Zobowiązanie do przewidywanych korzyści (OPP)

Co to jest obowiązek uzyskania przewidywanych świadczeń (OPP)?

Prognozowane zobowiązanie z tytułu świadczeń (PBO) to aktuarialna wycena tego, co firma będzie potrzebować w chwili obecnej, aby pokryć przyszłe zobowiązania emerytalne. Miara ta służy do określenia, ile należy wpłacić do programu emerytalnego o określonych świadczeniach, aby zaspokoić wszystkie uprawnienia emerytalne, które pracownicy uzyskali do tej daty, skorygowane o przewidywane przyszłe podwyżki wynagrodzeń.

Jak działa przewidywany obowiązek świadczenia (PBO)

Firmy mogą zapewnić pracownikom szereg świadczeń, w tym wynagrodzenie, po przejściu na emeryturę. Zestawienie finansowe Standardów Rachunkowości nr 87 państw, które firmy muszą zmierzyć i ujawniać swoich zobowiązań emerytalnych, wraz z realizacją swoich planów, na koniec każdego okresu rozliczeniowego.

Prognozowane zobowiązanie do świadczeń (PBO) to jeden z trzech sposobów obliczania kosztów lub zobowiązań tradycyjnych emerytur z określonymi świadczeniami – programów uwzględniających staż pracy i wynagrodzenie pracowników w celu obliczenia wysokości świadczeń emerytalnych.

OPP zakłada, że ​​program emerytalny nie zostanie zakończony w dającej się przewidzieć przyszłości i jest dostosowywany tak, aby odzwierciedlał oczekiwane wynagrodzenie w nadchodzących latach. W rezultacie bierze pod uwagę szereg czynników, w tym:

• Szacowany pozostały okres użytkowania pracowników
•  Zakładane podwyżki wynagrodzenia
• Prognoza współczynników umieralności pracowników

Aktuariusze są odpowiedzialni za ustalenie, czy programy emerytalne są niedofinansowane. Ci wykwalifikowani specjaliści, którzy specjalizują się w pomiarze ryzyka i niepewności oraz zarządzaniu nimi, określają potrzebne korzyści poprzez   obliczenie wartości bieżącej.

Aktuariusze są odpowiedzialni za porównywanie zobowiązań programu emerytalnego z jego aktywami. Ogólnie zawierają one podział następujących elementów:

• Koszty usług : Wzrost wartości bieżącej zobowiązania z tytułu określonych świadczeń, wynikający z uzyskania przez obecnych pracowników kredytu na kolejny rok z tytułu wykonywanej pracy.
• Koszty odsetek: Roczne odsetki naliczone od niezapłaconego salda OPP w miarę wzrostu stażu pracy pracownika.
• Zyski lub straty aktuarialne: różnica między wypłatą emerytury przez pracodawcę a przewidywaną kwotą. Zysk występuje, gdy zapłacona kwota jest mniejsza niż oczekiwana. Strata ma miejsce, jeśli zapłacona kwota jest wyższa niż oczekiwana.
• Wypłacane świadczenia: zobowiązania są zmniejszane w momencie wypłaty świadczeń.

Ustalenie, czy firma ma niedofinansowany program emerytalny, można uzyskać porównując aktywa programu emerytalnego – fundusz inwestycyjny określany jako niedobór emerytury. Spółka jest zobowiązana do ujawnienia tych informacji w przypisie w swojej 10-K rocznego sprawozdania finansowego.

OPP jest jednym z trzech podejść, które firmy stosują do pomiaru i ujawniania zobowiązań emerytalnych. Pozostałe środki to:

• Zobowiązania z tytułu skumulowanych świadczeń (ABO) : W przeciwieństwie do PBO, zobowiązania z tytułu skumulowanych świadczeń (ABO) odnoszą się do bieżącej wartości świadczeń emerytalnych zarobionych przez pracowników przy zastosowaniu aktualnych poziomów wynagrodzeń.
• Zobowiązania do świadczeń nabytych (VBO) : część skumulowanego zobowiązania z tytułu świadczeń, którą otrzymają pracownicy, niezależnie od ich dalszego uczestnictwa w programie emerytalnym firmy.

Przykład zobowiązań dotyczących przewidywanych korzyści (OPP)

W grudniu 2018 r. Amerykański plan emerytalny General Motors miał PBO w wysokości 61,2 mld USD, a wartość godziwa aktywów programu wyniosła 56,1 mld USD. Innymi słowy, oznacza to, że jego plan był wówczas w 92% sfinansowany.

Tymczasem zobowiązanie Forda do świadczeń w USA w grudniu 2018 r. Wyniosło 42,3 mld USD, podczas gdy aktywa programu miały wartość godziwą 39,8 mld USD. Oznacza to, że plan Forda był finansowany w 94%, co jest nieco lepsze niż w przypadku General Motors.

Uwagi specjalne

Chociaż OPP jest klasyfikowana jako zobowiązanie w  bilansie, istnieje poważna krytyka dotycząca tego, czy spełnia ona z góry określone kryteria, które należy zdefiniować jako takie. Kryteria te obejmują odpowiedzialność za przekazanie składnika aktywów w wyniku transakcji odbywających się w określonym przyszłym terminie, obowiązek spłaty przez spółkę aktywów stanowiących zobowiązanie w jakimś przyszłym momencie oraz że transakcja skutkująca zobowiązaniem już miało miejsce.

Straty aktuarialne są różnie traktowane przez Internal Revenue Service (IRS) i FASB.