Zasada zysku short-swing
Jaka jest zasada zysku na krótkich obrotach?
Zasada krótkoterminowego zysku to rozporządzenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), które wymaga, aby osoby z wewnątrz firmy zwracały wszelkie zyski z zakupu i sprzedaży akcji firmy, jeśli obie transakcje mają miejsce w ciągu sześciu miesięcy. Osoba mająca dostęp do informacji poufnych firmy, zgodnie z regułą, to każdy członek zarządu, dyrektor lub akcjonariusz, który posiada więcej niż 10% udziałów w firmie.
Kluczowe wnioski
- Zasada krótkoterminowego zysku, znana również jako reguła sekcji 16b, jest regulacją SEC, która uniemożliwia osobom znajdującym się w obrocie publicznym uzyskiwanie krótkoterminowych zysków.
- Zasada krótkoterminowego zysku wymaga, aby osoby z wewnątrz firmy zwracały firmie wszelkie zyski uzyskane z zakupu i sprzedaży akcji firmy, jeśli obie transakcje mają miejsce w ciągu sześciu miesięcy.
- Zasada ta ma zastosowanie do każdego akcjonariusza, członka zarządu lub dyrektora, który posiada więcej niż 10% klasy papierów wartościowych spółki zarejestrowanych zgodnie z Ustawą o giełdzie papierów wartościowych.
Zrozumienie zasady short-swing
Zasada krótkoterminowego zysku pochodzi z sekcji 16 (b) ustawy o giełdach papierów wartościowych z 1934 r. Zasada ta została wdrożona, aby uniemożliwić osobom znajdującym się wewnątrz firmy, które mają większy dostęp do istotnych informacji firmy, wykorzystywanie informacji w celu skrócenia zyski terminowe.
Na przykład, jeśli urzędnik kupi 100 udziałów po 5 USD w styczniu i sprzeda te same akcje w lutym za 6 USD, osiągnie zysk w wysokości 100 USD. Ponieważ akcje zostały kupione i sprzedane w ciągu sześciu miesięcy, oficer musiałby zwrócić spółce 100 dolarów na zasadzie short-swing.
Artykuł 16 ustawy o giełdach papierów wartościowych zakazuje również osobom posiadającym dostęp do informacji poufnych przedsiębiorstwa krótkiej sprzedaży papierów wartościowych dowolnej klasy.
Krytyka zasady short-swing Profit
Istnieją pewne zastrzeżenia dotyczące tej zasady. Niektórzy uważają, że zmienia to charakter wspólnego ryzyka między osobami z wewnątrz firmy a innymi akcjonariuszami. Krótko mówiąc, ponieważ zasada ta zabrania osobom posiadającym dostęp do informacji poufnych angażowania się w działalność handlową, w której mogą uczestniczyć inni inwestorzy, nie są oni narażeni na takie samo ryzyko jak inni akcjonariusze, którzy angażują się w transakcje w miarę wzrostu i spadku wartości papierów wartościowych.
Na przykład, jeśli inwestor nieposiadający informacji poufnych składa zlecenia kupna i sprzedaży w krótkich odstępach czasu, staje w obliczu typowego ryzyka związanego z rynkiem. Z drugiej strony osoba mająca dostęp do informacji poufnych jest zmuszona rozłożyć swoje decyzje inwestycyjne w odniesieniu do firmy, o której ma dostęp. Chociaż może to uniemożliwić im wykorzystanie tych informacji, może również uchronić ich przed bezpośrednim ryzykiem na rynku obok innych inwestorów.
Uwagi specjalne
W sądzie przytoczono wyjątki od reguły zysku na krótkim wahaniu. W 2013 roku Drugi Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych orzekł w sprawie Gibbons przeciwko Malone, że przepis ten nie ma zastosowania do kupna i sprzedaży akcji w spółce przez osobę mającą dostęp do informacji poufnych, o ile papiery wartościowe były innej serii. W szczególności dotyczyło to papierów wartościowych, które były przedmiotem odrębnego obrotu, czyli zapasów niepodlegających zamianie. Te różne papiery wartościowe miałyby również różne prawa głosu z nimi związane.
W sprawie Gibbons przeciwko Malone, dyrektor Discovery Communications w tym samym miesiącu sprzedał akcje serii C, a następnie kupił akcje serii A ze spółką. Akcjonariusz sprzeciwił się transakcji, ale sądy orzekły, że oprócz innych powodów akcje były oddzielnie rejestrowane i sprzedawane, co zwalniało transakcje z zasady short-swing.