Subiektywna teoria wartości
Jaka jest subiektywna teoria wartości?
Subiektywna teoria wartości utrzymuje, że wartość przedmiotu nie jest ustalona przez ilość zasobów i godzin pracy, która została włożona w jego stworzenie, ale jest zmienna w zależności od kontekstu i perspektywy jego użytkowników. W rzeczywistości teoria twierdzi, że wartość każdego przedmiotu jest określana przez osobę, która go kupuje lub sprzedaje.
Ta teoria ekonomiczna sugeruje, że o wartości produktu decyduje stopień jego rzadkości lub użyteczności dla jednostki.
Subiektywna teoria wartości została opracowana pod koniec XIX wieku przez ekonomistów i myślicieli tamtych czasów, w tym Carla Mengera i Eugena von Böhm-Bawerka.
- Tradycyjna teoria wartości utrzymuje, że wartość przedmiotu jest określana przez ilość pracy i koszt zasobów, które były potrzebne do jego wytworzenia.
- Subiektywna teoria wartości sugeruje, że wartość przedmiotu nie jest wewnętrzna, ale zmienia się zgodnie z jego kontekstem.
- Niedobór produktu jest jednym z czynników, które mogą zmienić jego wartość na rynku.
Zrozumienie subiektywnej teorii wartości
Subiektywna teoria wartości była dramatycznym odejściem od założenia wcześniejszych ekonomistów, w tym Karola Marksa, że wartość przedmiotu była sumą kosztów pracy i zasobów potrzebnych do jego wytworzenia.
Koncepcja, że wartość jest subiektywna, sugeruje, że nie można jej konsekwentnie mierzyć.
Załóżmy na przykład, że masz jeden wełniany płaszcz, a na zewnątrz jest wyjątkowo zimno. Będziesz chciał nosić ten płaszcz, aby zapobiec zamarznięciu. W tej chwili wełniany płaszcz może być dla ciebie więcej wart niż diamentowy naszyjnik.
Z drugiej strony, jeśli temperatura jest wysoka, wartość, jaką przypisujesz tej sierści, spadnie. W efekcie wartość płaszcza zależy od twojego pragnienia i potrzeby, podobnie jak wartość, którą mu przypisałeś, a nie jakąkolwiek wartość wewnętrzną płaszcza.
Jak stosowana jest subiektywna teoria wartości
Zgodnie z subiektywną teorią wartości możliwe jest stworzenie lub zwiększenie wartości przedmiotu poprzez przeniesienie jego własności na właściciela, który uważa przedmiot za wyższą wartość. Może to być prawdą, nawet jeśli obiekt nie jest w żaden sposób modyfikowany.
Okoliczności sytuacyjne, znaczenie kulturowe, sentymentalizm, nostalgia i niedostatek – wszystko to wpływa na wartość przedmiotów. Na przykład przedmioty kolekcjonerskie, takie jak klasyczne samochody, karty baseballowe i komiksy, mogą być wyceniane po znacznie wyższych cenach niż ich początkowe ceny sprzedaży. Wartość przedmiotów wynika z popytu.
Kiedy przedmioty są wystawiane na aukcję, oferenci wskazują, jaką ich zdaniem wartość ma dany przedmiot. Każda oferta podnosi wartość, chociaż sam przedmiot nie zmienił się ani pod względem funkcji, ani formy.
Ta wartość może jednak nie zostać zachowana w czasie. Dzieło sztuki lub rzemiosło, które było wysoko cenione w czasach wiktoriańskich, może dziś niewiele warte. Nowoczesny produkt może nie mieć znaczenia, jeśli zostanie przeniesiony do regionu, w którym kontekst jest nieznany lub przedstawia niepopularną perspektywę.