Potaż
Co to jest potaż
Potaż to nazwa zwyczajowa dowolnego z kilku związków zawierających potas, takich jak węglan potasu (K 2 CO 3 ), tlenek potasu (K 2 O) i chlorek potasu (KCl). Związki te są wykorzystywane przede wszystkim do produkcji nawozów. Termin potaż wywodzi się od holenderskiego słowa potaschen, które oznacza popiół.
ŁAMANIE Potażu
Potaż odnosi się do każdej wydobywanej lub produkowanej soli, która zawiera potas w postaci rozpuszczalnej w wodzie. Historycznie rzecz biorąc, potaż wytwarzano przez nasycanie popiołu drzewnego wodą, a następnie podgrzewanie mieszanki w żelaznym garnku, aż płyn wyparował, pozostawiając białą pozostałość zwaną potasem. Popiół znajduje zastosowanie w produkcji nawozów, mydła, szkła i ceramiki.
Potas jest siódmym najczęściej występującym pierwiastkiem w skorupie naszej planety, ale przed użyciem wymaga rafinacji. Potaż był używany od około 500 roku naszej ery do produkcji materiałów takich jak szkło i mydło. Amerykański przemysł potażu rozpoczął się w XVIII i XIX wieku, kiedy osadnicy wycinali lasy, aby sadzić rośliny, spalając nadmiar drewna. Popiół drzewny sprzedawano albo do produkcji mydła, albo do zagotowania na potaż.
Podobnie jak w przypadku potażu, popiół perłowy powstaje poprzez spalanie kremu z kamienia nazębnego. To działanie powoduje powstanie węglanu potasu, który jest bardziej wyrafinowaną wersją potażu. Popiół perłowy, znany również jako sole kamienia nazębnego, był historycznie wytwarzany przez spalanie i rafinację potażu.
Handel potasem jako nawozem
Potaż zawiera rozpuszczalny w wodzie potas, który pomaga roślinom rosnąć. Jako nawóz, ten składnik odżywczy pomaga rolnikom poprawić smak, konsystencję, kolor, plon i retencję wody w uprawach. Typowe uprawy, które opierają się na potażu, obejmują między innymi kukurydzę, ryż, pszenicę i bawełnę. Nie ma substytutu dla potażu jako nawozu, a do najczęściej stosowanych typów należą:
- Chlorek potasu (KCl)
- Siarczan potasu lub siarczan potażu (SOP)
- Siarczan potasowo-magnezowy (SOPM)
Według US Geological Service (USGS) szacunkowa wartość wprowadzonego do obrotu potażu w 2017 r. Wyniosła 400 mln USD. Osiemdziesiąt pięć procent zużycia stanowiło nawóz. Większość importowanego potażu używanego w USA pochodziła z Kanady.
Jednym ze sposobów handlu potażem są firmy handlowe zajmujące się wydobyciem i rafinacją potażu. Firmy te obejmują Potash Corporation of Saskatchewan (POT), Agrium (AGU) i Mosaic (MOS), z których wszystkie handlują na giełdzie nowojorskiej (NYSE). Rolnicy na całym świecie używają potażu, a kontrakty futures są dostępne dla potażu, który jest wymieniony jako chlorek potasu.
Zasoby i produkcja potasu
Rezerwy potasu są powszechne na obszarach, które były dawnymi płytkimi morzami. Wraz z rozwojem ziemi i cofaniem się wody pozostawały sole, mieszanina chlorku potasu (KCl) i chlorku sodu (NaCl), tworząc potaż. Z biegiem czasu zmieniająca się powierzchnia ziemi umożliwiła zakopanie większości tych kopalni głęboko w skorupie ziemskiej, a obecnie większość kopalni potażu jest dość głęboka.
W swojej surowej postaci złoża potażu występują na całym świecie. Państwa Białoruś, Kanada, Chiny, Niemcy, Izrael, Jordania i Rosja wspólnie produkują 90% światowego potażu. Jednak regionem numer jeden produkującym potaż jest Europa Wschodnia. Kanada ma największe rezerwy. W Stanach Zjednoczonych potaż jest produkowany w Nowym Meksyku, Michigan i Utah.
Potaż można wytwarzać kilkoma różnymi metodami. Jednak w produkcji na dużą skalę dwie metody są stosowane jako podstawowe.
- Metoda parowania wymaga dodania do potażu gorącej wody. Potaż rozpuszcza się i wypływa na powierzchnię. Nadmiar wody odparowuje, tworząc skoncentrowaną substancję.
- W przypadku wydobycia rozpuszczalnego odzyskiwanie złóż potasowych pochodzi z kopalni głębinowych. Po odzyskaniu potaż przechodzi proces mielenia, aby przekształcić go w proszek.