Podróż przez 6 etapów emerytury
Większość ważnych wydarzeń zmieniających życie, takich jak małżeństwo lub rozwód, wiąże się z ciągłym procesem przystosowania emocjonalnego. Emerytura nie jest wyjątkiem. Ale chociaż małżeństwo, rozwód i inne kwestie rodzinne były przedmiotem dziesięcioleci badań i analiz zarówno przez terapeutów klinicznych, jak i instytucje religijne, emocjonalna i psychologiczna granica emerytury pozostawała do niedawna praktycznie niezbadana.
Kluczowe wnioski
- Psychologiczny proces przejścia na emeryturę przebiega według schematu podobnego z natury do emocjonalnych faz towarzyszących innym fazom życia.
- Tak jak małżeństwa w końcu uczą się, jak żyć razem, emeryci zaczynają poznawać krajobraz swojej nowej sytuacji i odpowiednio kierować swoim życiem.
- Podobnie jak w przypadku wszystkich procesów emocjonalnych, które można podzielić na oddzielne fazy, nie jest konieczne całkowite osiągnięcie jednej fazy przed rozpoczęciem drugiej (z wyjątkiem, oczywiście, faktycznego zaprzestania zatrudnienia).
Choć badania na ten temat dopiero się rozpoczęły, widać wyraźnie, że psychologiczny proces przejścia na emeryturę przebiega według schematu podobnego z natury do faz emocjonalnych towarzyszących innym fazom życia.
Emerytura: Ostateczna granica
Emeryci muszą stawić czoła ostatniej zmianie w ich życiu. Pierwsza zmiana następuje, gdy opuszczamy dom, aby rozpocząć życie szkolne, a późnym popołudniem i wieczorem zostawiamy samych siebie. Kolejna ważna zmiana następuje, gdy dołączamy do świata pracy; teraz pracujemy przez cały tydzień, ale cały weekend mamy dla siebie. W końcu przychodzi emerytura, czas, kiedy kariera jest zakończona, a resztę życia mamy dla siebie.
Doradca finansowy Diane M. Manuel, CFP®, CRPC, z Urban Wealth Management w El Segundo w Kalifornii, mówi: „Wszyscy uważamy, że porzucenie rutyny, zwłaszcza takiej, która może nas uszczęśliwić tylko w niewielkim stopniu, będzie łatwe. Pomyśl jeszcze raz. Ta rutyna prawdopodobnie zaczęła się w przedszkolu – ponad 60 lat tego samego. Wstań. Ubierz się. Zjedz lunch. Wyjdź. Wracaj do domu. Jedz. Idź do łóżka. Powtórz. ”
Manuel dodaje: „Moja rada dla moich klientów jest następująca: Planując emeryturę, zastanów się, jak to wygląda. Porozmawiaj ze znajomymi. Napisz o tym. Stwórz storyboard. Miej wyobraźnię. Twoje plany finansowe i codzienne dzienny plan emerytalny powinien iść w parze. To jest Twoja tożsamość emerytalna ”.
Przyjrzyjmy się bliżej każdej z sześciu faz przejścia na emeryturę.
1. Przedemerytura: czas planowania
W latach pracy emerytura może wydawać się zarówno nadchodzącym ciężarem, jak i odległym rajem. Pracownicy wiedzą, że zbliża się ten etap ich życia i robią wszystko, co w ich mocy, aby na to zaoszczędzić, ale często niewiele myślą o tym, co naprawdę zrobią, gdy osiągną cel – obecne wymagania, które są na nich nakładane, pozostawiają im niewiele czasu zastanowić się nad tą kwestią.
Wiele osób przechodzi na emeryturę, jak bieganie z powrotem po boisku piłkarskim, który unika lub przepycha się przez jednego obrońcę po drugim, aż dotrze do strefy końcowej. Wielu pracownikom trudno jest poważnie pomyśleć o tym, jak będzie wyglądało ich życie za 20 lub 30 lat, kiedy starają się utrzymać kredyt hipoteczny, pozwolić dzieciom na ukończenie studiów i trochę się zabawić w międzyczasie. Chcą dotrzeć do strefy końcowej, ale inne problemy zajmą się nimi na długo przed tym, jeśli nie podejmą natychmiastowych działań.
„Życie nie jest mierzone liczbą na koncie bankowym, ale wspomnieniami, które tworzysz. Dlatego skup się na tym, jak Twoje finanse mogą zmaksymalizować Twoje życie, a nie na odwrót” – mówi Cooper Mitchell, doradca finansowy Dane Financial LLC, w Springfield, Mo.
2. Wielki dzień: uśmiechy, uściski dłoni i pożegnania
Zdecydowanie najkrótszym etapem procesu przejścia na emeryturę jest samo faktyczne ustanie zatrudnienia. Często jest to naznaczone jakimś rodzajem kolacji, imprezy lub innej uroczystości i stało się rytuałem przejścia dla wielu, szczególnie dla tych z wybitnymi karierami. Pod pewnymi względami to wydarzenie można porównać do ceremonii rozpoczynającej małżeństwo.
3. Faza miesiąca miodowego: Jestem wolny!
Oczywiście miesiąc miodowy to nie tylko ślub. Po zakończeniu obchodów przejścia na emeryturę często następuje okres, w którym emeryci robią wszystko, co chcieli po zaprzestaniu pracy, takie jak podróże, oddawanie się hobby, odwiedzanie krewnych i tak dalej. Ta faza nie ma ustalonych ram czasowych i będzie się różnić w zależności od tego, jak dużo zajęć poślubnych planuje emeryt.
