Plan zmiennych świadczeń
Co to jest plan zmiennych świadczeń?
Program zmiennych świadczeń to rodzaj programu emerytalnego, w którym wypłata zmienia się w zależności od tego, jak dobrze radzą sobie inwestycje w ramach programu.
Zrozumienie planu zmiennych świadczeń
Programy zmiennych świadczeń, zwane także programami określonych składek, umożliwiają posiadaczowi programu zarządzanie własnym rachunkiem. Z kolei program określonych świadczeń zapewnia posiadaczowi programu z góry określone płatności po przejściu na emeryturę, które nie ulegają zmianie i które są oparte na formule kwalifikowalności, a nie na zwrotach z inwestycji.
Programy zmiennych świadczeń przenoszą ryzyko inwestycyjne z pracodawcy na pracownika. Jest możliwe, że pracownik otrzyma mniej pieniędzy z planu zmiennych świadczeń, jeśli dokona złych wyborów inwestycyjnych. Ma jednak również moc dokonywania lepszych wyborów inwestycyjnych i osiągania lepszych korzyści. Dlatego zdolność pracownika do podejmowania mądrych decyzji inwestycyjnych ma kluczowe znaczenie w programach o zmiennym świadczeniu.
Historia planów świadczeń zmiennych
Ludzie inwestowali na rynkach finansowych, aby zapewnić sobie emeryturę tak długo, jak historia samego kapitalizmu. Firma American Express po raz pierwszy zaoferowała swoim pracownikom program emerytalny w 1875 r., Ustanawiając pierwszy prywatny plan emerytalny w Stanach Zjednoczonych.
Wraz ze wzrostem oczekiwanej długości życia Amerykanów na przełomie XIX i XX wieku, coraz większego znaczenia nabierał problem, jak zapewnić emeryturę członkom rosnącej klasy średniej. Kongres starał się zachęcić do wzrostu prywatnych emerytur poprzez odliczanie składek na takie konta od podatku w latach dwudziestych XX wieku. Do 1929 r. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie istniało 397 planów sektora prywatnego.
Rozwój planów emerytalnych eksplodował po drugiej wojnie światowej, kiedy to związki zawodowe zaczęły masowo strajkować, domagając się zapewnienia emerytur. Od końca drugiej wojny światowej do około 1980 r. Emerytury z określonymi świadczeniami lub emerytura, w której pracownikowi gwarantuje się określony zestaw świadczeń aż do śmierci, były główną formą zabezpieczenia emerytalnego pracowników amerykańskich.
Ciśnienie maksymalnych zwrotów
Ale tego rodzaju emerytury wywierają ogromną presję na amerykańskie firmy, które zmagały się z rosnącą konkurencją ze strony zagranicznych rywali i akcjonariuszy, którzy żądali maksymalnych zysków. Doprowadziło to do tego, że sektor prywatny bardziej polegał na programach o zmiennym świadczeniu, w których składka firmy jest zdefiniowana, ale faktyczna wypłata zależy od wyników inwestycji emerytalnych.
Od wczesnych lat 80. zmniejszył się dostęp pracowników do programów określonych świadczeń. Według National Compensation Survey przeprowadzonego przez Bureau of Labor Statistics, w 2020 r. Tylko 20% pracowników uczestniczyło w programach o zdefiniowanym świadczeniu. Dla porównania 60% pracowników uczestniczyło w programach świadczeń o zmiennej wysokości (o zdefiniowanej składce).