Ustawa o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych (SICA)

Co to jest ustawa o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych (SICA)?

Ustawa o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych z 1985 r. (SICA) była kluczowym aktem prawnym dotyczącym problemu szerzącej się choroby zawodowej w Indiach. Ustawa o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych (SICA) została uchwalona w Indiach w celu wykrycia nierentownych („chorych”) lub potencjalnie chorych firm i pomocy w ich ożywieniu, jeśli to możliwe, lub zamknięciu, jeśli nie. Środek ten został podjęty w celu uwolnienia inwestycji zamkniętych w nierentownych przedsiębiorstwach do produktywnego wykorzystania gdzie indziej.

Zrozumieć ustawę o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych (SICA)

Ustawa o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych (SICA) została uchwalona w 1985 r. W celu rozwiązania chronicznego problemu w gospodarce Indii: choroby przemysłowej.

Ustawa definiowała chorą jednostkę przemysłową jako taką, która istniała przez co najmniej pięć lat i poniosła skumulowane straty równe lub przekraczające całkowitą wartość netto na koniec dowolnego roku obrotowego.

Przyczyny chorób zawodowych

Ustawa o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych (SICA) zidentyfikowała szereg wewnętrznych i zewnętrznych czynników odpowiedzialnych za tę epidemię. Czynniki wewnętrzne w organizacjach obejmowały złe zarządzanie, przeszacowanie popytu, niewłaściwą lokalizację, słabą realizację projektu, nieuzasadnioną ekspansję, osobistą ekstrawagancję, brak modernizacji i słabe relacje między pracownikami a zarządzaniem. Czynniki zewnętrzne obejmowały kryzys energetyczny, niedobór surowców, wąskie gardła w infrastrukturze, nieodpowiednie linie kredytowe, zmiany technologiczne i globalne siły rynkowe.

Choroba przemysłowa i gospodarka

Powszechna choroba przemysłowa wpływa na gospodarkę na wiele sposobów. Może to skutkować utratą dochodów budżetowych, związaniem ograniczonych zasobów w chorych jednostkach, zwiększeniem aktywów zagrożonych posiadanych przez banki i instytucje finansowe, wzrostem bezrobocia, utratą produkcji i niską produktywnością. SICA została wdrożona w celu naprawienia tych niekorzystnych skutków społeczno-ekonomicznych.

Ustawodawstwo i przepisy SICA

Ważnym postanowieniem SICA było ustanowienie dwóch quasi-sądowych organów – Rady ds. Odbudowy Przemysłowej i Finansowej (BIFR) oraz Urzędu Apelacyjnego ds. Odbudowy Przemysłowej i Finansowej (AAIFR). BIFR została utworzona jako szczytowa rada zajmująca się rozwiązywaniem problemów związanych z chorobami zawodowymi, w tym ożywianiem i rehabilitacją potencjalnie chorych jednostek oraz likwidacją nierentownych przedsiębiorstw. AAIFR została powołana do rozpatrywania odwołań od nakazów BIFR.

Uchylenie ustawy o chorych przedsiębiorstwach przemysłowych

SICA została uchylona i zastąpiona ustawą o uchyleniu spółek przemysłowych (przepisy szczególne) z 2003 r., Która osłabiła niektóre przepisy dotyczące SICA i zlikwidowała pewne luki. Kluczową zmianą w nowej ustawie było to, że poza zwalczaniem chorób zawodowych miała na celu ograniczenie jej rosnącej zachorowalności poprzez zapewnienie, że firmy nie uciekają się do zwolnienia chorobowego jedynie po to, by uniknąć zobowiązań prawnych i uzyskać dostęp do ulg od instytucji finansowych.

Uchylenie SICA weszło w życie 1 grudnia 2016 r. Zostało ono w całości uchylone, po części dlatego, że niektóre jego przepisy pokrywały się z ustawą Prawo spółek z 2013 r. W ustawie o spółkach powołano Krajowy Trybunał Prawa Spółek (NCLT) oraz Krajowy Trybunał Apelacyjny ds. Prawa Spółek (NCLAT). NCLT może rozpatrywać m.in. sprawy związane z zarządzaniem spółką, fuzjami i naprawami spółek. Uzupełnieniem kompetencji NCLT jest Kodeks upadłościowy i upadłościowy z 2016 r., Który stanowi, że procesy upadłościowe przedsiębiorstw mogą być inicjowane przed NCLT.