Prawdziwa opcja
Jaka jest prawdziwa opcja?
Prawdziwą opcją jest ekonomicznie cenne prawo do dokonywania lub rezygnacji z wyboru, który jest dostępny dla menedżerów firmy, często w odniesieniu do projektów biznesowych lub możliwości inwestycyjnych. Nazywa się go „rzeczywistym”, ponieważ zazwyczaj odnosi się do projektów obejmujących aktywa materialne (takie jak maszyny, grunty i budynki, a także zapasy), a nie do instrumentu finansowego.
Opcje realne różnią się zatem od kontraktów na opcje finansowe, ponieważ obejmują rzeczywiste (tj. Fizyczne) aktywa „ bazowe ” i nie są wymienialne jako papiery wartościowe.
Kluczowe wnioski
- Rzeczywista opcja daje kierownictwu firmy prawo, ale nie obowiązek, podejmowania pewnych możliwości biznesowych lub inwestycji.
- Opcja realna dotyczy projektów obejmujących aktywa materialne a instrumenty finansowe.
- Rzeczywiste opcje mogą obejmować decyzję o rozszerzeniu, odroczeniu, czekaniu lub całkowitym porzuceniu projektu.
- Prawdziwe opcje mają wartość ekonomiczną, której analitycy finansowi i menedżerowie korporacji używają do podejmowania decyzji.
Zrozumienie prawdziwych opcji
Prawdziwe opcje to wybory, które zarząd firmy daje sobie w celu rozszerzenia, zmiany lub ograniczenia projektów w oparciu o zmieniające się warunki ekonomiczne, technologiczne lub rynkowe. Uwzględnianie opcji realnych wpływa na wycenę potencjalnych inwestycji, chociaż powszechnie stosowane wyceny nie uwzględniają potencjalnych korzyści, jakie dają opcje realne.
Korzystając z analizy wartości rzeczywistych opcji (ROV), menedżerowie mogą oszacować koszt alternatywny kontynuacji lub rezygnacji z projektu i odpowiednio podjąć lepsze decyzje.
Należy zauważyć, że realne opcje nie odnoszą się do pochodnych instrumentów finansowych, takich jak kontrakty opcji call i put, które dają posiadaczowi prawo odpowiednio do kupna lub sprzedaży aktywów bazowych. Zamiast tego, rzeczywiste opcje to możliwości, które firma może lub nie może wykorzystać lub zrealizować.
Na przykład inwestycja w nowy zakład produkcyjny może zapewnić firmie realne możliwości wprowadzania nowych produktów, konsolidacji działalności lub dokonywania innych dostosowań w odpowiedzi na zmieniające się warunki rynkowe. Podejmując decyzję o zainwestowaniu w nowy obiekt, firma powinna wziąć pod uwagę rzeczywistą wartość opcji, jaką zapewnia ten instrument. Inne przykłady realnych opcji obejmują możliwości fuzji i przejęć ( M&A ) lub joint venture.
Wycena opcji rzeczywistych
Dokładna wartość rzeczywistych opcji może być trudna do ustalenia lub oszacowania. Na przykład, realną wartość opcji może zrealizować firma podejmująca projekty odpowiedzialne społecznie, takie jak budowa domu kultury. W ten sposób firma może odnieść korzyść, która ułatwi uzyskanie niezbędnych zezwoleń lub zgody na inne projekty. Jednak trudno jest określić dokładną wartość finansową takich świadczeń.
Mając do czynienia z takimi realnymi opcjami, kierownictwo firmy bierze pod uwagę potencjał rzeczywistej wartości opcji w procesie decyzyjnym, nawet jeśli wartość jest z konieczności nieco niejasna i niepewna. Oczywiście kluczową różnicą między realnymi opcjami a kontraktami na instrumenty pochodne jest to, że te ostatnie często są przedmiotem obrotu na giełdzie i mają wartość liczbową pod względem ceny lub premii. Z drugiej strony rzeczywiste opcje są znacznie bardziej subiektywne. Ale wykorzystując połączenie doświadczenia i wycen finansowych, kierownictwo powinno mieć pewne pojęcie o wartości rozważanego projektu i czy jest wart ryzyka.
Jednak techniki wyceny realnych opcji wydają się często podobne do wyceny kontraktów na opcje finansowe, gdzie cena kasowa lub bieżąca cena rynkowa odnosi się do bieżącej wartości bieżącej netto ( NPV ) projektu. Wartość bieżąca netto to przepływy pieniężne, których oczekuje się w wyniku nowego projektu, ale przepływy te są dyskontowane o stopę, którą można by zarobić nie robiąc nic. Alternatywną stopą procentową lub stopą dyskontową może być na przykład stopa amerykańskiej obligacji skarbowej. Jeśli Treasuries płacą 3%, projekt lub przepływy pieniężne muszą przynieść zwrot powyżej 3%; w przeciwnym razie nie warto by było tego robić.
