Wycofać

Co to jest wycofanie?

Wycofanie oznacza wycofanie oferty, oferty lub oświadczenia, zanim odpowiednia strona podejmie działania na podstawie dostarczonych informacji. Na przykład w transakcjach dotyczących nieruchomości powszechną praktyką jest wpłacanie depozytu potwierdzającego zamiar sfinalizowania transakcji przez kupującego. Ten depozyt jest czasami nazywany zadatkiem. Jeśli kupujący zdecyduje się wycofać ofertę dotyczącą nieruchomości, może być również zobowiązany do przepadku kaucji.

Jak działa wycofanie

Wycofanie – określane również jako wycofanie – może nastąpić, ponieważ oferent lub sprzedawca widzi nowe możliwości lub nieprzewidziane wyzwania, takie jak przeniesienie pracy, utrata dochodów lub lepsza oferta.

Wycofania mogą wystąpić w wielu różnych branżach. Firma może zaoferować zakup innej firmy, ale następnie wycofa ofertę, zanim strony omówią warunki. W takiej sytuacji wycofanie zgody może mieć konsekwencje prawne lub finansowe dla firmy, która je wykonuje. Wykonawca może złożyć ofertę na projekt, ale następnie wycofa swoją ofertę. Czyn ten może mieć również konsekwencje prawne. Wreszcie, inwestor giełdowy może również złożyć ofertę i / lub ofertę, a następnie ją wycofać.

Przykłady wycofań

W przypadku większości publicznych projektów budowlanych wymagane są gwarancje przetargowe, gwarancyjne i płatnicze. W przeszłości rząd federalny borykał się z wysokimi wskaźnikami niepowodzeń wśród prywatnych firm realizujących publiczne projekty budowlane. Wielu wykonawców było niewypłacalnych w momencie przyznania pracy lub stało się niewypłacalnych przed zakończeniem projektu. Gdy rząd pozostał z niedokończonymi projektami, podatnicy zostali zmuszeni do pokrycia dodatkowych kosztów związanych z ukończeniem projektu. Ponieważ własność rządowa nie podlega zastawowi mechanika, jeśli wykonawca nie ukończył projektu dla rządu federalnego, oznaczało to, że pracownicy, dostawcy materiałów i podwykonawcy często nie otrzymywali wynagrodzenia.

W 1894 roku Kongres Stanów Zjednoczonych przyjął ustawę Heard Act, zezwalającą na wykorzystanie korporacyjnych obligacji poręczeniowych do zabezpieczenia prywatnych federalnych kontraktów budowlanych. Ustawa Heard została zastąpiona w 1935 r. Ustawą Millera, która obecnie wymaga gwarancji wykonania i płatności w federalnych projektach budowlanych. Ustawa Millera nakłada na wykonawców niektórych rządowych kontraktów budowlanych obowiązek wnoszenia gwarancji w celu zagwarantowania wykonania zobowiązań umownych oraz zapłaty podwykonawcom i dostawcom materiałów.

Ponieważ większość budowli publicznych w USA jest wykonywana przez firmy z sektora prywatnego, prace są zazwyczaj zlecane najtańszemu oferentowi. Wadium jest często stosowany w celu zapobiegania firmy od wciągania ich ofert, zapewniając, że rząd wykonuje udane oferenta zgodnie z warunkami kontraktu i warunkami w uzgodnionej cenie w wyznaczonym czasie. Jeśli najniższy oferent nie wywiąże się ze swoich zobowiązań, właściciel jest chroniony do wysokości wadium – zazwyczaj jest to różnica między najniższą ofertą a kolejną najwyższą elastyczną ofertą.

Wycofania mogą również wystąpić w pewnym momencie w trakcie transakcji dotyczącej nieruchomości. W okresie awaryjnym, po podpisaniu umowy i zabezpieczeniu zadatku, wszystkie wymogi umowy muszą zostać spełnione, aby kupujący i sprzedający mogli przystąpić do transakcji. Na przykład dom może zostać wyceniony i skontrolowany, a kupujący musi zapewnić odpowiednie finansowanie (które czasami jest uzależnione od wyceny lub inspekcji).

Zakup domu nie jest zakończony, jeśli np. Inspektor domowy stwierdzi, że dach wymaga wymiany lub pojawi się inna kwestia (zakładając, że umowa sprzedaży podlegała warunkowi kontroli). Kupujący może wycofać swoją ofertę z pełnym zwrotem zadatku; sprzedający może przystąpić do poszukiwania nowego kupującego.

Jeśli kupujący wycofuje ofertę poza okresem awaryjnym z powodów nieobjętych klauzulami w umowie, zazwyczaj skutkuje to zatrzymaniem przez sprzedającego zadatku kupującego na pokrycie szkód powstałych w wyniku niezrealizowania transakcji.