentowych, jak i cen ropy. Czasami te czynniki są ze sobą powiązane, czasami wpływają na siebie nawzajem, a czasami nie ma rymu ani powodu do tego, co się dzieje.
Jedna z podstawowych teorii głosi, że rosnące stopy procentowe podnoszą koszty konsumentów i producentów, co zmniejsza ilość czasu i pieniędzy, które ludzie spędzają na prowadzeniu pojazdu. Mniejsza liczba osób na drogach przekłada się na mniejsze zapotrzebowanie na ropę, co może powodować spadek cen ropy. W tym przypadku nazwalibyśmy to odwrotną korelacją.
Zgodnie z tą samą teorią, gdy stopy procentowe spadają, konsumenci i firmy mogą swobodnie pożyczać i wydawać pieniądze, co zwiększa popyt na ropę. Im większe zużycie ropy, tym częściej konsumenci podbijają cenę.
Inna teoria ekonomiczna sugeruje, że rosnące lub wysokie stopy procentowe pomagają wzmocnić dolara w stosunku do walut innych krajów. Kiedy dolar jest silny, amerykańskie firmy naftowe mogą kupować więcej ropy za każdy wydany dolar, ostatecznie przenosząc oszczędności na konsumentów.
Podobnie, gdy wartość dolara jest niska w stosunku do walut obcych, względna siła dolara oznacza zakup mniejszej ilości ropy niż wcześniej. To oczywiście może przyczynić się do wzrostu kosztów ropy naftowej dla Stanów Zjednoczonych, które zużywają 20% światowej ropy.