Niektóre modele wyceny wykorzystują terminologię z rynków instrumentów pochodnych, w których cena wykonania odpowiada nieodzyskiwalnym kosztom związanym z projektem. W świecie instrumentów pochodnych cena wykonania byłaby ceną, po której kontrakt opcji przekształca się w bazowy papier wartościowy, na którym jest oparty. Podobnie data wygaśnięcia kontraktu opcji mogłaby zostać zastąpiona ramami czasowymi, w których powinna zostać podjęta decyzja biznesowa. Kontrakty na opcje mają również składnik zmienności, który mierzy poziom ryzyka inwestycji. Im wyższe ryzyko, tym droższa opcja. Rzeczywiste opcje muszą również uwzględniać związane z nimi ryzyko, a także można im przypisać wartość podobną do zmienności.
Inne metody wyceny rzeczywistych opcji obejmują symulacje Monte Carlo, które wykorzystują obliczenia matematyczne do przypisywania prawdopodobieństw różnym wynikom przy określonych zmiennych i ryzykach.
Uwagi specjalne
Rozumowanie heurystyczne
Analiza rzeczywistych opcji jest nadal często uważana za metodę heurystyczną – praktyczną regułę, pozwalającą na elastyczność i szybkie podejmowanie decyzji w złożonym, ciągle zmieniającym się środowisku – opartą na solidnych kryteriach finansowych. Prawdziwa heurystyka opcji polega po prostu na uznaniu wartości zawartej w elastyczności wyboru między alternatywami, pomimo faktu, że ich obiektywnych wartości nie można określić matematycznie z jakimkolwiek stopniem pewności.
Nawet jeśli model ilościowy jest stosowany do wyceny rzeczywistej opcji, wybór samego modelu opiera się na osądzie i często na metodzie prób i błędów, ponieważ dostępne wybory mogą się różnić w zależności od firmy i kierownika projektu.
Posiadanie opcji daje swobodę dokonywania optymalnych wyborów przy podejmowaniu decyzji, takich jak kiedy i gdzie dokonać określonego wydatku kapitałowego. Różne wybory kierownictwa dotyczące inwestycji mogą dać firmom realne możliwości podjęcia dodatkowych działań w przyszłości, w oparciu o istniejące warunki rynkowe.
Krótko mówiąc, rzeczywiste opcje dotyczą podejmowania przez firmy decyzji i wyborów, które zapewniają im największą elastyczność i potencjalne korzyści związane z możliwymi przyszłymi decyzjami lub wyborami.
Wybory, które mieszczą się w rzeczywistych opcjach
Wybory, przed którymi stają menedżerowie korporacji, a które zwykle podlegają analizie rzeczywistych opcji, należą do trzech kategorii zarządzania projektami.
- Pierwsza grupa to opcje związane z wielkością projektu. W zależności od analizy ROV, mogą istnieć opcje rozszerzenia, skurczenia lub rozszerzenia i skurczenia projektu w czasie, biorąc pod uwagę różne okoliczności.
- Druga grupa dotyczy czasu trwania projektu – inicjowania jednego, opóźniania rozpoczęcia, rezygnacji z istniejącego lub planowania kolejności kroków projektu.
- Trzecia grupa rzeczywistych opcji obejmuje operacje projektu: m.in. elastyczność procesu, asortyment produktów i skalę operacyjną.
Rzeczywiste opcje są najbardziej odpowiednie, gdy otoczenie gospodarcze i warunki rynkowe związane z danym projektem są zarówno bardzo niestabilne, jak i elastyczne. Stabilne lub sztywne środowiska nie przyniosą większych korzyści z ROV i powinny zamiast tego korzystać z bardziej tradycyjnych technik finansowania przedsiębiorstw. Podobnie ROV ma zastosowanie tylko wtedy, gdy strategia korporacyjna firmy jest elastyczna, ma wystarczający przepływ informacji i ma wystarczające fundusze, aby pokryć potencjalne ryzyko spadku związane z realnymi opcjami.
Prawdziwy przykład prawdziwych opcji
McDonald’s Corporation (MCD) posiada restauracje w ponad 100 krajach. Powiedzmy, że kierownictwo firmy rozważa decyzję o otwarciu dodatkowych restauracji w Rosji. Ekspansja należałaby do kategorii realnej opcji ekspansji. Należałoby obliczyć nakłady inwestycyjne lub kapitałowe, w tym koszt fizycznych budynków, gruntu, personelu i wyposażenia.
Jednak dyrektorzy McDonald’s musieliby zdecydować, czy dochody z nowych restauracji będą wystarczające, aby przeciwdziałać potencjalnemu ryzyku krajowemu i politycznemu, które jest trudne do wyceny.
Ten sam scenariusz może również stworzyć realną opcję oczekiwania lub odroczenia otwarcia restauracji do czasu rozwiązania się określonej sytuacji politycznej. Być może zbliżają się wybory, a ich wynik może wpłynąć na stabilność kraju lub otoczenie regulacyjne.