Definicja wyższej klasy

Kluczowe wnioski

• Termin klasa wyższa odnosi się do grupy jednostek, które zajmują najwyższe miejsce i status w społeczeństwie.
• Osoby tworzące klasę wyższą mają wyższy poziom dochodu do dyspozycji i mają większą kontrolę nad wykorzystaniem zasobów naturalnych.
• Ta klasa stanowi niewielki procent całej populacji, ale kontroluje nieproporcjonalnie dużą część ogólnego bogactwa.

Członkowie wyższej klasy mają znaczną władzę – polityczną, gospodarczą i finansową.

Klasa ta została zdominowana przez historycznie gruntów -owning szlachty i arystokracji. Osoby należące do tych grup nie musiały zarabiać na życie. Zamiast tego odziedziczyli swoje pieniądze lub żyli z inwestycji. Ponieważ ta grupa składała się głównie z dużych, zamożnych rodzin, ci, którzy nie należeli – w tym każdy, kto zdołał zgromadzić znaczną ilość majątku – nie mogli nazywać się członkami wyższej klasy.

Definicja tego terminu zmieniała się z biegiem czasu i obejmowała szerszy krąg osób. Dziś do tej grupy należą celebryci, politycy, inwestorzy i inne zamożne osoby. W Stanach Zjednoczonych ci, którzy żyli – i nadal żyją – pełniąc role przywódcze w społeczeństwie, są często uważani za członków klasy wyższej. To ludzie, których status przekazywany jest z pokolenia na pokolenie.

Według badania Pew Research Center z 2018 roku 19% dorosłych Amerykanów należało do rodzin z wyższych sfer. W 2016 r. Te rodziny osiągały średni dochód w wysokości 187872 USD, w porównaniu z 52% z klasy średniej i 29% z klasy niższej. Bogactwo posiadane przez te osoby doprowadziło do dyskredytującej luki w dochodach i władzy nad osobami z innych klas. Podczas gdy osoby z wyższych sfer mają znaczną kontrolę nad rozwojem ekonomicznym i politycznym, większość działań produkcyjnych i konsumpcyjnych jest wykonywana przez klasę robotniczą i średnią. Klasa pracująca i średnia zajmują się większością ekonomicznej produkcji i konsumpcji, ponieważ jest ich znacznie więcej niż mała klasa wyższa i wymagają znacznie większego procentu zasobów.

Wyższa klasa a inne klasy

Jak wspomniano powyżej, dochód i władza zasadniczo oddzielają klasę wyższą od innych klas. Klasa średnia ogólnie opisuje gospodarstwa domowe z ludźmi, którzy należą do klasy wyższej i pracującej lub niższej. Parametry klasy średniej są dość płynne. Jego zastosowanie do dochodów, wykształcenia i statusu społecznego różni się w zależności od lokalizacji i innych czynników. Wiele osób należących do klasy średniej pracuje jako profesjonaliści i urzędnicy państwowi oraz posiada własność.

Klasa robotnicza lub niższa odnosi się do tych, którzy stanowią najniższy poziom społeczeństwa. Osoby te często pracują w nisko płatnych, robotniczych miejsc pracy wymagających pracy fizycznej i ograniczony umiejętności. Osoby pracujące lub z niższych klas zarabiają znacznie mniej niż klasa wyższa i średnia i mają bardzo małą władzę w społeczeństwie.

W gospodarce przygranicznej lub wschodzącej często istnieją tylko dwie klasy – klasa robotnicza lub biedna i klasa wyższa, czyli elita. Wraz z rozwojem gospodarki, lepszymi miejscami pracy i infrastrukturą tworzącymi więcej bogactwa, pojawia się klasa średnia. Nowo powstała klasa średnia zaczyna mieć większy dochód do dyspozycji, co dodatkowo przyspiesza gospodarkę. W końcu pojawia się przepaść w klasie średniej i oddziela przeciętną klasę średnią od tych, którzy mają znacznie większy dochód do dyspozycji, ale nie są jeszcze uważani za bogatych. To są ludzie z wyższej klasy średniej. Wyższa klasa średnia zwykle ewoluuje z ludzi z kręgu klasy średniej, którzy są szczególnie zaradni lub którzy osiągają wyższy poziom wykształcenia niż reszta klasy średniej. Przykładami takich osób w dzisiejszym społeczeństwie są lekarze i prawnicy. Chociaż nie są Billem Gatesem, zarabiają więcej niż nauczyciele.