Współczynnik retencji

Jaki jest współczynnik retencji?

Wskaźnik zatrzymania to stosunek zysków zatrzymanych z działalności do zysków zatrzymanych. Wskaźnik zatrzymania odnosi się do odsetka dochodu netto, który jest zatrzymywany w celu rozwoju działalności, a nie wypłacany w postaci dywidendy. Jest to przeciwieństwo wskaźnika wypłaty, który mierzy procent zysku wypłaconego akcjonariuszom w postaci dywidendy. Współczynnik retencji nazywany jest również współczynnikiem pługa.

Zrozumienie współczynnika retencji

Firmy, które osiągają zysk pod koniec okresu fiskalnego, mogą wykorzystać fundusze do wielu celów. Kierownictwo firmy może wypłacić akcjonariuszom zysk w postaci dywidendy, może zachować go, aby ponownie zainwestować w biznes na rzecz wzrostu, lub może zrobić kombinację obu. Część zysku, którą firma zdecyduje się zatrzymać lub odłożyć do późniejszego wykorzystania, nazywana jest zyskami zatrzymanymi.

Zyski zatrzymane  to kwota dochodu netto pozostałego dla firmy po wypłacie dywidendy akcjonariuszom. Firma generuje zyski, które mogą być dodatnie ( zyski ) lub ujemne (straty).

Zyski zatrzymane są podobne do konta oszczędnościowego, ponieważ jest to skumulowany zbiór zysków zatrzymanych lub niewypłaconych akcjonariuszom. Zysk można również ponownie zainwestować w firmę w celu jej rozwoju.

Wskaźnik retencji pomaga inwestorom określić, ile pieniędzy firma zatrzymuje, aby ponownie zainwestować w działalność firmy. Jeśli firma wypłaci wszystkie swoje zyski zatrzymane w formie dywidendy lub nie zainwestuje ponownie w biznes, może ucierpieć na tym wzrost zysków. Ponadto firma, która nie wykorzystuje efektywnie zysków zatrzymanych, ma zwiększone prawdopodobieństwo zaciągnięcia dodatkowego zadłużenia lub wyemitowania nowych udziałów kapitałowych w celu sfinansowania wzrostu.

W rezultacie współczynnik retencji pomaga inwestorom określić stopę reinwestycji firmy. Jednak firmy, które gromadzą zbyt duże zyski, mogą nie wykorzystywać skutecznie swojej gotówki i mogłyby być na lepszej sytuacji, gdyby pieniądze zostały zainwestowane w nowy sprzęt, technologię lub rozszerzenie linii produktów.

Nowe firmy zazwyczaj nie wypłacają dywidend, ponieważ wciąż się rozwijają i potrzebują kapitału, aby sfinansować wzrost. Jednak firmy o ugruntowanej pozycji zazwyczaj wypłacają część swoich zysków zatrzymanych w postaci dywidend, jednocześnie ponownie inwestując część z powrotem w spółkę.

Jak obliczyć współczynnik retencji

Wzory na współczynnik retencji to

lub alternatywna formuła to:

Retention Ratio=Net Income- Dividends DistributedNet Income\ begin {aligned} \ text {Retention Ratio} = \ frac {\ text {Dochód netto} – \ text {Dywidendy rozdzielone}} {\ text {Dochód netto}} \\ \ end {aligned}Współczynnik retencji=Dochód netto

Istnieją dwa sposoby obliczenia współczynnika retencji. Pierwsza formuła zakłada umiejscowienie zysków zatrzymanych w części bilansu dotyczącej kapitału własnego.

1. Uzyskaj dane o dochodach netto firmy wymienione na dole rachunku zysków i strat.
2. Podzielić zyski zatrzymane spółki przez zysk netto.

Alternatywna formuła nie wykorzystuje zysków zatrzymanych, ale zamiast tego odejmuje dywidendy wypłacone od dochodu netto i dzieli wynik przez dochód netto.

Wskaźnik retencji i wzrost

Wskaźnik utrzymania jest zwykle wyższy w przypadku firm rozwijających się, które odnotowują szybki wzrost przychodów i zysków. Firma rozwijająca się wolałaby włożyć zyski z powrotem do swojej działalności, jeśli wierzy, że może wynagrodzić swoich akcjonariuszy zwiększeniem przychodów i zysków w szybszym tempie, niż mogliby to osiągnąć akcjonariusze, inwestując swoje wpływy z dywidend.

Inwestorzy mogą chcieć zrezygnować z dywidend, jeśli firma ma duże perspektywy wzrostu, co zwykle ma miejsce w przypadku firm z sektorów takich jak technologia i biotechnologia.

Wskaźnik zatrzymania spółek technologicznych na stosunkowo wczesnym etapie rozwoju wynosi na ogół 100%, ponieważ rzadko wypłacają one dywidendę. Jednak w dojrzałych sektorach, takich jak przedsiębiorstwa użyteczności publicznej i telekomunikacja, w których inwestorzy oczekują rozsądnej dywidendy, współczynnik zatrzymania jest zazwyczaj dość niski z powodu wysokiego wskaźnika wypłaty dywidendy.

Stopa zatrzymania może zmieniać się z roku na rok, w zależności od zmienności wyników spółki i polityki wypłaty dywidendy. Wiele firm typu blue chip stosuje politykę stałego zwiększania lub przynajmniej stabilnej dywidendy. Firmy z defensywnych sektorów, takich jak farmaceutyki i podstawowe produkty konsumenckie, prawdopodobnie będą miały bardziej stabilne wskaźniki wypłat i zatrzymania niż firmy energetyczne i surowcowe, których zyski są bardziej cykliczne.

Ograniczenia stosowania współczynnika retencji

Ograniczeniem wskaźnika zatrzymania jest to, że firmy, które mają znaczną część zysków zatrzymanych, prawdopodobnie będą miały wysoki wskaźnik zatrzymania, ale nie musi to oznaczać, że firma inwestuje te środki z powrotem w firmę.

Ponadto współczynnik zatrzymania nie oblicza, w jaki sposób fundusze są inwestowane ani czy jakakolwiek inwestycja z powrotem w firmę została dokonana skutecznie. Najlepiej jest wykorzystać wskaźnik utrzymania wraz z innymi wskaźnikami finansowymi, aby określić, jak dobrze firma wykorzystuje swoje zyski zatrzymane na inwestycje.

Podobnie jak w przypadku każdego wskaźnika finansowego, ważne jest również, aby porównać wyniki z firmami z tej samej branży, a także monitorować wskaźnik przez kilka kwartałów, aby określić, czy istnieje jakiś trend.

Przykład z prawdziwego świata

Poniżej znajduje się kopia bilansu Facebook Inc. rocznym firmy 10-K, złożonym 31 stycznia 2019 r.

• W części dotyczącej kapitału własnego, zyski zatrzymane Facebooka wyniosły w tym okresie 41,981 mld USD (zaznaczone na zielono).
• Z rachunku zysków i strat firmy (nie pokazanego) Facebook odnotował zysk lub dochód netto w wysokości 22,112 miliardów dolarów za ten sam okres.
• Oblicz współczynnik retencji Facebooka w następujący sposób: 41,981 miliarda USD / 22,112 miliarda USD, co równa się 1,89 lub 189%.

Powodem, dla którego współczynnik retencji jest tak wysoki, jest to, że Facebook skumulował zyski i nie wypłacał dywidend. W rezultacie firma miała mnóstwo zysków zatrzymanych, które można było zainwestować w przyszłość firmy. Wysoki współczynnik retencji jest bardzo powszechny w firmach technologicznych.