Ustawa o monetach z 1792 r
Co to jest ustawa o monetach z 1792 r?
Ustawa o monetach z 1792 r. – bardziej znana jako ustawa mennicza lub ustawa o monetach – była rozporządzeniem przyjętym przez Kongres 2 kwietnia 1792 r., Który ustanowił Mennicę Stanów Zjednoczonych w Filadelfii. Ustawa przewidywała warunki projektowania i produkcji monet, kładąc podwaliny pod nowoczesną walutę amerykańską. Ustawa o monetach z 1792 r. Nakreśliła obowiązki pięciu oficerów mennicy i ustanowiła dolara amerykańskiego jako standardową jednostkę walutową kraju.
Kluczowe wnioski
- Ustawa o monetach z 1792 r. Ustanowiła dolara amerykańskiego jako walutę narodową i stworzyła mennicę monet narodowych.
- Podczas wojny o niepodległość zarówno Kongres, jak i stany miały prawo do bicia pieniędzy i emisji długów, aby sfinansować swoje wysiłki wojenne.
- Spowodowało to nadmiar certyfikatów dłużnych i dolarów kontynentalnych, które szybko straciły na wartości, ponieważ nie były zabezpieczone fizycznymi aktywami, takimi jak srebro czy złoto.
- Konstytucja Stanów Zjednoczonych zajęła się kryzysem walutowym, dając Kongresowi wyłączne prawo do bicia pieniędzy.
- Ustawa o monetach z 1792 r. Nakazała mennicy amerykańskiej wybijanie monet ze złota, srebra i miedzi o różnych nominałach.
Zrozumienie ustawy monetarnej z 1792 r
Przed ustawą o kontynentami – aby pomóc sfinansować wojnę.
Kontynentale, które nie były zabezpieczone fizycznymi zasobami, takimi jak srebro czy złoto, szybko straciły na wartości. Zarówno kolonie, jak i Kongres wydały ogromne ilości certyfikatów dłużnych na pokrycie wydatków wojennych, co spowodowało gwałtowną deprecjację wszystkich form pieniądza papierowego. Aby rozwiązać kryzys walutowy i pomóc narodowi w ustanowieniu jego suwerenności, Konstytucja Stanów Zjednoczonych dała Kongresowi wyłączne prawo do bicia pieniędzy. Następnie wprowadzono ustawę Coinage Act z 1792 r., Która ustanowiła amerykański system monetarny i umieściła mennicę w siedzibie rządu USA.
W styczniu 1777 r. Za 1,25 dolara kontynentalnej waluty można było kupić 1 dolara w złotych lub srebrnych monetach. W styczniu 1781 roku Continental stracił na wartości do tego stopnia, że potrzeba było 100 dolarów w kontynentach, aby uzyskać 1 dolara w złotych lub srebrnych monetach.
Wymagania ustawy o monetach z 1792 r
Prawo stworzyło amerykańskie orły, dolary, centy i pod-nominały każdego z nich jako prawny środek płatniczy według ich wartości nominalnej lub, w przypadku częściowych monet, proporcjonalnie do ich wagi. Akt określał skład metaliczny i wagę każdej monety miedzianej, srebrnej lub złotej, czystej lub standardowej próby. Wartość każdej z tych monet zależała od rodzaju (złoto, srebro, miedź) oraz ilości materiału użytego do ich wykonania.
Ustawa o monetach ustanowiła dolara jako podstawową jednostkę waluty. Ustalono również cenę złota i srebra na 15 funtów czystego srebra za 1 funt czystego złota. Zdefiniował system dziesiętny z większych i mniejszych nominałów. Orły, półoryle i ćwierć Eagle zostały wybite ze złota i były warte odpowiednio 10, 5 i 2,50 dolara. Dolary (lub jednostki), pół dolara, ćwierć dolara, disme (wczesna forma dziesięciocentówki) i pół disme zostały wybite ze srebra i były warte odpowiednio 1 dolara, 0,50 dolara, 0,25 dolara, 0,10 dolara i 0,05 dolara. Cent i pół centa zostały wybite z miedzi i były warte odpowiednio 0,01 USD i 0,005 USD.
Projekt monet
Ustawa o monetach dodatkowo nakreśliła oznaczenia, które miały być zapisywane na wybijanych monetach. Na jednej stronie każdej monety widniał napis „Wolność”, rok bicia monety oraz wizerunek symbolizujący wolność. Na rewersie srebrnej i złotej monety miał być wyryty wizerunek orła oraz napis „Stany Zjednoczone Ameryki”. Monety miedziane miały być wyryte z ich nominałem również na rewersie.
Uwagi specjalne
Ustawa Coinage dozwolone każda osoba mieć srebrny lub złoty kruszec ukuty na wolnym mięty naładowania lub wymiany go na równoważnej wartości monety, mniej za pół procent wagowych czystego kruszcu prezentowane. Ustawa o mennicach ustanowiła środki kontroli jakości dotyczące oznaczania monet, które obowiązywałyby do 1980 r., Kiedy zniesiono Komisję ds. Prób w Stanach Zjednoczonych. Ustawa przewidywała również karę śmierci za zdegradowanie złotych lub srebrnych monet lub ich defraudację przez funkcjonariuszy mennicy.