4. Rozczarowanie: Więc to jest to?
Ta faza jest analogiczna do etapu w małżeństwie, kiedy emocjonalny odlot na weselu minął i para musi teraz zabrać się do budowania wspólnego życia. Po tak długim oczekiwaniu na ten etap wielu emerytów musi poradzić sobie z uczuciem rozczarowania, podobnym do tego, jakie odczuwają nowożeńcy po zakończeniu miesiąca miodowego. W końcu emerytura nie jest stałym urlopem; może również przynieść samotność, nudę, poczucie bezużyteczności i rozczarowanie.
Shanna Tingom, współzałożycielka Heritage Financial Strategies w Gilbert, Azja, mówi: „Najtrudniejsza zmiana, jakiej dokonuje większość moich klientów, to przejście od pracy i oszczędzania do emerytury i wydatków. To może być trudniejsze emocjonalnie i finansowo niż kiedykolwiek Jeśli są młodszymi emerytami, a przyjaciele i rodzina nadal pracują, może to być również bardzo samotne, zwłaszcza jeśli nie mają planu ”.
Tingom dodaje: „Właściwy plan emerytalny obejmuje trzy rzeczy: plan finansowy, budżet i plan ZABAWY! Plan zabawy obejmuje rzeczy, które chcą robić, miejsca, które chcą odwiedzić i ile pieniędzy jest uwzględnionych w budżet na te rzeczy ”.
5. Reorientacja: budowanie nowej tożsamości
Na szczęście faza przejścia na emeryturę nie trwa wiecznie. Tak jak małżeństwa w końcu uczą się, jak żyć razem, emeryci zaczynają poznawać krajobraz swojej nowej sytuacji i odpowiednio kierować swoim życiem. Jest to z pewnością najtrudniejszy etap procesu emerytury emocjonalnej, którego osiągnięcie wymaga czasu i świadomego wysiłku.
Być może najtrudniejszymi aspektami tego etapu do opanowania są nieuchronne pytania dotyczące samooceny, na które należy odpowiedzieć jeszcze raz, takie jak „Kim jestem teraz?”. „Jaki jest mój cel w tym momencie?” i „Czy nadal jestem przydatny w jakimś charakterze?” Nowe – i satysfakcjonujące – odpowiedzi na te pytania muszą zostać znalezione, jeśli emeryci mają poczuć poczucie zamknięcia dni pracy. Ale wielu emerytów nie może tego osiągnąć i nigdy tak naprawdę nie ucieknie z tego etapu – upewnij się, że tak się stanie.
6. Rutyna: przejście dalej
Wreszcie, tworzony jest nowy rozkład dnia, ustalane są nowe zasady małżeńskie dotyczące czasu spędzonego razem w porównaniu z czasem samotnym, a nowa tożsamość została przynajmniej częściowo utworzona. W końcu nowy krajobraz staje się znajomym terenem, a emeryci mogą cieszyć się tą fazą swojego życia z nowym poczuciem celu.
„Kiedy jesteś na emeryturze, może się wydawać, że jedziesz kolejką górską” – mówi Kimberly Howard, CFP®, założycielka KJH Financial Services, Newton, Mass. „Szczyty i doliny wymagają uwagi i cierpliwości, by sobie z nimi poradzić. Z czasem, nową normą będzie wasza nowa rzeczywistość ”.
Wgląd doradcy
Jane Nowak, CFP®
Pomaganie klientom w odpowiadaniu na rzeczywiste pytania dotyczące „stylu życia” związane z planowaniem przejścia na emeryturę staje się ważnym aspektem planowania finansowego pełnej emerytury. Kilka pytań, które zadaję, aby pomóc klientom w zbadaniu ich tożsamości po przejściu na emeryturę, to: Jak zamierzasz spędzać czas? Jakie są Twoje zainteresowania? Jakie zajęcia wypełnią twoje dni? Czy osoby z Twojego kręgu znajomych są już na emeryturze?
Nie jest dla mnie zaskoczeniem, że więcej niż kilku klientów, gdy zadawano te pytania, zdawało sobie sprawę, że chociaż mogli być gotowi finansowo, nie przemyśleli niektórych ważnych pozafinansowych aspektów tworzenia szczęśliwej emerytury. Ci ludzie zdecydowali się odłożyć przejście na emeryturę o miesiące lub lata.
Podsumowanie
Planowanie życia jest ważnym kluczem do udanej emerytury. Pracownicy, którzy poświęcili dużo czasu i pomyśleli, co zrobią po przejściu na emeryturę, na ogół doświadczą płynniejszej zmiany niż ci, którzy tego nie zrobili. Marzenia i cele, których nie da się osiągnąć jednym wyjazdem lub projektem, mogą przełożyć się na długoterminowe zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin lub wolontariat. Ale nigdy nie jest za wcześnie, aby rozpocząć tworzenie mapy reszty swojego życia.
Podobnie jak w przypadku wszystkich procesów emocjonalnych, które można podzielić na oddzielne fazy, nie jest konieczne całkowite osiągnięcie jednej fazy przed rozpoczęciem drugiej (z wyjątkiem, oczywiście, faktycznego zaprzestania zatrudnienia). Ale praktycznie wszyscy emeryci doświadczą jakiejś formy tego procesu po zaprzestaniu pracy. Ich zdolność do poruszania się po tych niezbadanych wodach ostatecznie zadecyduje o tym, jak przeżyją ostatnią fazę swojego życia.