Ustawa o dochodach z 1862 r

Co to jest ustawa o dochodach z 1862 roku?

Ustawa Przychody z 1862 była ekspansja pierwszego amerykańskiego podatku dochodowego ustanowionego na mocy poprzedniej ustawy z dnia Skarbowego 1861. Został on przekazany do pozyskania dodatkowego dochodu federalnego w celu sfinansowania wojny przeciwko Skonfederowanych Stanów Ameryki podczas wojny secesyjnej. Jest to godne uwagi z powodu wprowadzenia pierwszego progresywnego podatku dochodowego w USA i ustanowienia oddzielnej federalnej biurokracji podatkowej, która ostatecznie przekształciła się w nowoczesny Internal Revenue Service (IRS).

Zrozumienie ustawy o dochodach z 1862 r

Gdy wojna secesyjna weszła w drugi rok 1862, rząd federalny Stanów Zjednoczonych uznał potrzebę zwiększenia dochodów na dodatkowe wojska, amunicję i inne wydatki wojenne. Ustawa o dochodach z 1861 r., Uchwalona w poprzednim roku, wprowadziła już pierwszy bezpośredni federalny podatek dochodowy, aby pomóc sfinansować wojnę. Po serii niezdecydowanych bitew w 1861 r. I pierwszej połowie 1862 r. Stało się jasne, że wojna potrwa dłużej – i będzie kosztować więcej – niż pierwotnie oczekiwał prezydent Lincoln.

Wojna secesyjna w Ameryce rozpoczęła się w 1861 r. Wraz z secesją wielu południowych stanów, zwanych Konfederacyjnymi Stanami Ameryki. W latach poprzedzających wojnę pojawiały się problemy gospodarcze, a rząd federalny już potrzebował finansowania. Po pierwszej próbie sfinansowania wojny warunki ekonomiczne na północy uległy pogorszeniu. Ustawa o dochodach z 1861 r. Nałożyła pierwszy w historii podatek dochodowy na obywateli amerykańskich. Ustawa opodatkowała import, przewidziała bezpośredni podatek gruntowy i nałożyła podatek w wysokości 3% od dochodów indywidualnych powyżej 800 USD.

W tym kontekście Kongres uchwalił ustawę o dochodach z 1862 r., Aby rozszerzyć federalne wpływy z podatków w celu wsparcia wysiłków wojennych. Ustawa zastąpiła 3% podatek od dochodów powyżej 800 USD na mocy ustawy z 1861 r. (Który jeszcze nie został pobrany) podatkiem progresywnym w wysokości 3% od dochodów od 600 do 10 000 USD oraz 5% podatkiem od dochodów powyżej 10 000 USD.

Nowa ustawa nałożyła również wysokie podatki od alkoholu i wyrobów tytoniowych. Stawki podatku dochodowego z Ustawy Skarbowej z 1862 r. Zostały później podwyższone Ustawą Skarbową z 1864 r. W 1864 r. Dodano kolejne progi podatku dochodowego i wyższe stawki podatkowe. Podatek dochodowy został później uchylony w 1872 r. I ponownie wprowadzony w 1913 r. Wraz z ratyfikacją ustawy. Szesnasta Poprawka.

Ustawa z 1862 r. Również dramatycznie rozszerzyła zakres towarów podlegających federalnemu podatkowi akcyzowemu, który wcześniej był ograniczony głównie do towarów luksusowych i „grzechowych”. Nowa ustawa nakładała teraz federalne akcyzy na wszystko, od żonglerów po leki i szeroki wachlarz towarów i usług, w tym towary przemysłowe; surowce, takie jak żelazo, pióra i skóra; i licencje dla wszystkich zawodów. Po wojnie obniżono podatek akcyzowy, by objąć go przede wszystkim sprzedażą alkoholu i wyrobów tytoniowych.

Ustawa stworzyła Biuro Komisarza Skarbowego do administrowania i egzekwowania nowych podatków federalnych. Ustawa z 1861 roku dała prezydentowi prawo do wyznaczenia jednego asesora i jednego poborcy w każdym stanie, ale poza tym rządowi USA brakowało scentralizowanej federalnej biurokracji do pobierania i administrowania nowymi podatkami. Rząd federalny pozostawił stanom egzekwowanie podatku według własnego uznania.

W celu ujednolicenia i wyegzekwowania zgodności z nowymi podatkami, Pełnomocnik Urzędu Skarbowego został upoważniony do publikowania rozporządzeń, formularzy i instrukcji podatkowych oraz do wykonywania innych czynności mających na celu wykonanie ustawy. Biuro Urzędu Skarbowego jest dziś znane jako Internal Revenue Service (IRS). Nazwa została zmieniona, aby podkreślić większy nacisk na służenie społeczeństwu, a nie tylko na zbieranie podatków.