Przepis AA

Co to jest regulacja AA?

Regulacja AA (nieuczciwe lub oszukańcze działania lub praktyki) była regulacją stworzoną przez Rezerwę Federalną, mającą na celu przeciwdziałanie praktykom banków, które były postrzegane przez konsumentów jako nieuczciwe. Rozporządzenie AA ustanowiło procedury stosowane przy rozpatrywaniu reklamacji zgłaszanych przez klientów banków. Przepis ten dotyczył tylko banków z krajów członkowskich. Został przyjęty w 1985 r. I uchylony w 2016 r.1

Zrozumienie rozporządzenia AA

Rozporządzenie AA powstało w odpowiedzi na liczne skargi konsumentów dotyczące ich banków, które nie zostały rozpatrzone w sposób uporządkowany. Przed rozporządzeniem AA konsumenci uważali, że pewne praktyki bankowe, takie jak opłaty związane z kredytem, ​​niejasność w zakresie praktyk kredytowych i inne zobowiązania, są nieuczciwe.

Ustawa o FKH umożliwiła Federalnej Komisji Handlu (FTC) wprowadzenie przepisów, które definiowałyby i powstrzymywały nieuczciwe praktyki wobec konsumentów. FTC wymagała od Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej stworzenia podobnych zasad w stosunku do banków.

Rozporządzenie AA zostało stworzone w celu wyjaśnienia praktyk kredytowych stosowanych przez banki w celu ochrony konsumentów. Konsumenci, którzy mieli skargi na swój bank, byli kierowani do dyrektora Wydziału Konsumentów i Spraw Społecznych Rady Gubernatorów w Waszyngtonie.

Praktyki zabronione przez przepis AA

Prawidło AA składa się z dwóch podczęści. Podczęść A nakreśliła procedury Rezerwy Federalnej dotyczące rozpatrywania i reagowania na skargi konsumentów dotyczące nieuczciwych i zwodniczych praktyk bankowych. W podczęści B zakazano stosowania przez banki pewnych praktyk stosowanych w celu wyegzekwowania zobowiązań kredytowych w ich umowach. Rodzaje postanowień umownych zabronionych na mocy podczęści B obejmowały:

• Zadania płacowe
• Wyznanie sądu
• Zabezpieczenia artykułów gospodarstwa domowego
• Zwolnienia ze zwolnień

Banki nie mogły również fałszywie przedstawiać zakresu lub charakteru potencjalnej odpowiedzialności współsygnera za dług oraz nie informować współsygnera o tym zobowiązaniu przed zaciągnięciem długu. Ponadto rozporządzenie AA zakazało bankom stosowania piramidowanych opłat za opóźnienie. Piramidowe opłaty za zwłokę mają miejsce, gdy bank pobiera opłatę za zwłokę po tym, jak klient dokona pełnej spłaty kredytu, ale nie dokonał wcześniejszej opłaty za opóźnienie w przypadku wcześniejszej płatności.

Rozporządzenie AA określa również proces, w jaki sposób konsumenci powinni składać skargi dotyczące banku, z którym prowadzili interesy, oraz jak Rada Gubernatorów zareaguje na tę skargę. Miało to na celu zapewnienie konsumentom jasnego zrozumienia i harmonogramu sposobu rozpatrywania ich skarg i udzielania odpowiedzi. Przepis AA zawierał również wytyczne dla pracowników dotyczące stosowania tego rozporządzenia w różnych okolicznościach, ułatwiając ustalenie, czy rzeczywiście doszło do nieuczciwych lub oszukańczych praktyk.

Uchylenie rozporządzenia AA

Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów zakończyła uprawnienia Zarządu Rezerwy Federalnej do ustanawiania zasad dotyczących nieuczciwych lub nieuczciwych praktyk bankowych, a tym samym rozporządzenie AA zostało uchylone wraz z uchwaleniem ustawy Dodda-Franka.

Jednak ustawa Dodda-Franka przeniosła te uprawnienia do Biura Ochrony Konsumentów (CFPB). CFPB wydała międzyagencyjne wytyczne dotyczące nieuczciwych lub oszukańczych praktyk kredytowych, które służą „wyjaśnieniu, że uchylenie zasady praktyk kredytowych [zgodnie z rozporządzeniem AA]… nie powinno być interpretowane jako stwierdzenie agencji, że opisane praktyki kredytowe w tych poprzednich przepisach są [teraz] dopuszczalne ”.

W rezultacie każda instytucja finansowa, która angażuje się w praktyki kredytowe uprzednio zabronione na mocy rozporządzenia AA, może nadal być cytowana za naruszenia ustawowe. Skargi konsumentów na takie praktyki można nadal składać na stronie internetowej CFPB.