Zwolnienie osobiste
Co to jest zwolnienie osobiste?
Osobisty zwolnienie było federalny podatek dochodowy zerwać aż 2017. Cuts podatku i Jobs Act z 2017 roku wyeliminował prywatnego zwolnienie za lata podatkowe 2018 do 2025 roku Zwolnienie zostało przeznaczone na poziomie minimum socjalnego dochodów, co było nieopodatkowane i dał zwolnienie dla każdej osoby wspieranej przez podatnika. Podatnik może ubiegać się o osobiste zwolnienie dla siebie, swojego małżonka i kwalifikujących się osób na utrzymaniu.
W roku podatkowym 2017 osobiste zwolnienie wyniosło 4050 USD na osobę. W przeciwieństwie do odliczeń, osobiste zwolnienie było dostępne dla wszystkich podatników, niezależnie od ich wydatków.
W latach 2018-2025 nie ma zwolnienia osobistego ze względu na nowe przepisy podatkowe. Jednak standardowe odliczenie dla większości podatników podwoiło się w tym okresie. Wyższy standard odpisu eliminuje konieczność wyszczególniania odliczeń przez wielu podatników. Mimo to różni się w zależności od statusu rozliczeniowego podatnika i nie pozwala na dodatkowe zwolnienia dla osób pozostających na utrzymaniu.
Kluczowe wnioski
- Osobiste zwolnienie było dostępne do 2017 r., Ale zostało zniesione w latach 2018–2025.
- Podatnicy, ich małżonkowie i kwalifikujące się osoby pozostające na utrzymaniu mogli ubiegać się o indywidualne zwolnienie.
- Zwolnienie personalne zostało zniesione w 2017 roku w wyniku ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu.
Zrozumienie wyjątków osobistych
Zwolnienie osobiste obliczono, zliczając wszystkich kwalifikujących się członków rodziny i mnożąc przez kwotę w dolarach za zwolnienie, zgodnie ze statusem zgłoszenia. Pojedynczy zgłaszający może ubiegać się o jedno osobiste zwolnienie dla siebie. Szefowie gospodarstwa domowego załatwili sprawę i mogli ubiegać się o każdą osobę pozostającą na utrzymaniu. Osoby składające wniosek wspólnie otrzymały kredyt dla siebie, swojego małżonka i każdej kwalifikującej się osoby pozostającej na utrzymaniu.
Wreszcie, małżonkowie rozliczający się oddzielnie, podatnicy mogą ubiegać się o siebie, osoby na utrzymaniu i współmałżonka, o ile małżonek miał zerowy dochód brutto i nie był uznawany za pozostającego na utrzymaniu przez żadnego innego podatnika. Aby ubiegać się o zwolnienie dla osoby pozostającej na utrzymaniu, musi być kwalifikującym się dzieckiem lub kwalifikującym się krewnym.
Stosowanie zwolnienia osobistego
Osobiste zwolnienie było dostępne dla każdego podatnika, którego nie można było domagać się jako osoby pozostającej na utrzymaniu cudzych podatków. Na przykład student, który otrzymał ponad połowę swojego wsparcia finansowego od swoich rodziców, nie mógł ubiegać się o zwolnienie dla siebie, ponieważ jego rodzice mogli uznać go za osobę pozostającą na utrzymaniu. To, czy rodzice rzeczywiście to zrobili, nie miało znaczenia;ponieważ mogli, student nie kwalifikowałby się do indywidualnego zwolnienia.
Osobiste zwolnienie podlegało stopniowemu wycofywaniu się (PEP), które stopniowo zmniejszało osobiste zwolnienie podatników o wysokich dochodach o 2% za każde 2500 USD lub ułamek skorygowanego dochodu brutto (AGI) przekraczającego 261,500 USD dla osób składających jedno zgłoszenie, 287,650 USD dla osoby zarządzającej domem. i 313 800 USD za wspólne filtry. Został on całkowicie wycofany dla podatników z AGI powyżej 436 300 USD.
Osobiste zwolnienie było odliczeniem poniżej linii odliczonej od skorygowanego dochodu brutto (AGI) w celu zmniejszenia dochodu podlegającego opodatkowaniu, a ostatecznie podatków proporcjonalnych do Twojego przedziału podatkowego. To zmniejszenie dochodu podlegającego opodatkowaniu oznaczało, że jego wartość zmieniała się w zależności od krańcowej stawki podatkowej. Gdybyś miał 4 050 USD zwolnienia osobistego, Twoje oszczędności podatkowe wyniosłyby 608 USD w przedziale 15% i 1418 USD w przedziale 35%. Ta dysproporcja wartości zwiększa się, gdy podatek dochodowy staje się coraz bardziej progresywny.