Planowany rozwój miast (PUD)
Co to jest planowany rozwój miejski (PUD)?
Planowana zabudowa miejska odnosi się do inwestycji deweloperskiej, która integruje budynki mieszkalne i komercyjne z otwartymi przestrzeniami w jednym projekcie. Można go luźno traktować jako planowany rozwój jednostki (PUD), który używa tego samego akronimu i do wszystkich celów i celów jest wymienny. To miejska wersja planowanej zabudowy, ale istnieją pewne szczególne różnice, które ją zdecydowanie różnią.
Kluczowe wnioski
- Planowana zabudowa miejska, czyli PUD, to umowa na zagospodarowanie terenu, zazwyczaj dużego, obejmującego zróżnicowaną grupę obiektów mieszkaniowych, handlowych, przemysłowych i przyrodniczych.
- Niektóre korzyści z dużych projektów miejskich to wzrost wartości otaczających nieruchomości, napływ nowego kapitału i mieszkańców oraz rozwijająca się społeczność.
- Niektóre wady to poczucie izolacji, jednorodności i konieczność posiadania samochodu.
Zrozumieć planowany rozwój miast
Planowany rozwój miejski zwykle powstaje jako partnerstwo pomiędzy władzami lokalnymi lub gminnymi a deweloperami. W ostatnich latach urbaniści coraz częściej starali się odtworzyć orientację mieszanego zastosowania przednowoczesnych społeczności ludzkich. Te tradycyjne osady obejmowały mieszkalnictwo, handel i lokalny przemysł na jednym obszarze.
Cenne zasoby naturalne, takie jak źródło wody lub dające się obronić wzniesienia, często stanowiły ogniwo dla społeczności. Uprzemysłowienie i modernizacja, szczególnie w drugiej połowie XX wieku, obejmowały przejście na strefę jednocelową na obszarach miejskich. Planowany rozwój miejski pojawił się jako odpowiedź na ten trend, zorientowanie społeczności miejskich na zasadach wygody i wydajności, a nie na zasobach lub cechach naturalnych.
Planowana zabudowa miejska pozwala deweloperom uniknąć części ryzyka rynkowego związanego z projektem jednorazowego użytku poprzez dywersyfikację. W przypadku załamania się lokalnego rynku mieszkaniowego lub biurowego inne elementy planowanej inwestycji mogą chronić inwestycję dewelopera.
Wysokiej klasy programy sprzedaży detalicznej i wydarzeń mogą przyciągnąć nabywców domów i najemców gotowych zapłacić wyższą cenę. Podobny efekt mogą mieć teatry i inne kluby nocne. Docelowo planowana inwestycja daje deweloperom możliwość zapewnienia urbanistom i końcowym użytkownikom powierzchni komercyjnych i mieszkaniowych tego, czego chcą: efektywnego i zróżnicowanego wykorzystania ograniczonej przestrzeni miejskiej.
Wady planowanej zabudowy miejskiej
W miarę jak projekty mieszane stały się bardziej powszechne w XXI wieku, pojawiły się powtarzające się problemy. Deweloperzy i planiści rozwiązali niektóre, podczas gdy inni trwają. Po pierwsze, projekty te zwykle obejmują dłuższe okresy planowania i wydawania pozwoleń niż projekty jednorazowego użytku.
Projektowanie, realizacja i marketing szerokiego spektrum przestrzeni często wymagają zaangażowania wyspecjalizowanych firm, których fachowość wiąże się ze znacznymi kosztami. Podczas tego planowania deweloper prawdopodobnie jest na haku za zapłacenie za grunt, który jeszcze nie został oddany do użytku. Deweloperzy usprawnili te procesy, ponieważ zgromadzili wiedzę z poprzednich projektów.
Drugi zestaw problemów ma miejsce na wyższym poziomie i okazał się trudniejszy do rozwiązania. Planiści często podejmują się takich projektów, aby odzyskać obszary miejskie, które uważają za zniszczone lub nie do naprawienia. Planowane inwestycje rozwiązują ten problem dzięki projektom, które niewiele oferują poprzednim mieszkańcom i prawdopodobnie nie zajmują się warunkami, które prowadzą do rozkładu miast.
W wielu przypadkach projekty te mogą wydawać się odgrodzone od otaczającego obszaru. Wreszcie, te zmiany nie rozwiązują w pełni naszej zależności od samochodów. Na przykład miasta skrajne nadal często wymagają, aby najemcy przyjeżdżali i wyjeżdżali samochodem. Są to planowane inwestycje budowane na obszarach podmiejskich, które mają zaoferować mieszkańcom i pracownikom centralny węzeł komunikacyjny z szeroką gamą udogodnień.