Reguła 10b-6
Jaka była reguła 10b-6?
Zasada 10b-6 była zasadą przeciwdziałania manipulacjom ustanowioną przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), która zabraniała kupowania akcji przez emitenta, gdy akcje nie zakończyły się dystrybucją.
Zasada 10b-6 miała na celu zapobieżenie ingerencji emitentów na rynku poprzez składanie ofert na akcje, zanim staną się one publicznie dostępne, co mogłoby sztucznie podnieść cenę. Zasada stworzyła równe szanse dla inwestorów, brokerów, dealerów, emitentów i gwarantów emisji nowo wyemitowanych akcji.
W 1996 r. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) ogłosiła, że Reguła 10b-6 i inne przepisy mają zostać zastąpione rozporządzeniem M, które weszło w życie 4 marca 1997 r.
Kluczowe wnioski
- Zasada 10b-6 była regułą Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), która uniemożliwiała zakup akcji przez emitenta przed zakończeniem dystrybucji akcji.
- Celem reguły 10b-6 było powstrzymanie wszelkich manipulacji ceną akcji poprzez składanie ofert na akcje, zanim staną się one publicznie dostępne, co mogłoby fałszywie podnieść cenę.
- Kiedy reguła została stworzona, spotkała się z dużym sprzeciwem, ponieważ sformułowanie było niejasne i miało nieokreślony charakter.
- Zasada została ostatecznie zmieniona w celu uwzględnienia aspektów krytyki, a później zezwoliła SEC na ustanowienie wyjątków od reguły.
- Zasada 10b-6 została zastąpiona w marcu 1997 r. Przez prawidło M, które obejmowało wiele z tych samych pomysłów, co 10b-6.
Zrozumienie reguły 10b-6
Zasada 10b-6 zabrania maklerom-dealerom i subemitentom, którzy mogli mieć dostęp do informacji o nowej emisji, przed inwestowaniem w nią, zanim opinia publiczna mogła to zrobić.
W szczególności 10b-6 zakazał licytowania i kupowania „każdej osoby, która ma uzasadnione powody, by sądzić, że weźmie udział, zgodziła się uczestniczyć lub bierze udział w określonej dystrybucji papieru wartościowego”. Można było powiedzieć, że reguła obejmuje osobę, gdy tylko uzyskał taki rodzaj wiedzy, który kwalifikowałby się jako „informacje poufne”.
Historia reguły 10b-6
Kiedy reguła została zaproponowana po raz pierwszy, była dość kontrowersyjna i wywołała budzący grozę komentarz odrębnych opinii podczas oficjalnego publicznego komentowania procesu tworzenia przepisów.
W szczególności wiele osób zakwestionowało niejasny charakter brzmienia i nieokreślony charakter jego stosowania, zwłaszcza proces, w ramach którego informacje byłyby uznawane za „ informacje poufne ”, ponieważ dotyczyły statusu i przebiegu oferty publicznej. Jako możliwe rozwiązanie tej trudności zasugerowano, aby SEC wybrała konkretny moment przed dystrybucją, w którym handel powinien się zakończyć.
Branża finansowa w tamtym czasie była prawie jednomyślna w przewidywaniu trudności w rozróżnieniu, do kogo ma zastosowanie zakaz, a komisja regulacyjna nie zastrzegła sobie ad hoc uprawnień do przyznawania wyjątków.
Krytycy uznali, że zwolnienia, które zostały wymienione w ramach tej reguły, nie obejmowały ulg dotyczących kontynuacji normalnego obrotu, zwłaszcza takiego, który nie miałby bezpośredniego wpływu na cenę danego papieru wartościowego.
Ostateczna forma reguły 10b-6 przyjęta 5 lipca 1955 r. Zawierała dodatki do reguły, które były odpowiedzią na krytykę. Jednak efekt regulacyjny reguły nadal koncentrował się na działaniach na rynku handlowców podczas oferty publicznej.
Zakazane były jedynie licytowanie i kupowanie, a zakaz tych działań był bezwzględny, obejmując zarówno transakcje giełdowe, jak i pozagiełdowe (OTC). Późniejsze zmiany reguły obejmowały zastrzeżenie ad hocuprawnień dla SEC do udzielania zwolnień wedługwłasnegouznania.
Zastąpienie reguły 10b-6
W 1996 roku SEC ogłosiła, że zastąpi regułę 10b-6, regułę 10b-6a, regułę 10b-7, regułę 10b-8 i 10b-21 nową zasadą. aspekty handlu i zaangażowane strony. Reguła M składa się z reguły 100, 101, 102, 103, 104 i 105.
Reguła 100 jest regułą definicji, Reguła 101 dotyczy działań związanych z maklerami-dealerami i subemitentami, którzy uczestniczą w dystrybucji, Zasada 102 obejmuje emitentów i sprzedających posiadaczy papierów wartościowych, Reguła 103 zapewnia nadzór nadpasywnym tworzeniem rynku Nasdaq, Zasada 104 obejmuje transakcje stabilizacyjne i działania po ofercie przez subemitentów, a Reguła 105 nadzoruje krótką sprzedaż związaną z ofertą publiczną.