Jednostkowa oszczędność
Co to jest jednostkowa oszczędność?
Jednolita oszczędność to czarterowana spółka holdingowa, która kontroluje pojedynczy podmiot gospodarności. Historycznie jednolite osoby gospodarne mogłyby angażować się w szerszy zakres działalności niż banki holdingowe, jednak od czasu kryzysu finansowego z 2008 r. Podlegają coraz większym ograniczeniom.
Kluczowe wnioski
- Oszczędność jednostkowa to inna nazwa dla spółek holdingowych oszczędnościowo-pożyczkowych.
- Tego typu firmy, które koncentrują się na szeregu oszczędnych inwestycji lub produktów.
- Jednostkowe oszczędności koncentrują się na swoich klientach i społecznościach, oferując osobiste produkty bankowe, takie jak konta oszczędnościowe, karty kredytowe, kredyty mieszkaniowe i samochodowe.
- Gama produktów oferowanych przez jednostkowe firmy oszczędnościowe jest zwykle węższa niż w przypadku większych instytucji bankowych.
- Cała branża oszczędnościowo-pożyczkowa stanęła w latach osiemdziesiątych w kryzysie finansowym z powodu ryzykownych działań finansowych mających na celu ochronę przed stratami wynikającymi z stóp procentowych na rachunkach rynku pieniężnego w późnych latach siedemdziesiątych.
Zrozumieć jednostkową oszczędność
Jednostkowe oszczędności, znane również jako holdingi oszczędnościowo-pożyczkowe lub SLHC, są rodzajem holdingu, który posiada głównie aktywa w oszczędnych inwestycjach. Instytucje oszczędnościowe, znane również jako stowarzyszenia oszczędnościowo-pożyczkowe, oferują węższą gamę produktów niż inne instytucje finansowe.
Jednostkowe oszczędności koncentrują się na obsłudze klienta i społeczności, co zwykle oznacza, że mają do czynienia z tradycyjnymi podstawowymi produktami bankowymi, takimi jak rachunki oszczędnościowe i czekowe, pożyczki mieszkaniowe, pożyczki osobiste, pożyczki samochodowe i karty kredytowe.
Struktury własności oszczędności i pożyczek
Jednostkowe oszczędności stanowią jeden z dwóch modeli własności dla firm oszczędnościowo-pożyczkowych. W ramach struktury współwłasności deponenci i pożyczkobiorcy otrzymują częściową własność oszczędności i pożyczek, gdy prowadzą interesy ze spółką.
Jednostkowe oszczędności oferują mniejszej grupie inwestorów sposób kontrolowania oszczędności i pożyczki poprzez zakup akcji holdingu będącego właścicielem oszczędności.
Historia regulacyjna jednostkowej oszczędności
Ponieważ oszczędności zwykle służyły potrzebom klientów, a nie pragnieniom inwestorów, początkowo działały pod mniejszym nadzorem regulacyjnym, a wcześniejsze systemy regulacyjne pozwalały jednostkowym oszczędnościom na otwieranie oddziałów w dowolnym miejscu w Stanach Zjednoczonych.
W przeciwieństwie do dużych banków, jednostkowe oszczędności mogą przeznaczyć do 20% swoich aktywów na kredyty komercyjne, o ile nadal utrzymują co najmniej 65% swoich aktywów w kwalifikowanych inwestycjach oszczędnościowych, takich jak hipoteki mieszkaniowe lub papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką.
W latach osiemdziesiątych sektor oszczędnościowo-pożyczkowy przeżywał kryzys po tym, jak osoby oszczędne zaangażowały się w ryzykowną działalność finansową w celu pokrycia strat spowodowanych przez deponentów, którzy przenieśli swoje środki pieniężne z oszczędności do funduszy rynku pieniężnego, gdy stopy procentowe gwałtownie wzrosły pod koniec lat siedemdziesiątych. Do 1989 r. Znaczna część branży upadła po nieudanych oszczędnościach spowodowanych niewypłacalnością Federalnej Korporacji Ubezpieczeń Oszczędności i Pożyczek (FSLIC), która ubezpieczała depozyty.
Ustawy Financial Services Modernizacja roku 1999, znany również jako Aktu Gramm Leach Bliley, zakazała Urząd Nadzoru Thrift lub OTS, od przyjmowania nowych wniosków o jednostkowych thrifts. Od tego czasu rząd federalny zaostrzył restrykcje dla pozostałych jednolitych oszczędności.
Uwagi specjalne
Uchwalenie ustawy Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act w 2010 roku wyeliminowało OTS, które ucierpiało z powodu nadużyć związanych z upadkiem IndyMac i upadkiem AIG podczas kryzysu finansowego w 2008 roku.
Dodd-Frank przekazał Zarządowi Rezerwy Federalnej nadzór nad odziedziczonymi po dziadach jednostkowymi oszczędnościami.