Jakie są zasady Bazylea III i jak wpływają na moje inwestycje bankowe?

Zasady Bazylea III to ramy regulacyjne mające na celu wzmocnienie instytucji finansowych poprzez wprowadzenie wytycznych dotyczących wskaźników dźwigni, wymogów kapitałowych i płynności. U inwestorów sektora bankowego dają one pewność, że część błędów popełnionych przez banki, które spowodowały i przyczyniły się do kryzysu finansowego w latach 2007-2008, się nie powtórzą.

Bazylea III została pomyślana jako dobrowolny wysiłek i została sfinalizowana dzięki wkładowi i opiniom banków i organów nadzoru finansowego. Wiele krajów włączyło aspekty Bazylei III do swoich własnych krajowych statutów regulacyjnych dla banków. Jedną z lekcji płynących z kryzysu finansowego było to, że banki o wysokich wskaźnikach dźwigni muszą podlegać odpowiedniej regulacji zamiast samoregulacji. To były banki, które były najbardziej zagrożone w latach 2007-2008.

Gdy banki te balansowały na krawędzi przetrwania, ich potencjalny spadek mógł doprowadzić do upadku zdrowych instytucji. Gdyby te banki się rozpadły, ich aktywa zostałyby sprzedane po gwałtownej sprzedaży. Spowodowałoby to spadek wartości wszystkich rodzajów aktywów, prowadząc do obniżenia wartości aktywów w zdrowych bilansach banków i wywołując dla nich niepokój. Unikalny, wzajemnie powiązany charakter systemu bankowego, aby przetrwać, wymaga zaufania do samego systemu.

W normalnych warunkach ekonomicznych wysoka dźwignia finansowa może zwiększyć zwroty, ale może mieć katastrofalne skutki, gdy ceny spadają, a płynność spada, tak jak ma to miejsce w przypadku kryzysów. Podczas kryzysu finansowego wiele banków o dużej dźwigni stało się niewypłacalnych, co wymagało interwencji rządu i ratowania. W ramach Bazylei III ustanowiono minimalny wskaźnik dźwigni. Oznacza to, że aktywa wysokiej jakości, określane jako Tier 1, muszą przekraczać 3% wszystkich aktywów ogółem.

Wymogi kapitałowe są również częścią Bazylei III. Banki są zobowiązane do utrzymywania 4,5% aktywów ważonych ryzykiem w formie własnego kapitału własnego. Zasada ta jest próbą, aby banki mają skórę w grze, jeśli chodzi o podejmowanie decyzji, aby zmniejszyć problem agencji. Więcej reguł dotyczących kapitału obejmuje 6% aktywów ważonych ryzykiem ojakości Tier 1. Aktywa ważone ryzykiem są najbardziej wrażliwe w okresie pogorszenia koniunktury, więc te zasady chronią banki.

Kolejnym elementem Bazylei III są wymagane wskaźniki płynności. Wskaźnik pokrycia płynności nakłada na banki obowiązek utrzymywania wysokiej jakości aktywów płynnych, które pokryłyby wypływy środków pieniężnych banku przez co najmniej 30 dni w przypadku sytuacji nadzwyczajnej. Wymóg netto stabilnego finansowania zakłada, że ​​banki w sytuacji awaryjnej będą miały wystarczające środki na cały rok.

W przypadku inwestorów bankowych zwiększa to zaufanie do siły i stabilności bilansów banków. Zmniejszając dźwignię finansową i nakładając wymogi kapitałowe, zmniejsza siłę dochodową banków w czasach dobrej koniunktury. Niemniej jednak sprawia, że ​​banki są bezpieczniejsze i lepiej potrafią przetrwać i prosperować w trudnych warunkach finansowych.

Instytucje finansowe mają tendencję do procykliczności, co oznacza, że ​​szybko rozwijają się w okresach ekspansji gospodarczej. Jednak podczas spadków wiele z nich bankrutuje. Bazylea III zmusiłaby ich do zwiększenia długoterminowych rezerw i kapitału w okresach dobrej koniunktury, łagodząc nieuniknione cierpienie, gdy warunki się pogorszą.