Definicja stosunku ryzyka do korzyści

Jaki jest stosunek ryzyka do korzyści?

Stosunek ryzyko / zysk oznacza potencjalną nagrodę, jaką inwestor może zarobić za każdego dolara, który ryzykuje z inwestycji. Wielu inwestorów stosuje współczynniki ryzyka do zysku, aby porównać oczekiwane zwroty z inwestycji z kwotą ryzyka, które muszą podjąć, aby uzyskać te zwroty. Rozważmy następujący przykład: inwestycja ze stosunkiem ryzyka do zysku wynoszącym 1: 7 sugeruje, że inwestor jest skłonny zaryzykować 1 USD, aby zarobić 7 USD. Alternatywnie, stosunek ryzyka do zysku wynoszący 1: 3 oznacza, że ​​inwestor powinien spodziewać się zainwestowania 1 USD, aby zarobić 3 USD na swojej inwestycji.

Handlowcy często używają tego podejścia do planowania, które transakcje mają podjąć, a współczynnik oblicza się, dzieląc kwotę, którą trader może stracić, jeśli cena aktywa zmieni się w nieoczekiwanym kierunku (ryzyko), przez kwotę zysku, którego oczekuje trader dokonał, gdy pozycja jest zamknięta (nagroda).

Jak działa stosunek ryzyka do korzyści

W wielu przypadkach stratedzy rynkowi uważają, że idealny stosunek ryzyka do zysku dla ich inwestycji wynosi około 1: 3, czyli trzy jednostki oczekiwanego zwrotu na każdą jednostkę dodatkowego ryzyka. Inwestorzy mogą bardziej bezpośrednio zarządzać ryzykiem / zyskiem za pomocą zleceń stop-loss i instrumentów pochodnych, takich jak opcje sprzedaży.

Stosunek ryzyka do zysku jest często używany jako miara podczas handlu indywidualnymi akcjami. Optymalny stosunek ryzyka do zysku różni się znacznie w zależności od różnych strategii handlowych. Niektóre metody prób i błędów są zwykle wymagane, aby określić, który współczynnik jest najlepszy dla danej strategii handlowej, a wielu inwestorów ma z góry określony stosunek ryzyka do zysku dla swoich inwestycji.

Co mówi Ci stosunek ryzyka do korzyści?

Stosunek ryzyko / zysk pomaga inwestorom zarządzać ryzykiem utraty pieniędzy na transakcjach. Nawet jeśli trader ma pewne zyskowne transakcje, z czasem straci pieniądze, jeśli ich współczynnik wygranych spadnie poniżej 50%. Współczynnik ryzyko / zysk mierzy różnicę między punktem wejścia transakcji a zleceniem typu stop-loss i zleceniem sprzedaży lub realizacji zysku. Porównanie tych dwóch daje stosunek zysku do straty lub zysku do ryzyka.

Inwestorzy często używają zleceń stop-loss podczas handlu indywidualnymi akcjami, aby pomóc zminimalizować straty i bezpośrednio zarządzać swoimi inwestycjami, koncentrując się na ryzyku / zysku. Zlecenie stop-loss to wyzwalacz handlowy umieszczony na akcjach, który automatyzuje sprzedaż akcji z portfela, jeśli cena osiągnie określony minimum. Inwestorzy mogą automatycznie ustawiać zlecenia stop-loss za pośrednictwem rachunków maklerskich i zazwyczaj nie wymagają wygórowanych dodatkowych kosztów handlowych.

Przykład stosowanego stosunku ryzyka do korzyści

Rozważmy następujący przykład: inwestor kupuje 100 akcji firmy XYZ po 20 USD i składa zlecenie stop-loss na 15 USD, aby zapewnić, że straty nie przekroczą 500 USD. Załóżmy również, że ten przedsiębiorca uważa, że ​​cena XYZ osiągnie 30 USD w ciągu najbliższych kilku miesięcy. W takim przypadku inwestor jest skłonny zaryzykować 5 USD na akcję, aby po zamknięciu pozycji osiągnąć oczekiwany zwrot w wysokości 10 USD na akcję. Ponieważ przedsiębiorca może podwoić kwotę, którą zaryzykował, można by powiedzieć, że ma stosunek ryzyka do zysku 1: 2 w tej konkretnej transakcji. Kontrakty pochodne, takie jak kontrakty sprzedaży, które dają ich właścicielom prawo do sprzedaży instrumentu bazowego po określonej cenie, mogą być stosowane w celu osiągnięcia podobnego skutku.

Jeśli inwestor woli szukać wskaźnika ryzyka / zysku 1: 5 dla określonej inwestycji (pięć jednostek oczekiwanego zwrotu na każdą dodatkową jednostkę ryzyka), może zmodyfikować zlecenie stop-loss, a tym samym dostosować stosunek ryzyka do zysku. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że robiąc to, inwestorzy zmienili prawdopodobieństwo sukcesu w swoim handlu.

W powyższym przykładzie handlowym załóżmy, że inwestor ustawił zlecenie stop-loss na 18 USD zamiast 15 USD i nadal dążył do zrealizowania 30 USD wyjścia z zysku. W ten sposób z pewnością zmniejszyliby wielkość potencjalnej straty (zakładając brak zmiany liczby akcji), ale zwiększyliby prawdopodobieństwo, że akcja cenowa wyzwoli ich zlecenie stop loss. Dzieje się tak, ponieważ zlecenie stop jest proporcjonalnie znacznie bliżej wejścia niż cena docelowa. Więc chociaż inwestor może osiągnąć proporcjonalnie większy zysk (w porównaniu z potencjalną stratą), ma mniejsze prawdopodobieństwo otrzymania tego wyniku.