Ruchliwość
Co to jest przenośność?
Przenośność oznacza możliwość zachowania przez pracownika pewnych świadczeń przy zmianie pracodawcy. Niektóre plany emerytalne i ubezpieczenia zdrowotne można przenosić. Większość planów 401 (k) ma również możliwość przenoszenia świadczeń, podobnie jak rachunki oszczędnościowe zdrowia (HSA).
Kluczowe wnioski
- Przenośność to opcja przeniesienia niektórych świadczeń pracowniczych razem z Tobą, jeśli zmienisz pracodawcę.
- Świadczenia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego są przenoszone na podstawie przepisów HIPAA i kontynuacji ubezpieczenia COBRA.
- Plany emerytalne można przenosić poprzez kwalifikowane przeniesienia na nowe 401 (k) lub indywidualne konto emerytalne (IRA).
Jak działa przenośność
Przenośność to ustawowe prawo pracownika amerykańskiego do utrzymania pewnych świadczeń w przypadku zmiany pracodawcy lub odejścia z pracy.
Ustawa o przenośności i odpowiedzialności w ubezpieczeniach zdrowotnych z 1996 r. (HIPAA) wyszczególnia prawa i ochronę uczestników grupowych planów zdrowotnych.
HIPAA
HIPAA stanowi, że plany pracodawców w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego mogą nie być w stanie wykluczyć ochrony dla pracowników z wcześniej istniejącymi schorzeniami. Zapewnia również możliwość zapisania się do grupowego planu zdrowotnego w przypadku utraty ubezpieczenia lub wystąpienia pewnych zdarzeń życiowych. Prawo zabrania dyskryminacji pracowników i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu ze względu na stan zdrowia. Prawo zapewnia, że określone osoby będą miały dostęp do indywidualnych ubezpieczeń zdrowotnych i będą mogły je odnowić.
HIPAA opublikowała raport w marcu 2018 r., W którym dyrektor Roger Severino zasugerował, że w 2018 r. Mogą nastąpić pewne zmiany w ustawie HIPAA. Administracja Trumpa zgłosiła tendencję do zmniejszania, a nie zwiększania regulacji federalnych. Może to przełożyć się na mniejsze obciążenie związane z przestrzeganiem przepisów i większą wymianę informacji między organizacjami opieki zdrowotnej.
Jednocześnie globalne rozporządzenie o ochronie danych (RODO) w Unii Europejskiej zmusza wiele międzynarodowych firm oferujących pracownikom świadczenia zdrowotne do zaostrzenia polityki w zakresie udostępniania danych. Teraz, jeśli chodzi o przenoszenie, organizacje muszą przeprowadzać długotrwałe audyty danych osobowych, w tym określić rodzaj, lokalizację i przeznaczenie danych, wraz z ich administratorem, aktualnymi środkami bezpieczeństwa i możliwością dostępu do nich.
KOBRA
W USA Consolidated Omnibus Budget Reconciliation Act (COBRA) jest prawem federalnym, które umożliwia uprawnionym pracownikom kontynuowanie ubezpieczenia zdrowotnego przez pewien czas po utracie pracy. COBRA pozwala byłym pracownikom, emerytom, małżonkom, byłym małżonkom i dzieciom pozostającym na utrzymaniu zachować takie samo ubezpieczenie zdrowotne według stawek grupowych, które w innym przypadku zostałoby utracone w wyniku wykonywania pracy.
Chociaż osoby te prawdopodobnie zapłacą więcej za ubezpieczenie zdrowotne w ramach COBRA niż jako pracownik, ubezpieczenie COBRA jest zazwyczaj tańsze niż indywidualny plan ubezpieczenia zdrowotnego.
Należy pamiętać, że COBRA jest ustawą o ubezpieczeniach zdrowotnych i nie obejmuje ubezpieczenia na życie ani ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy.
Przenośność i kumulacje IRA
Przenośność to ważna koncepcja w kumulacji IRA. Osoby z planami 401 (k) mogą przenieść się do IRA lub 401 (k) nowej firmy. Przeniesienie IRA (lub dowolnego innego konta emerytalnego) ma miejsce, gdy osoba zmienia pracę i instruuje administratora planu emerytalnego starej firmy, aby przelał saldo konta do administratora nowej firmy.
Proces przerzucania nazywa się przerzucaniem bezpośrednim. Podatki nie są należne w przypadku bezpośredniego rolowania lub przeniesienia powiernika do powiernika. Przeniesienie powiernika na powiernika ma miejsce, gdy dwie instytucje finansowe (pierwotny posiadacz IRA i nowa instytucja) dokonują transferu środków IRA, a osoba fizyczna nie otrzymuje czeku.
W przypadku 60-dniowego rolowania środki są wypłacane bezpośrednio inwestorowi, który w ciągu 60 dni zdeponuje część lub całość środków na innym planie emerytalnym lub IRA. Jednak wszelkie fundusze, które nie zostaną przeniesione w ciągu 60 dni, zwykle podlegają opodatkowaniu. Jeśli dana osoba ma mniej niż 59 lat, zostaną również nałożone kary za wcześniejsze wycofanie tych aktywów.