Tradycyjna teoria struktury kapitału
Jaka jest tradycyjna teoria struktury kapitału?
Tradycyjna teoria struktury kapitału głosi, że gdy średni ważony koszt kapitału (WACC) jest zminimalizowany, a wartość rynkowa aktywów jest zmaksymalizowana, istnieje optymalna struktura kapitału. Osiąga się to poprzez wykorzystanie kombinacji kapitału własnego i dłużnego. Ten punkt ma miejsce, gdy krańcowy koszt długu i krańcowy koszt kapitału własnego są zrównane, a każda inna mieszanka finansowania dłużnego i kapitałowego, w przypadku gdy nie są one zrównane, daje możliwość zwiększenia wartości firmy poprzez zwiększenie lub zmniejszenie dźwigni finansowej firmy.
Kluczowe wnioski
- Tradycyjna teoria struktury kapitału mówi, że dla każdej firmy lub inwestycji istnieje optymalna kombinacja finansowania dłużnego i kapitałowego, która minimalizuje WACC i maksymalizuje wartość.
- Zgodnie z tą teorią optymalna struktura kapitału występuje, gdy krańcowy koszt długu jest równy krańcowemu kosztowi kapitału.
- Teoria ta zależy od założeń, które sugerują, że koszt finansowania dłużnego lub kapitałowego różni się w zależności od stopnia dźwigni finansowej.
Zrozumienie tradycyjnej teorii struktury kapitału
Tradycyjna teoria struktury kapitału mówi, że wartość firmy wzrasta do pewnego poziomu kapitału dłużnego, po czym ma tendencję do utrzymywania się na stałym poziomie i ostatecznie zaczyna spadać, jeśli zaciąga się zbyt dużo pożyczek. Ten spadek wartości po punkcie krytycznym zadłużenia ma miejsce z powodu nadmiernego zadłużenia. Z drugiej strony, firma z zerową dźwignią będzie miała WACC równy kosztowi finansowania kapitałowego i może obniżyć swój WACC poprzez dodanie długu do poziomu, w którym krańcowy koszt długu jest równy krańcowemu kosztowi finansowania kapitałem własnym. Zasadniczo firma musi stawić czoła kompromisowi między wartością zwiększonej dźwigni finansowej a rosnącymi kosztami zadłużenia w miarę wzrostu kosztów finansowania zewnętrznego, aby skompensować wzrost wartości. Poza tym punktem każdy dodatkowy dług spowoduje wartość rynkową i zwiększy koszt kapitału. Połączenie finansowania kapitałowego i dłużnego może prowadzić do optymalnej struktury kapitałowej firmy.
Tradycyjna teoria struktury kapitału mówi nam, że bogactwo jest tworzone nie tylko poprzez inwestycje w aktywa, które przynoszą dodatni zwrot z inwestycji; zakup tych aktywów z optymalnym połączeniem kapitału i długu jest równie ważny. Przy stosowaniu tej teorii działa kilka założeń, które łącznie oznaczają, że koszt kapitału zależy od stopnia dźwigni. Na przykład firma ma dostęp tylko do finansowania dłużnego i kapitałowego, firma wypłaca wszystkie swoje dochody w formie dywidendy, łączne aktywa i przychody firmy są stałe i nie zmieniają się, finansowanie firmy jest stałe i nie zmienia się, inwestorzy zachowuj się racjonalnie i nie ma żadnych podatków. Opierając się na tej liście założeń, prawdopodobnie łatwo jest zrozumieć, dlaczego jest kilku krytyków.
Tradycyjną teorię można porównać z teorią Modiglianiego i Millera (MM), która twierdzi, że jeśli rynki finansowe są wydajne, to finansowanie dłużne i kapitałowe będzie zasadniczo wymienne, a inne siły wskażą optymalną strukturę kapitałową firmy, taką jak stawki podatku od osób prawnych i możliwość odliczenia odsetek od podatku.