Niepodzielony zysk
Co to jest niepodzielny zysk?
Niepodzielone zyski odnoszą się do zysków z bieżącego i poprzednich lat, które nie zostały przeniesione na konto nadwyżek ani przekazane jako dywidenda dla akcjonariuszy. Często zyski finansowe lub nadwyżki budżetowe są odkładane na oddzielnym koncie oznaczonym jako konto nadwyżek, przeznaczone do wypłaty w postaci dywidend lub przeznaczone na inny cel, taki jak finansowanie projektu.
Zasadniczo niepodzielony zysk odnosi się do zysków przedsiębiorstw, które mogły gromadzić się przez pewien okres czasu, a nie były wydatkowane na inne cele.
Kluczowe wnioski
- Niepodzielone zyski odnoszą się do zysków z bieżącego i ubiegłych lat, które nie zostały przeniesione na konto nadwyżek ani wypłacone jako dywidenda dla akcjonariuszy.
- Bieżące dochody mogą zostać zapisane na koncie niepodzielonych zysków i ostatecznie albo zostaną przekazane akcjonariuszom w formie dywidend, albo zostaną zatrzymane w spółce w postaci zysków zatrzymanych.
- Niepodzielony zysk można również traktować jako ogólne zyski firmy, które są ponownie inwestowane w firmę.
Zrozumienie niepodzielnego zysku
Bieżące dochody mogą zostać zapisane na koncie niepodzielonych zysków i ostatecznie albo zostaną przekazane akcjonariuszom w formie dywidend, albo zostaną zatrzymane w spółce w postaci zysków zatrzymanych. Wypłaty dywidend sygnalizują silną siłę finansową firmy, a zyski zatrzymane mogą być wykorzystane do dalszego wzrostu w przyszłości. Pożądana strategia może zależeć od wielkości wygenerowanego zysku i potencjału projektów maksymalizujących wartość.
Niepodzielony zysk zazwyczaj odzwierciedla dochody spółki publicznej po opodatkowaniu. Ponieważ niepodzielone zyski nie są przeznaczane na dywidendy, tak jak środki na rachunku nadwyżek, są one liczone jako część kapitału własnego spółki, przynajmniej do momentu przelania ich na rachunek nadwyżek. Niepodzielony zysk można również traktować jako całkowite zyski firmy, które są ponownie inwestowane w firmę (jeśli nie są wypłacane jako dywidendy).
To rozróżnienie między niepodzielonym rachunkiem zysków banku a jego rachunkiem nadwyżkowym lub nadwyżkowym zostało wyraźnie uznane przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w 1925 r. W sprawie Edwards v. Douglas.W orzeczeniu stwierdzono: „W bankach posiadających osobowość prawną termin (niepodzielone zyski) jest powszechnie stosowany do określenia rachunku, na którym zyski są przenoszone mniej lub bardziej tymczasowo, w przeciwieństwie do rachunku zwanego nadwyżką, na którym są przenoszone kwoty traktowane jako kapitał stały, oraz które mogły pochodzić z płatności za akcje przekraczające wartość nominalną lub z zysków, które zostały zdecydowanie przeznaczone na wykorzystanie ich jako kapitału. ”
Przykład niepodzielonego zysku
Pytanie, czy niepodzielone zyski liczą się jako część kapitału czy nadwyżki banków, pojawiło się w 1964 roku w Federal Reserve Bank of Dallas, który debatował nad tym, jak policzyć tę alokację pieniędzy.
Po przeanalizowaniu orzeczenia Sądu Najwyższego ówczesny prezes Federal Reserve Bank of Dallas stwierdził, że w opinii Zarządu „niepodzielone zyski nie stanowią„ kapitału ”,„ kapitału zapasowego ”ani„ nadwyżki ”do celów przepisy Ustawy o Rezerwie Federalnej, w tym te, które ograniczają banki członkowskie w zakresie między innymi pożyczek dla podmiotów powiązanych, zakupów inwestycyjnych papierów wartościowych, inwestycji w lokale bankowe, pożyczek pod zastaw papierów wartościowych lub obligacji, depozytów w bankach niebędących członkami oraz akceptów bankowych. ”