Całkowity stosunek aktywów do kapitału – definicja TAC

Jaki jest łączny stosunek aktywów do kapitału – TAC?

Całkowity współczynnik aktywów do kapitału (TAC), zwany również wielokrotnością TAC, był regulacyjnym limitem dźwigni bankowej nałożonym na kanadyjskie instytucje finansowe regulowane przez Urząd Nadzoru nad Instytucjami Finansowymi (OSFI). Od tego czasu został on zastąpiony nowym wskaźnikiem dźwigni opartym na globalnych ramach regulacyjnych Bazylea III i nie jest już stosowany w praktyce.

Jak obliczyć całkowity stosunek aktywów do kapitału – TAC

Łączny wskaźnik aktywów do kapitału obliczono poprzez podzielenie sumy aktywów bilansowych i niektórych pozycji pozabilansowych związanych z ryzykiem kredytowym przez całkowity kapitał regulacyjny. Współczynnik TAC dla banków kanadyjskich stale wzrastał od wczesnych lat 60. do 1980 r., Kiedy osiągnął wartość szczytową około 40. W okresie od 1982 do 1991 r. Duże banki podlegały wówczas wielokrotności aktywów do kapitału wynoszącej 30, kiedy to nałożono formalny górny limit wynoszący 20..

Pułap ten obowiązywał do czasu, gdy zdecydowano, że banki spełniające określone warunki mogą otrzymać dopuszczalną wielokrotność wynoszącą 23, w porównaniu z niektórymi bankami amerykańskimi, które podczas kryzysu finansowego miały współczynnik TAC powyżej 40.

Stosunkowo niski poziom lewarowania bankowego na początku kryzysu finansowego oznaczał, że kanadyjskie banki unikały strat i napotykały mniejszą presję na delewarowanie niż ich międzynarodowe odpowiedniki, co łagodziło spowolnienie. Dzięki ogromnemu poziomowi kredytów hipotecznych ubezpieczonych przez rząd w ich bilansach, po rekordowym boomie mieszkaniowym, wskaźniki dźwigni finansowej kanadyjskich banków na poziomie 1 – miernik zdolności banków do absorbowania strat – spadły poniżej ich amerykańskich i europejskich odpowiedników.

Różnica między TAC a OSFI

OSFI zastąpił TAC wskaźnikami dźwigni w 2015 r., W ramach przyspieszonego wprowadzenia zasad kapitałowych Bazylea III, które mają termin 2022 r. Banki kanadyjskie są obecnie zobowiązane, zgodnie z Bazyleą III, do utrzymywania współczynnika kapitałowego kapitału podstawowego Tier-1 (CET1) na poziomie 4,5% aktywów ważonych ryzykiem (RWA), współczynnika kapitałowego Tier-1 na poziomie 6% RWA oraz łączny współczynnik kapitałowy 8% RWA. W rezultacie TAC nie jest już stosowany w praktyce.

Ograniczenia całkowitego stosunku aktywów do kapitału – TAC

Jednak wskaźniki CET1 mogą wprowadzać w błąd, ponieważ zależą od subiektywnych wag ryzyka. Ponieważ kanadyjskie banki otrzymały pozwolenie na stosowanie niższych wag ryzyka niż ich odpowiedniki w USA, stosują agresywną dźwignię finansową i stwarzają większe ryzyko. Pytanie brzmi, jak by się to wszystko potoczyło, gdyby boom mieszkaniowy w Kanadzie załamał się, a banki byłyby zmuszone do posiadania większego kapitału niż obecnie.

Na razie OSFI zapewniło największym bankom Kanady większą elastyczność, jeśli chodzi o ich wymogi kapitałowe. W 2018 r. Obniżył „dolny poziom wyjściowy” kapitału Bazylei II, który ogranicza stosowanie wewnętrznych modeli ryzyka do obliczania minimalnych wymogów kapitałowych do 72,5% z 90%.