Rezerwa na wycenę
Co to jest rezerwa na wycenę?
Rezerwy na wycenę to aktywa, które firmy ubezpieczeniowe rezerwują zgodnie z prawem stanowym w celu ograniczenia ryzyka spadku wartości posiadanych inwestycji. Działają jako zabezpieczenie portfela inwestycyjnego i zapewniają, że firma ubezpieczeniowa pozostaje wypłacalna.
Ponieważ polisy takie jak ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie zdrowotne i różne renty dożywotnie mogą obowiązywać przez dłuższy czas, rezerwy na wycenę chronią firmę ubezpieczeniową przed stratami z inwestycji, które mogą nie przynosić oczekiwanych wyników. Pomaga to zapewnić, że ubezpieczający otrzymają odszkodowanie za roszczenia, a posiadacze rent otrzymują dochód, nawet jeśli aktywa towarzystwa ubezpieczeniowego stracą na wartości.
Kluczowe wnioski
- Rezerwa z wyceny to pieniądze odłożone przez firmę ubezpieczeniową w celu zabezpieczenia się przed spadkiem wartości jego aktywów.
- Rezerwy z wyceny są obowiązkowe na mocy prawa stanowego w celu ochrony przed naturalnymi wahaniami wartości inwestycji.
- Rezerwy na wycenę są obliczane przy użyciu rezerwy na wycenę aktywów i rezerwy na utrzymanie odsetek w celu oddzielenia wyceny w kapitale własnym od zysków i strat odsetkowych.
- Organy regulacyjne coraz częściej traktują wymogi kapitałowe oparte na ryzyku, takie jak rezerwy na wycenę, jako bardziej ostrożny sposób zapewnienia wypłacalności.
- Aby mieć pewność, że firma ubezpieczeniowa pozostanie wypłacalna, tak aby mogła opłacać roszczenia ubezpieczeniowe i renty, musi utrzymywać określoną kwotę rezerw na wycenę.
Zrozumienie rezerwy na wycenę
Firmy ubezpieczeniowe otrzymują składki za świadczone usługi. W zamian, gdy klient składa roszczenie ubezpieczeniowe , które musi zostać wypłacone, firma ubezpieczeniowa musi upewnić się, że ma pod ręką pieniądze, aby spełnić tę prośbę.
To samo dotyczy wszelkich rent, które wystawia firma ubezpieczeniowa. Musi zapewnić, że będzie w stanie sprostać regularnym wypłatom renty. Z tych powodów firma ubezpieczeniowa musi monitorować swoje rezerwy i inwestycje, tak aby pozostała wypłacalna. Rezerwy na wycenę pomagają w tym firmom ubezpieczeniowym.
Rezerwy na wycenę gwarantują, że firma ubezpieczeniowa posiada wystarczającą ilość aktywów, aby pokryć wszelkie ryzyka wynikające z podpisanych przez nią umów. Organy regulacyjne koncentrują się na wykorzystaniu wymogów kapitałowych opartych na ryzyku do pomiaru poziomu wypłacalności zakładów ubezpieczeń, co jest spojrzeniem na aktywa przedsiębiorstwa w zestawieniu z jego zobowiązaniami oddzielnie, a nie na jego aktywa w porównaniu z jego zobowiązaniami łącznie.
Historia rezerw z tytułu wyceny
Wymagania dotyczące rezerwy na wycenę ulegały zmianie na przestrzeni lat. Przed 1992 r. Krajowe Stowarzyszenie Komisarzy ds. Ubezpieczeń wymagało obowiązkowej rezerwy na wycenę papierów wartościowych wcelu ochrony przed spadkiem wartości papierów wartościowych posiadanych przez zakład ubezpieczeń.
Jednak po 1992 r. Obowiązkowa rezerwa na wycenę papierów wartościowych została zmieniona na rezerwę z tytułu wyceny aktywów i rezerwę na utrzymanie odsetek. Odzwierciedlało to charakter działalności ubezpieczeniowej, w ramach której firmy posiadają różne kategorie aktywów, a klienci kupują więcej produktów związanych z rentami.
Zmiana wymogów dotyczących rezerwy na wycenę
Zakłady ubezpieczeń na życie mają obowiązek płacić beneficjentom, którzy wykupują ubezpieczenia i renty. Spółki te muszą utrzymywać odpowiedni poziom aktywów w rezerwie, aby mieć pewność, że będą w stanie wywiązywać się z tych zobowiązań przez wiele lat obowiązywania tych polis.
Różne przepisy i standardy stanowe wymagają, aby poziom ten był obliczany na podstawie aktuarialnej. Podejście to uwzględnia oczekiwane roszczenia wśród ubezpieczających, a także prognozy dotyczące przyszłych składek, które firma otrzyma, oraz odsetki, jakich firma może się spodziewać.
Jednak rynek produktów ubezpieczeniowych i rentowych zmieniał się w latach 80-tych. Amerykańska Rada życia Ubezpieczycieli poinformował, że w 1980 roku, ubezpieczenie na życie reprezentował 51% rezerw utrzymywanych przez spółki natomiast rezerwy przeznaczone dla poszczególnych rent stanowiły tylko 8%. Następnie, do 1990 r., Rezerwy na ubezpieczenia na życie spadły do 29% wszystkich rezerw, podczas gdy odsetek posiadanych na renty indywidualne wzrósł do 23%. Odzwierciedlało to wzrost popularności programów emerytalnych administrowanych przez zakłady ubezpieczeń.
Zmieniający się klimat stóp procentowych może stwarzać ryzyko, które wpływa na rezerwy potrzebne do bieżących wypłat renty w większym stopniu niż na świadczenia z tytułu ubezpieczenia na życie, które są wypłacane jednorazowo. Rekomendując zmianę przepisów w celu oddzielenia rezerw z tytułu wyceny aktywów od rezerw na utrzymanie odsetek, Krajowe Stowarzyszenie Komisarzy Ubezpieczeniowych uznało potrzebę ochrony przed wahaniami wartości kapitału własnego oraz zysków i strat kapitałowych związanych z kredytami w inny sposób niż zyski i straty z tytułu odsetek.