Definicja oporu (poziom oporu)

Co to jest opór (poziom oporu)?

Opór, lub poziom oporu, to cena, po której cena aktywa napotyka presję na wzrost w wyniku pojawienia się rosnącej liczby sprzedawców, którzy chcą sprzedawać po tej cenie. Poziomy oporu mogą być krótkotrwałe, jeśli pojawią się nowe informacje, które zmieniają ogólny stosunek rynku do aktywów, lub mogą być długotrwałe. Z punktu widzenia analizy technicznej, prosty poziom oporu można wyznaczyć na wykresie, rysując linię wzdłuż najwyższych maksimów w rozważanym okresie. Opór można skontrastować ze wsparciem.

W zależności od akcji cenowej ta linia może być płaska lub skośna. Istnieją jednak bardziej zaawansowane sposoby identyfikacji oporu, obejmujące wstęgi, linie trendu i średnie kroczące.

Co mówią Ci poziomy oporu?

Poziomy oporu i poziomy wsparcia to dwa najważniejsze pojęcia w analizie technicznej cen akcji. Analiza techniczna to metoda analizy akcji, która zakłada, że ​​zdecydowana większość dostępnych informacji o akcjach, obligacjach, towarze lub walucie jest niemal natychmiast włączana do ceny przez siły rynkowe. Dlatego zgodnie z tą teorią podejmowanie decyzji inwestycyjnych na podstawie tych informacji nie jest opłacalne. Zamiast tego traderzy techniczni próbują odgadnąć, w jaki sposób akcje będą się poruszać w perspektywie krótkoterminowej, przyglądając się zachowaniu rynków w podobnych, przeszłych sytuacjach.

Handlowcy techniczni identyfikują zarówno poziom oporu, jak i wsparcia, aby mogli w czasie kupować i sprzedawać akcje, aby wykorzystać wszelkie wybicia lub odwrócenie trendów. Oprócz identyfikowania punktów wejścia i wyjścia opór może być używany jako narzędzie zarządzania ryzykiem. Handlowcy mogą ustawić zlecenia stop-loss, aby podążać za poziomem oporu lub użyć dowolnego naruszenia jako wyzwalacza handlu. Po prostu poziom oporu musi zostać ponownie narysowany, gdy pojawią się nowe dane cenowe, ale większość platform oferuje wizualizacje oporu, które można dynamicznie obliczyć. Co więcej, wiele wskaźników technicznych staje się wyznacznikami oporu w różnych punktach akcji cenowej. Na przykład prosta średnia ruchoma może być wykorzystana jako wizualizacja oporu, gdy akcja cenowa znajduje się poniżej linii, jak w trendzie spadkowym.

Przykład użycia poziomu oporu

Powiedzmy, że studiujesz historię cen akcji firmy Montreal Trucking Company z symbolem giełdowym MTC i chcesz określić moment, w którym najlepiej byłoby sprzedać spółkę na krótką metę. W ciągu ostatnich dwunastu miesięcy cena akcji wynosiła od 7 do 15 USD za akcję. W drugim miesiącu okresu, w którym studiujesz MTC, cena akcji rośnie do 15 USD, ale w czwartym miesiącu spadła do 7 USD. W siódmym miesiącu ponownie wzrasta do 15 USD, po czym spada do 10 USD w 9. W miesiącu 11. ponownie rośnie do 15 USD, a przez następne 30 dni spada do 13 USD, po czym ponownie wzrasta do 15 USD.

W tym momencie wyraźnie ustaliłeś poziom oporu na 15 USD. Jeśli nie widzisz powodu, dla którego akcje miałyby przełamać pasmo, którymi handlowano w ciągu ostatniego roku, byłby to dobry moment na krótką sprzedaż akcji, ponieważ rynek wyraźnie pokazał, że gdy akcje MTC osiągną 15 USD, przytłaczająca ilość podaży pojawia się na rynku, aby powstrzymać jej dalszy wzrost. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ czasami poziomy oporu są przekraczane i pozostawiane w tyle, jeśli podstawowe czynniki napędzające akcje, takie jak dynamiczna gospodarka lub nowa efektywność w modelu biznesowym firmy, przeważają nad siłami technicznymi.

Różnica między poziomem oporu a poziomem wsparcia

Wsparcie i opór to koncepcje uzupełniające się. Opór ustala aktualny pułap cen akcji, towaru lub waluty, a wsparcie tworzy dolną granicę. Kiedy akcja cenowa narusza wsparcie lub opór, jest to uważane za okazję do handlu.

Ograniczenia korzystania z oporu

Opór jest bardziej koncepcją rynkową niż prawdziwym wskaźnikiem technicznym. Jak wspomniano, istnieją znacznie dokładniejsze narzędzia analizy technicznej, które obejmują koncepcję oporu, a jednocześnie są znacznie bardziej dynamiczne i zawierają dużo informacji niż wyznaczanie linii oporu na ostatnich szczytach. Obejmują one linie trendów, wykresy cen według wolumenu (PBV) i cały zakres średnich kroczących, które można modyfikować w okresach czasu, aby zaoferować spektrum poziomów oporu.