Ultimogeniture
Co to jest ultimogeniture?
Ultimogeniture, zwany również postremogeniturą lub prawem podrzędnym, to system dziedziczenia, w ramach którego najmłodszy syn przejmuje majątek po zmarłym ojcu. Wiele obszarów wiejskich średniowiecznej Anglii stosowało ten system, a także niektóre części Francji. Często dotyczyło to gruntów uprawnych, ale czasami obejmowało inne rodzaje gruntów oprócz własności osobistej.
Ten system jest dziś bardzo rzadki. Wręcz przeciwnie, primogenitura, czyli dziedziczenie przez pierworodnego syna, jest dziś nieco bardziej powszechna. Historycznie rzecz biorąc, primogenitura była najbardziej rozpowszechnionym systemem dziedziczenia.
Kluczowe wnioski
- Zgodnie z tradycyjnymi zasadami dziedziczenia synowie ojca (a nie córki) byli głównymi beneficjentami jego majątku po śmierci.
- Ultimogeniture, czyli prawo młodszego dziecka, był systemem, w którym ostatni urodzony syn stał się głównym beneficjentem.
- Ultimogeniture był pożądany dla klas chłopskich lub rolniczych, ponieważ pomagał zapewnić, że starsze dzieci pozostały w gospodarstwie do pracy.
- Ultimogeniture można przeciwstawić systemowi primogenitury, metodzie dziedziczenia preferowanej przez elity, w której jedynym spadkobiercą był pierworodny syn.
Zrozumienie Ultimogeniture
Ultimogeniture, primogeniture i inne formy tradycyjnego dziedziczenia są bardzo rzadkie we współczesnym społeczeństwie. Większość krajów rozwiniętych polega na zaufaniu i woli, które wyraźnie wyrażają pragnienia zmarłego. Jednak w przeszłości pozycja urodzenia (i płeć męska) determinowała prawa do dziedziczenia.
Praktyczność odegrała ważną rolę w tym systemie. W przeszłości ludzie nie żyli tak długo, głównie z powodu wojen i rozprzestrzeniania się chorób. W rezultacie patriarcha rodziny często umierał, gdy miał jeszcze jednego lub więcej nieletnich synów. Przekazanie ziemi najmłodszemu synowi zachęciło starsze nieletnie dzieci do pozostania na farmie, przynajmniej do czasu, gdy osiągną odpowiedni wiek do zawarcia małżeństwa. To zatrzymało siłę roboczą w niewoli i zapewniło wystarczającą ilość siły roboczej, aby utrzymać wdowę po patriarsze.
Podczas gdy ultimogentiure trzymali synów na farmie, rodziny kupieckie i szlachta nie potrzebowały takiej samej pracy fizycznej. Zamiast tego używali primogenitury, która przyznaje prawo dziedziczenia pierworodnemu synowi. Primogenitura była również podstawową metodą ustanawiania rodów królewskich i nazywania nowych królów.
Gdy ludzie w końcu zaczęli żyć dłużej, primogenitury i inne społeczne normy dziedziczenia powoli zastępowały ultimogenitury dla wszystkich klas społecznych.
Ultimogeniture a współczesne dziedziczenie
Dziś dziedziczenie zależy w znacznie mniejszym stopniu od płci i kolejności urodzenia. Ponadto, ponieważ kobiety stanowią znaczny odsetek siły roboczej, dzieci dziedziczą zarówno po matkach, jak i po ojcach, a czasami po dwóch z nich, biorąc pod uwagę rodziny rozłączne i gospodarstwa domowe tej samej płci.
Bez względu na skład rodziny ważne jest planowanie majątku i testament. Testament określa zapis majątku spadkobierców, a także rozliczenie podatku od nieruchomości. Obecność testamentu eliminuje jakąkolwiek szansę na intestację, w przypadku gdy decyzje spadkowe trafiają w ręce sądu spadkowego. W przypadku intestacji majątek trafia najpierw do pozostałego przy życiu małżonka, następnie do wszelkich dzieci, a następnie do dalszej rodziny i zstępnych. Jeśli jednak nie można znaleźć rodziny, nieruchomość zwykle powraca do stanu. Można uniknąć intymności, tworząc testament. Z pomocą adwokata z doświadczeniem w prawie spadkowym można bardzo niedrogo sporządzić testament.
Oprócz testamentów niektóre zamożniejsze rodziny zakładają trusty, które zapewniają pewną ochronę prawną pozostałym małżonkom i dzieciom. Jednak fundusze powiernicze są generalnie bardziej skomplikowane i kosztowne. Ponadto ważne jest, aby wiedzieć, że powiernik kontroluje trust, a nie osoba, która ustanowiła zaufanie. Z tego powodu po prostu posiadanie testamentu i sprecyzowanie, kto otrzyma konkretne aktywa, jest w niektórych przypadkach lepsze.