Wpływy z tytułu wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR)
Co to są wpływy ze wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR)?
Wpływy z tytułu wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR), emitowane w latach 1982–1986, były obligacjami zerokuponowymi opartymi na obligacjach skarbowych USA posiadanych przez Merrill Lynch.
Kluczowe wnioski
- Wpływy z tytułu wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR) były obligacjami zerokuponowymi opartymi na amerykańskich obligacjach skarbowych posiadanych przez Merrill Lynch.
- TIGR i podobne papiery wartościowe stały się popularne we wczesnych latach osiemdziesiątych, ponieważ stopy procentowe gwałtownie spadły w porównaniu z historycznie wysokimi poziomami z późnych lat siedemdziesiątych.
- Dochód uzyskany przez inwestorów z tytułu posiadania TIGR różnicował zdyskontowaną cenę zakupu i wartość nominalną, którą otrzymali w momencie wykupu.
- Merrill Lynch przestał emitować TIGR, ponieważ rząd Stanów Zjednoczonych zaczął emitować własne obligacje zerokuponowe, co sprawiło, że TIGR stały się przestarzałe.
- Chociaż TIGR nie są już dziś emitowane, nadal są dostępne na wtórnym rynku obligacji.
Jak działają wpływy ze wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR)
W 1982 r. Merrill Lynch utworzył spółki celowe (SPV), które kupowały skarbowe papiery wartościowe z kuponami. Ci duzi inwestorzy „zdejmują” kupony z pojazdu, tworząc dwa oddzielne papiery wartościowe. Jedna obligacja była odpowiednikiem certyfikatu zerokuponowego, a druga to zestaw kuponów, które mogą być atrakcyjne dla innych inwestorów.
TIGR były papierami wartościowymi o stałym dochodzie bez kuponów, więc nie dokonywano płatności odsetek. Zostały sprzedane z dużym dyskontem w stosunku do wartości nominalnej. Dyskonto to podlegało wahaniom w zależności od tego, ile czasu pozostało do terminu zapadalności i obowiązujących stóp procentowych.
Jednak te obligacje i weksle mogą zostać wykupione w terminie zapadalności po pełnej wartości nominalnej. Różnica między zdyskontowaną ceną zakupu a wartością nominalną, którą otrzymali w momencie wykupu, była stopą zwrotu, jaką inwestorzy osiągnęli z posiadania TIGR-ów. Struktura cen dyskontowych została oparta na zapadalności obligacji oraz bieżących oczekiwaniach co do przyszłych stóp procentowych.
Chociaż nie są już emitowane, TIGR są nadal dostępne na wtórnym rynku obligacji.
Wykorzystanie wpływów ze wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR)
Wpływy z inwestycji skarbowych (TIGR) i podobne papiery wartościowe stały się popularne we wczesnych latach osiemdziesiątych, ponieważ stopy procentowe gwałtownie spadały w porównaniu z historycznie wysokimi poziomami pod koniec lat siedemdziesiątych. Wraz ze spadkiem stóp procentowych rosły wartości obligacji i banknotów, zwłaszcza tych o dłuższych terminach zapadalności i mniejszej liczbie kuponów. Największy popyt dotyczył papierów zerokuponowych.
Oprócz TIGR-ów inne firmy oferowały podobne papiery wartościowe, zwane „kotami” ze względu na ich akronimy. Obejmowały one certyfikaty naliczania wartości skarbowych papierów wartościowych (CATS), wyemitowane przez Salomon Brothers oraz Lehman Investment Opportunity Notes (LIONs), utworzone przez Lehman Brothers.
Jednak w 1985 r. Merrill Lynch zaprzestał sprzedaży TIGR, a inne „kotowate” również stały się przestarzałe, ponieważ Departament Skarbu USA zaczął emitować własne obligacje zerokuponowe, zwane Oddzielnym Obrotem Zarejestrowanych i Głównych Papierów Wartościowych (STRIPS).
Stopy procentowe i wpływy ze wzrostu inwestycji skarbowych (TIGR)
W klimacie spadających stóp procentowych rósł popyt na obligacje i weksle zerokuponowe, takie jak TIGR i inne papiery o podobnej strukturze.
Na przykład rozważmy 30-letnią obligację o wartości nominalnej 1000 USD, wyemitowaną z oprocentowaniem 5% i płatną rocznie. Zabezpieczenie składałoby się z 30 kuponów, z których każdy byłby wymienialny w kolejnych latach po 50 USD. Przy oczekiwanej rocznej stopie procentowej wynoszącej 5% wykup obligacji w wysokości 1000 USD w momencie emisji kosztowałby około 232 USD. Po 30 latach wykup samej obligacji następuje za 1000 USD.
Taka obligacja byłaby bezwartościowa, pozbawiona rocznych kuponów płatnych w okresie obowiązywania obligacji. Jego wartość zależałaby całkowicie od aktualnej wartości (PV) wartości nominalnej 1000 USD za 30 lat, przy cenie rynkowej opartej na przeważających oczekiwaniach dotyczących stóp procentowych. Załóżmy, że w następnym roku stopa procentowa spadła do 3%. Teraz obligacja z 29-letnim terminem zapadalności byłaby warta około 412 USD.